Ceny w sanatoriach w górę. Kuracjuszy czekają wysokie podwyżki

Pobyt w sanatorium nie jest całkowicie darmowy, nawet jeżeli odbywa się on w ramach NFZ. Fundusz opłaca zabiegi medyczne, ale kuracjusze wciąż muszą pokryć część kosztów zakwaterowania i wyżywienia. Wysokość tych stawek jest określana przez Ministerstwo Zdrowia.

W przypadku pokoju jednoosobowego z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym kuracjusz musi liczyć się z wydatkiem 40,9 zł za dobę pobytu. Pokój jednoosobowy w studiu to koszt rzędu 37,4 zł, a stawka za nocleg w pokoju jednoosobowym bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego to 33,2 zł.

Analogicznie w przypadku pokoju dwuosobowego ceny wynoszą od 27,3 zł, przez 24,9 zł do 19,5 zł. Najtaniej jest w pokojach wieloosobowych, w których stawki wynoszą:

• pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym - 14,8 zł;
• pokój wieloosobowy w studiu - 13,6 zł;
• pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego - 11,9 zł.

W porównaniu z sezonem zimowym jest więc zdecydowanie drożej. Ceny obowiązujące do końca kwietnia tego roku wrócą od 1 października. Pokój jednoosobowy będzie wtedy kosztował między 24,9 zł, a 32,6 zł, za "dwójkę" przyjdzie zapłacić od 14,2 zł do 19,5 zł, a miejsce w pokoju wieloosobowym będzie kosztować 10,6-12,5 zł.

Zdarza się również, że poza wymienionymi opłatami, uzdrowiska wymagają od swoich gości dodatkowych pieniędzy za korzystanie z lodówki i telewizora. Sanatoria omijają w ten sposób przepisy resortu zdrowia, które zakazują egzekwowania od kuracjuszy innych opłat, niż wymienionych w rozporządzeniu.

Pewne grupy kuracjuszy są całkowicie zwolnione z opłat za zakwaterowanie. Przepisy przewidują taką możliwość w przypadku osób z orzeczeniem o niepełnosprawności, osób niepełnoletnich i studentów poniżej 26 roku życia.

Nowe przepisy dotyczące skierowań do sanatoriów obowiązują od 5 marca. Skierowania mogą być teraz wystawiane i potwierdzane zarówno w formie elektronicznej, zapisywanej w Systemie Informacji Medycznej (SIM), jak i w formie papierowej.

Opcja elektroniczna jest standardowa i dostępna w systemie teleinformatycznym. Natomiast skierowanie w formie papierowej jest dostępne dla tych, którzy nie mają dostępu do systemu teleinformatycznego, lub gdy skierowanie odnosi się do leczenia poza granicami kraju.

Skierowania w formie papierowej muszą zostać dostarczone do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w ciągu 30 dni od ich wystawienia. Po zarejestrowaniu skierowania, lekarz specjalista balneologii lub rehabilitacji medycznej ocenia jego zasadność. Jeśli zostanie zaakceptowane, NFZ przesyła potwierdzone skierowanie pacjentowi, informując go również o opłatach za pobyt.