Abonamenty medyczne - z podatkiem, imprezy integracyjne - bez
Podatek należy się od abonamentów medycznych czy ubezpieczeń pracowników; nie trzeba go płacić od wyjazdów integracyjnych czy imprez firmowych - tak ekspert Konfederacji Lewiatan Przemysław Pruszyński interpretuje niedawne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego.
Trybunał orzekł, że przepisy ustawy o PIT dot. opodatkowania dochodu pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń są zgodne z Konstytucją. Według eksperta TK dokonał też wykładni tych przepisów i pokazał, jak mają być interpretowane.
Zgodnie z orzeczeniem Trybunału opodatkowaniu będą podlegać wyłącznie te świadczenia, które oznaczają skonkretyzowaną korzyść majątkową pracownika o indywidualnie określonej wartości - tłumaczył Pruszyński w rozmowie z PAP.
Oznacza to - mówił - że opodatkowane są np. abonamenty medyczne, które stanowią korzyść dla podatnika. Mają też określoną wartość i są skierowane do konkretnej osoby. Gdyby bowiem dany pracownik nie miał abonamentu, musiałby zapłacić za usługę medyczną.
Podobnie wygląda kwestia ubezpieczeń - dodał ekspert.
Inaczej - według niego - Trybunał potraktował takie świadczenia, jak wyjazdy integracyjne, firmowe imprezy świąteczne czy poczęstunek dla pracowników. Od nich nie należy się podatek, gdyż w tych przypadkach nie można mówić o przysporzeniu korzyści majątkowej o indywidualnie określonej wartości. - Nie wiemy przecież, ile kto zjadł na takim spotkaniu - wskazał ekspert.
Według niego aby definitywnie zinterpretować orzeczenie w odniesieniu do opodatkowania organizowanego przez pracodawcę dojazdu pracowników do pracy, trzeba poczekać na pisemne uzasadnienie orzeczenia. Jednak - zaznaczył - te świadczenia najprawdopodobniej od przyszłego roku i tak będą ustawowo zwolnione z podatku.
- Liczymy na to, że wyrok TK wpłynie na ujednolicenie linii orzeczniczej sądów - podkreślił Pruszyński.
Ze skargą do TK wystąpiła właśnie Konfederacja Lewiatan. Zakwestionowała przepisy ustawy o PIT, zgodnie z którymi opodatkowane są wszelkie świadczenia, także te, które nawet potencjalnie pracownik może otrzymać od pracodawcy.
Do najbardziej powszechnych świadczeń, które budzą jednocześnie najwięcej kontrowersji podatkowych należą: organizowanie spotkań integracyjnych, zakup polis OC związanych z podejmowaniem decyzji cechujących się wysokim stopniem ryzyka (np. dla członków zarządów i rad nadzorczych czy innych grup pracowników), kupowanie polis na życie dla pracowników oraz zapewnianie im dojazdu do pracy poprzez organizowanie zbiorowego transportu.
Firmy fundujące takie świadczenia pracownikom miały bowiem dylemat: czy zmniejszyć przychód pracowników i odprowadzić zaliczkę na podatek z tytułu tych świadczeń i narazić się na spór z pracownikami, czy też nie pobierać zaliczki i narazić się fiskusowi.
TK uznał, że kwestionowane przepisy są zgodne z Konstytucją. Sędzia Małgorzata Pyziak-Szafnicka, uzasadniając wyrok powiedziała, że ich treść pozwala w sposób wystarczający ustalić zakres opodatkowania, ale wyeliminowanie wątpliwości pracodawców wymaga wykorzystania przyjętych w polskiej kulturze prawnej reguł wykładni.
Sędzia zwróciła uwagę, że dokształcanie pracowników, ubezpieczanie ich, organizowanie spotkań, wyjazdów integracyjnych, czy dowozu ich do pracy leży przede wszystkim w interesie pracodawców. - Z ich punktu widzenia tego rodzaju działania zwiększają atrakcyjność zatrudnienia i tym samym służą przyciągnięciu i rekrutacji najlepszych kandydatów, podnoszą kwalifikacje zawodowe osób zatrudnionych, zmniejszają absencję, a także tworzą dobrą atmosferę w zespole - zauważyła.
Zaznaczyła jednak, że z punktu widzenia pracownika korzystanie z tych świadczeń może się jawić jako uciążliwy obowiązek, który trzeba podjąć w godzinach nadliczbowych.
Według TK aby świadczenie podlegało opodatkowaniu, musi przynieść pracownikowi dochód (dochodem tym może być także "zaoszczędzenie wydatków"). Zdaniem Trybunału to czy pracownik uzyskał dochód, zależy natomiast od tego, czy skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie i czy leżało to jego interesie; czy gdyby świadczenia ze strony pracodawcy nie było, to pracownik sam poniósłby wydatek.
- Obiektywne kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, czy szkoleniowych. Nawet jak pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie kursokonferencja organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu - powiedziała sędzia.
Zaznaczyła, że korzyść musi mieć też zindywidualizowany i wymierny charakter, nie może być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.
