Jak sporządzić remanent na koniec roku?

Spis ten obejmuje towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady, a także towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się na chwilę sporządzenia spisu poza jego zakładem. Dodatkowo w spisie powinny zostać uwzględnione towary obce, które na chwilę sporządzenia spisu znajdują się w zakładzie podatnika.

Po sporządzeniu spisu z natury podatnicy mają obowiązek dokonania wyceny:
- towarów i materiałów według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeśli ceny rynkowe są niższe od cen zakupu lub nabycia;
- półwyrobów, wyrobów gotowych i braków własnej produkcji – według kosztów wytworzenia;
- odpadów użytkowych – według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania;
- produkcji niezakończonej (przy działalności usługowej lub budowlanej) według kosztów wytworzenia, z tym że wartość ta nie może być niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji;
- produkcji zwierzęcej według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu; - towarów obcych nie podlegających wycenie.

Ceną zakupu jest cena, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszona o podatek VAT (jeśli podlega odliczeniu), natomiast przy imporcie powiększona o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżona o rabaty i opusty i inne podobne obniżenia. Ceną nabycia jest cena zakupu składnika majątku, powiększona o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składnikami majątku do chwili złożenia ich w magazynie według cen zakupu ( w szczególności o koszty transportu, załadunku, wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze). Kosztami wytworzenia są wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, z wykonywaniem usług lub pozyskaniem (wydobyciem) kopalin, z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług.

Podatnicy mają obowiązek dokonania wyceny remanentu najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu. Należy pamiętać, że w celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury (towarów i materiałów) według cen nabycia należy ustalić dodatkowo procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (wynikających z kolumny 11 KPiR), w stosunku do ogólnej wartości zakupów towarów handlowych i materiałów (ujętych w kolumnie 10). Wskaźnik ten ustala się sumując koszty uboczne zakupu przemnożone przez 100 i podzielone przez wartość zakupu. Jednostkowy koszt zakupu należy podwyższyć o ustalony wskaźnik i na koniec ustalić wartość poszczególnych składników.

W przypadku wyceny remanentu według ceny nabycia, cenę zakupu należy obligatoryjnie korygować, stosując wskaźnik kosztów ubocznych zakupu. Jeśli podatnik dokonuje wyceny towarów i materiałów według cen zakupu, nie ma obowiązku podwyższania cen zakupu o ten wskaźnik.

Przykład:
Podatnik w roku 2010 r. kupił 200 netbooków w cenie 800 zł za sztukę. Koszty transportu wyniosły 1200 złotych. Na koniec roku 2010 r. podatnik miał na stanie 20 netbooków, których nie udało się sprzedać w trakcie roku.
Wycena remanentu według cen zakupu: 20 szt.* 800 zł = 16 000 zł.
Wycena remanenty według cen nabycia:
a) Obliczenie wskaźnika kosztów ubocznych zakupu: (1 200 zł100)/(200800 zł) = 0,75%
b) Wycena remanentu: 20 szt.(800 zł +0,75%800 zł)= 20*806 zł = 16 120 zł

Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Jeśli chciałbyś dowiedzieć się więcej wypełnij formularz >>

Iwona Cackowska, księgowa Tax Care