Spektakularne uderzenie popytu

Biorąc pod uwagę poniedziałkowy przebieg sesji za oceanem (miał podażowy charakter) i końcówkę notowań na GPW (atak popytu) wydawało się, że wtorkowa rozgrywka rozpocznie się od solidnego ruchu kontrującego.

Tymczasem otwarcie FW20Z10 uplasowało się jedynie 7 punktów poniżej ceny odniesienia i niedźwiedzie wcale nie przejawiały ochoty do kreowania dalszej przeceny. Skoro nie udawało się „popchnąć” kontraktów na południe, rynek bardzo szybko zaczął podążać w całkowicie przeciwnym kierunku.

Skutkiem takiego właśnie nastawienia popytu było naruszenie bariery podażowej Fibonacciego: 2635 – 2638 pkt. Warto przypomnieć, że kilka punktów ponad poziomem 2638 pkt koncentrowały się projekcje potencjalnej formacji XABCD, spełniającej zależność: AB = CD.

W rejonie wspomnianej strefy rzeczywiście doszło do uformowania się lokalnego punktu zwrotnego, jednak skala ruchu kontrującego była jedynie symboliczna. Niedźwiedzie ewidentnie miały zatem problem z przejęciem inicjatywy, a to z kolei stawiało w roli faworytów stronę popytową.

Warto w tym kontekście wspomnieć, że mniej więcej około godziny 14.00 na rynkach europejskich doszło do wykrystalizowania się silnego ruchu wzrostowego. Właśnie ta okoliczność stała się podstawą do wykreowania analogicznej pod względem dynamiki fali wzrostowej na naszym rodzimym parkiecie. Kontrakty po raz kolejny znalazły się zatem ponad zakresem: 2635 – 2638 pkt i zaczęły konsekwentnie zmierzać w kierunku kolejnego przedziału Fibonacciego: 2658 – 2663 pkt.

Ostatecznie, po niezwykle silnej końcówce, zamknięcie grudniowej serii wypadło na poziomie: 2675 pkt (wzrost o 1.5%).

Już przebieg sesji poniedziałkowej wskazywał, że strona popytowa ma obecnie ściśle sprecyzowane cele i nie zamierza poddawać się presji kreowanej przez sprzedających. Swoją drogą trzeba przyznać, że działania podejmowane ostatnio przez podaż nie wyglądały zbyt przekonująco.

Pomocna okazała się tutaj analiza stref wsparć Fibonacciego. Wychodzę bowiem z założenia, że dopiero zanegowanie pierwszej, ważnej zapory popytowej Fibonacciego może być traktowane jako istotny sygnał techniczny, zapowiadający możliwość wykrystalizowania się ruchu korekcyjnego. W ostatnim okresie nie doszło do wystąpienia takiej sytuacji, gdyż albo strefy „broniły” trendu, albo w ogóle nie dochodziło do konfrontacji w tak określonych obszarach cenowych (co również należało traktować jako cenne informacje techniczne).

Potwierdza się zatem odwieczna zasada, że jeśli mamy do czynienia z trendem wzrostowym (tak jak w tej chwili), to kluczową kwestią pozostaje wnikliwa obserwacja odpowiednio skonstruowanych zapór popytowych Fibonacciego. Tego typu informacje łączy się z analizą formacji cenowych (ABCD, XABCD) kształtujących się często na szczytach danych ruchów wzrostowych.

Właśnie z podobną sytuacją mieliśmy do czynienia wczoraj. W swoich komentarzach informowałem, że kilka punktów ponad zakresem: 2635 – 2638 pkt koncentrują się projekcje potencjalnej struktury XABCD, spełniającej zależność: AB = CD. W wyniki spektakularnego ataku popytu, formacja została jednak zanegowana. W ten sposób również uzyskaliśmy cenną informację, wskazującą na sporą przewagę popytu. Jej konsekwencją było silne umocnienie się rynku, które na wykresie zostało odzwierciedlone w postaci niezwykle długiego, białego korpusu.

Obecnie również musimy skupić się na wnikliwej obserwacji wsparć, choć tę kwestię poruszę nieco dokładniej dopiero w swoich komentarzach online. Dzisiejsze otwarcie FW20Z10 uplasuje się bowiem najprawdopodobniej ponad wczorajszym maksimum cenowym (wpływy silnych wzrostów za oceanem), zatem niejako od nowa trzeba będzie przymierzyć się do wyznaczenia istotnych zapór popytowych Fibonacciego (przy konstruowaniu stref wykorzystuje się maksima cenowe danego ruchu wzrostowego).

W tym miejscu warto jednak jeszcze kilka słów poświęcić kolejnej zaporze podażowej Fibonacciego: 2703 – 2707 pkt (sygnalizowałem jej istnienie w swoich wczorajszych opracowaniach online).

Jest to na pewno ciekawy obszar na wykresie FW20Z10, gdyż w niezwykle wąskim korytarzu cenowym grupuje się naprawdę wiele projekcji i zniesień Fibonacciego (między innymi zniesienie zewnętrzne 127.2% ruchu spadkowego zaznaczonego czerwoną, przerywaną linią i zniesienie 161.8% fali spadkowej zaznaczonej niebieską przerywaną linią). Dodatkowo przebiega tutaj także czerwona median lline i górna, niebieska linia kanału trendowego.

Jak zwykle samego dojścia kontraktów do ważnego oporu Fibonacciego nie traktowałbym jako sygnału sprzedaży. Niemniej w przypadku nasilających się problemów ze sforsowaniem tak określonej przeszkody cenowej zamknąłbym na pewno część długich pozycji. Nie można bowiem wykluczyć, że właśnie tutaj dojdzie do uformowania się przynajmniej lokalnego punktu zwrotnego, gdyż mamy do czynienia z potencjalnie istotnym rejonem cenowym na wykresie kontraktów. Jego zanegowanie wygenerowałoby zatem kolejny sygnał kupna, zwiastując tym samym kontynuację ruchu wzrostowego (choć trzeba przyznać, że skala wykupienia rynku rzeczywiście zaczęłaby wówczas osiągać niestandardowo wysokie poziomy).

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |