Można odliczyć wydatki na palarnię w siedzibie firmy

Jeśli przekroczą 3500 zł, zwiększą wartość budynku i rozliczymy je poprzez odpisy amortyzacyjne.

Na pewno do kosztów...
Zgodnie z ogólną zasadą (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT) kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. W katalogu negatywnym nie ma wydatków na utworzenie palarni czy też innych pomieszczeń higieniczno-sanitarnych. Trudno natomiast kwestionować istnienie związku kosztów pracowniczych, do których z pewnością zaliczają się wydatki na pomieszczenia higieniczno-sanitarne, z przychodami pracodawcy. W związku z tym, naszym zdaniem, nie ma przeszkód, aby zaliczyć wydatki poniesione na utworzenie palarni dla pracowników do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. To stanowisko wzmacnia dodatkowo podejście sądów administracyjnych wskazujących na obowiązek

Jak jednak rozliczyć takie wydatki? Na ogół przystosowanie własnego pomieszczenia do nowych celów użytkowych stanowi adaptację środka trwałego. Wydatki na adaptację, zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, prowadzą natomiast do ulepszenia środka trwałego i powinny być uwzględniane w jego wartości początkowej, która jest podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych. Analogicznie rozliczane powinny być wydatki na przystosowanie pomieszczenia najmowanego lub dzierżawionego. Jest to inwestycja w obcym środku trwałym, która zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT również podlega amortyzacji.

Jeżeli jednak wydatki na adaptację pomieszczenia jako palarni nie przekraczają w danym roku podatkowym 3500 zł, to nie powiększają wartości środka trwałego. Będą zatem bezpośrednim kosztem uzyskania przychodów.

Czy możliwość korzystania z palarni może być uznana przez urząd skarbowy za świadczenie na rzecz pracownika, które jest jego przychodem ze stosunku pracy? Abstrahując od kwestii możliwości obliczenia wartości takiego świadczenia, wydaje się, że w przypadku palarni zastosowanie mieć będzie art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem do przychodów nie zalicza się świadczeń rzeczowych i ekwiwalentów za te świadczenia, przysługujących na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Zatem utworzenie przez pracodawcę palarni, jako obowiązek wynikający z przepisów bhp, jest naszym zdaniem neutralne podatkowo dla pracowników.

Coraz więcej firm szuka aktywnych sposobów na ograniczenie negatywnych skutków palenia tytoniu dla swojej działalności poprzez zachęcanie pracowników do walki z nałogiem. Rozwiązaniem takim jest przykładowo finansowanie zatrudnionym profesjonalnych seminariów antynikotynowych. Wydatki takie mogą być z pewnością zakwalifikowane do kosztów podatkowych pracodawcy jako koszty pracownicze niewymienione w katalogu negatywnym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ale skorzystanie przez pracownika z możliwości uczestnictwa w seminarium antynikotynowym będzie wiązało się z obowiązkiem podatkowym w PIT. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT świadczenia zapewniane przez pracodawcę powinny być na ogół zaliczane do przychodów ze stosunku pracy zatrudnionego. Nie znajdziemy natomiast w ustawie o PIT zapisu, który umożliwiałby wyłączenie z przychodów sfinansowania przez pracodawcę udziału w seminarium antynikotynowym.

W przypadku świadczeń, których przedmiotem są usługi kupione przez pracodawcę, wartość przychodu dla pracownika ustala się zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT według cen zakupu takich usług.

Magdalena Mucha-Prymas
menedżer w Dziale Podatkowym Ernst & Young Oddział Katowice
Michał Lesiuk
konsultant w Dziale Podatkowym Ernst & Young Oddział Katowice

| Aby chronić niepalących i nie naruszać praw nałogowców Czy pracodawca musi zapewnić pracownikom palarnię w firmie? Zdecydowana większość sądów administracyjnych przyznaje rację inspektorom pracy i stwierdza, że decyzja nakładająca na pracodawcę obowiązek utworzenia palarni jako podstawowego pomieszczenia higieniczno-sanitarnego jest zasadna. Zdaniem sądów przepisy kodeksu pracy i rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bhp w zestawieniu z ustawą o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych faktycznie wskazują, że pracodawca obowiązany jest do zorganizowania na terenie zakładu pracy wydzielonych pomieszczeń, przystosowanych do palenia tytoniu (tak wynika z wyroków o sygnaturze IV SA/Wr 73/08, II SA/Bd 57/08, II SA/Sz 981/07, III SA/Łd 541/07). Działania takie mają oczywiście chronić przed negatywnymi skutkami palenia tytoniu pracowników niepalących. Sądy uważają, że ustawowych wymagań nie spełniają wprowadzane często na terenie zakładów pracy zakazy palenia tytoniu.
Mają one bowiem rzekomo naruszać podstawowe swobody pracowników palących. Wątpliwości co do takiej linii orzeczniczej wyraził jednak WSA w Poznaniu, kierując w tej sprawie zapytanie do Trybunału Konstytucyjnego (IV SA/Po 617/07). |
| --- |