Końcówka sesji ponownie zdominowana przez popyt - analiza futures na WIG20

[ Wykres FW20Z1420 - skala dzienna

]( http://finanse.wp.pl/isin,PL0GF0006239,notowania-podsumowanie.html )

Wczoraj było podobnie. Poranny atak byków szybko wytracił bowiem swój impet, po czym większą determinacją zaczął wykazywać się obóz niedźwiedzi. Ostatecznie również i ta próba wykreowania stabilnego i trwałego ruchu cenowego zakończyła się porażką strony atakującej. Można zatem stwierdzić, dzień, jak co dzień, czyli nieustające problemy z negacją rozbudowującego się coraz mocniej układu bocznego. Jedno zastrzeżenie należy jednak tutaj poczynić. Na tle rynków zachodnich wykazywaliśmy się we wtorek relatywną siłą. Przykładowo stosunkowo wyrazisty wzrost presji podażowej w Niemczech nie zrobił w Warszawie żadnego wrażenia. W ostatnim czasie wielokrotnie zdarzały się jednak sytuacje utraty korelacji z parkietami zewnętrznymi. Wczoraj po raz kolejny nie bardzo interesowaliśmy się tym, co działo się w Eurolandzie. Stąd prosty wniosek, że w przypadku wejścia chociażby wymienionego przed momentem rynku niemieckiego w fazę korekty technicznej (w końcu to nastąpi), ten czynnik wcale nie będzie musiał determinować
przebiegu handlu na GPW. Warszawski parkiet stawia bowiem na niezależność...

Pomijając na razie te dywagacje, w popołudniowej fazie handlu obóz byków ponownie zaczął wywierać większą presję. Cały czas jednak kontrakty konsolidowały się w rejonie intradayowego węzła: 2437 – 2439 pkt., z pokonaniem którego był zauważalny problem. W opracowaniach podkreślałem, że udana próba zanegowania tej przeszkody powinna stać się istotnym bodźcem, mobilizującym popyt do jeszcze większej aktywności. Co prawda w obliczu ostatnich trudności z wykreowaniem stabilnego ruchu cenowego tego typu opinia mogła wydawać się nieco ryzykowna, niemniej jednak ostatecznie znalazła potwierdzenie w realnym handlu.

W następstwie sforsowania strefy: 2437 – 2439 pkt. rzeczywiście doszło bowiem do relatywnie silnego wzrostu presji popytowej, co znalazło swoje odzwierciedlenie w postaci testu dużo istotniejszej strefy oporu Fibonacciego: 2453 – 2456 pkt. Jak wynika z załączonego wykresu, dokładnie we wskazanym korytarzu cenowym wyczerpał się impet zainicjowanego przez popyt ruchu cenowego. Wzmocnienie w poniedziałkowej fazie handlu (końcówka sesji) nie było zatem przypadkowym wydarzeniem. Wczoraj miało swoją kontynuację, co w efekcie doprowadziło do konfrontacji w potencjalnie istotnym węźle podażowym: 2453 – 2456 pkt.

Warto w tym kontekście przypomnieć, że między innymi wypadają tutaj projekcje prospadkowego, symetrycznego układu ABCD. Tym samym udana próba zanegowania również i tej przeszkody świadczyłaby o powiększającej się przewadze byków. Wydaje się, że w takiej sytuacji za bazowy scenariusz powinniśmy uznać możliwość powrotu kontraktów w okolice średnioterminowego oporu technicznego: 2492 – 2496 pkt. (wcześniej jednak należałoby tradycyjnie zwrócić uwagę na pojedyncze zniesienie wewnętrzne 88.6%). Problemy z realizacją w/w scenariusza (w domyśle na przykład jedynie krótkotrwałe naruszenie strefy: 2453 – 2456 pkt.) należałoby natomiast potraktować jako przejaw utrzymującej się niekonsekwencji byków. Koniec końców mogłoby to oczywiście stać się zalążkiem dla jakichś bardziej ofensywnych działań podejmowanych przez podaż. Na razie jednak niewielką przewagę zachowuje obóz byków, choć niewątpliwe kluczowy dla rozwoju dalszych wydarzeń powinien okazać się wynik konfrontacji w węźle Fibonacciego: 2453 – 2456 pkt. (powrócę
do tej kwestii w swoim pierwszym opracowaniu online).

Paweł Danielewicz
Analityk techniczny, makler
DM BZ WBK