Warmińsko-Mazurskie/ Ornitolodzy zinwentaryzowali dziuple sów włochatych
Blisko 30 dziupli sów włochatych odnaleźli w ostatnich tygodniach ornitolodzy w Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej. Wcześniej służbom ochrony przyrody na Warmii i Mazurach była znana lokalizacja tylko jednego miejsca lęgowego tego cennego gatunku sowy.
Jak poinformował PAP Michał Zygmunt z Komitetu Ochrony Orłów, zakończona w połowie czerwca inwentaryzacja ornitologiczna w Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej miała określić liczbę i lokalizację dziupli. Akcja była podzielona na dwa etapy. Od marca do końca kwietnia ornitolodzy odnaleźli 12 leśnych rewirów, w których stwierdzono obecność włochatek. Odwiedzali las w nocy, gdy sowy są aktywne. Nasłuchiwali pohukiwań samców, które starały się zwabić samice do dziupli. Głos włochatki słychać z odległości nawet 4 km. Ptaki pozwalają ludziom podejść na niewielką odległość i nie okazują niepokoju.
Drugi etap inwentaryzacji przeprowadzono w tych samych rewirach, gdy dziuple były już zajęte przez samice wysiadujące jaja. "Odszukaliśmy ok. 30 potencjalnych miejsc lęgowych włochatek, w co najmniej pięciu były pisklęta. Niektóre dziuple były wykorzystywane przez samce jako spiżarnie. Stwierdziliśmy też dziuple zajęte przez inne cenne gatunki ptaków, w tym dzięcioła czarnego i siniaka" - powiedział Zygmunt.
Sowy włochate zajmują dziuple wykute przez dzięcioła czarnego. Żeby sprawdzić, czy wewnątrz jest włochatka, trzeba drapać w korę drzewa. Sowa tego gatunku pojawia się wtedy w oknie dziupli. Stara się zasłonić własnym ciałem cały wlot do gniazda, żeby uchronić młode przed kunami, które poza puszczykami są dla nich największym zagrożeniem.
Celem inwentaryzacji jest ochrona starego drzewostanu, który jest miejscem rozrodu włochatek. Brak wystarczającej liczby dziupli jest głównym czynnikiem ograniczającym populację tego zagrożonego gatunku ptaków. Dlatego każde odnalezione przez ornitologów miejsce lęgowe jest obejmowane ochroną strefową. W promieniu 50 m od dziupli zakazane są wszelkie prace leśne.
Dotychczas jedyne w woj. warmińsko-mazurskim miejsce lęgowe włochatek, które zgłoszono Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, znajdowało się w Puszczy Rominckiej w okolicach Gołdapi.
Sowy włochate preferują lasy sosnowe z ponad 120-letnim drzewostanem i otoczone łąkami lub zrębami, zasobnymi w małe gryzonie. Samce są skłonne do wielożeństwa. Zdarza się, że mają jednocześnie kilka partnerek w dziuplach położonych blisko siebie.
Włochatka zwyczajna (Aegolius funereus) jest małą sową (mniejszą od gołębia) o zaokrąglonej sylwetce, dużej głowie i krótkim ogonie. Liczebność tych ptaków w całym kraju ocenia się na mniej niż 1 tys. par. Są objęte ścisłą ochroną.