NBP: Straty banków wynikające z umorzenia kredytów walutowych to ok. 21 mld zł

"Wyniki szacunków wskazują, że łączne straty banków z tytułu umorzenia części zobowiązań kredytowych wyniosłyby około 21 mld zł, czyli ok. 20% więcej, niż zysk brutto banków objętych ustawą, (tj. posiadających portfel mieszkaniowych kredytów walutowych) za okres ostatnich 12 miesięcy" - czytamy w dokumencie NBP przygotowanym dla przewodniczącego sejmowej komisji finansów publicznych oraz przewodniczącego senackiej komisji budżetu i finansów publicznych.

NBP szacuje, że odpisy z tytułu umorzenia części przewalutowanych kredytów przekroczyłyby zysk brutto w 11 bankach, których udział w aktywach sektora bankowego wynosi 46%. Punktem odniesienia przedstawionych szacunków są zyski z ostatnich 12 miesięcy.

"Nie doszłoby natomiast najprawdopodobniej do naruszenia obecnie obowiązujących minimalnych wymogów regulacyjnych w zakresie wypłacalności, ale sektor bankowy jako całość poniósłby stratę" - czytamy dalej.

NBP podkreślił, że nie dysponuje danymi mikro umożliwiającymi precyzyjne oszacowanie, jaka liczba klientów mogłaby ubiegać się o przewalutowanie zgodnie z kryteriami wyznaczonymi w projekcie i jaka byłaby wartość ich kredytów.

Można natomiast szacować, że kredyty, które mogłyby być objęte restrukturyzacją, stanowią ok. 47% wartości portfela walutowych kredytów mieszkaniowych (ok. 68 mld zł).

Bank centralny wskazał, że w nadchodzących latach rzeczywiste zyski banków będą najprawdopodobniej niższe niż w ostatnim okresie m.in. ze względu na niski poziom stóp procentowych (niższe marże odsetkowe), opłaty na BFG związane z wdrożeniem dyrektyw DGS i BRRD oraz kosztami restrukturyzacji SKOK, spadek opłaty interchange itp.

"Już w pierwszym półroczu 2015 r. zysk sektora bankowego był o ok. 8% niższy niż rok wcześniej. Dlatego prezentowane wyniki mogą powodować niedoszacowanie relatywnych skutków dla wyników finansowych banków" - podał NBP.

Szacunek nie uwzględnia też innych niż umorzenie, niebezpośrednich skutków wdrożenia restrukturyzacji tj. kosztów rozwiązania lub odpowiedniej modyfikacji zawartych wcześniej strategii zabezpieczających je przed zmianami kursu walutowego, preferencyjnego oprocentowania części należności od kredytobiorców, kosztów operacyjnych związanych z restrukturyzacją itp. Bank centralny podał, że nie jest w stanie oszacować tych kosztów z uwagi na różne rozwiązania stosowane przez poszczególne banki i brak niezbędnych informacji. Tym niemniej koszty te mogą być znaczne.

NBP zwraca także uwagę, że negatywnie na sytuację banków będzie wpływał długi okres obowiązywania ustawy, tj. przedział czasowy, w którym kredytobiorcy będą mogli składać wnioski o restrukturyzację.

"Będzie to stwarzać niepewność co do ostatecznej skali kosztów, którą będzie musiała ponieść każda instytucja, wpływając niekorzystnie m.in. na jej wycenę rynkową oraz dostęp i koszty finansowania aż do połowy 2020 r." - czytamy dalej.

Z drugiej strony restrukturyzacja mogłaby wpłynąć korzystnie na wartość wymogów kapitałowych niektórych banków, podano także.

Na początku sierpnia Sejm przyjął ustawę o szczególnych zasadach restrukturyzacji walutowych kredytów mieszkaniowych, zgodnie z którą m.in. bank ma umarzać 9/10 różnicy pomiędzy wartością kredytu po przewalutowaniu a kwotą zadłużenia, jaką posiadałby w tym momencie kredytobiorca, gdyby w przeszłości zawarł z bankiem umowę o kredyt w polskich złotych, a nie w walucie obcej. W pierwotnym projekcie bank miał umarzać 1/2 tej kwoty.

Przewalutowanie nadal będzie możliwe do 2020 roku i tylko dla klientów z LTV powyżej 80% (powyżej 120% w pierwszym roku, 100-120% w drugim i powyżej 80% w kolejnych latach).

Szacunkowy koszt wprowadzenia ustawy w przyjętym przez Sejm kształcie to dla banków, według Komisji Nadzoru Finansowego prawie 22 mld zł w ciągu trzech lat. W pierwotnym projekcie, w którym bank miałby umarzać 1/2 tej kwoty, szacunkowy koszt przewalutowania sięgnąłby 9-9,5 mld zł.

(ISBnews)