Bielecki odchodzi z Pekao SA
Jan Krzysztof Bielecki odchodzi z funkcji prezesa zarządu banku Pekao S.A. Rzecznik prasowy banku Arkadiusz Mierzwa poinformował IAR, że nie jest to rezygnacja ze skutkiem natychmiastowym, a Jan Krzysztof Bielecki przestanie pełnić tę funkcję 11 stycznia przyszłego roku.
Arkadiusz Mierzwa powiedział, że nie są znane przyczyny tej decyzji byłego premiera. Nie wiadomo też jeszcze, kto będzie jego następcą.
"Dziennik Gazeta Prawna" nieoficjalnie dowiedział się, że przyczyną rezygnacji Jana Krzysztofa Bieleckiego ze stanowiska prezesa banku Pekao SA był narastający od kilku miesięcy spór z włoską centralą UniCredit.
Poszło o zmianę struktury zarządzania placówką. Włosi planują wprowadzenie w całej grupie tzw. dywizjonalizacji, czyli raportowania poszczególnych pionów banków bezpośrednio do centrali. W Pekao znacznie zmarginalizowałoby to pozycję Jana Krzysztofa Bieleckiego, a jego kompetencje zostałyby ograniczone.
Jak powiedziała gazecie anonimowo osoba z otoczenia rady nadzorczej banku, dymisja prezesa nie była zaskoczeniem, gdyż spór między nim i UniCredit narastał od lata tego roku.
Kilka dni temu w prasie pojawiły się spekulacje, że Jan Krzysztof Bielecki może zastąpić Donalda Tuska na stanowisku premiera, gdyby ten zdecydował się kandydować na prezydenta. W wywiadzie dla "Gazety Wyborczej" Jan Krzysztof Bielecki mówił: - Jestem dyżurnym kandydatem na różne stanowiska. Tak się złożyło w moim życiorysie, że u mnie nic nie daje się zaplanować. Zapomnieliśmy o tym, że jak była taka potrzeba, to przez trzy lata byłem kierowcą ciężarówki, a przez rok bezrobotnym bez prawa do zasiłku. Po prostu jak każdy dobry sportowiec zawsze żyję najbliższym meczem.
Według rozmówcy "Gazety Wyborczej" z otoczenia Donalda Tuska, premier poważnie bierze pod uwagę scenariusz z Bieleckim.
Jan Krzysztof Bielecki urodził się 3 maja 1951 roku w Bydgoszczy. Prezesem Pekao S.A był od 1 października 2003 roku. W 1991 roku był premierem polskiego rządu, a następnie członkiem Rady Ministrów ds. kontaktów z Europejską Wspólnotą Gospodarczą. Od 11 lipca 1992 do 15 października 1993 roku był ministrem do spraw integracji europejskiej w gabinecie Hanny Suchockiej. Następnie od listopada 1993 roku był dyrektorem i przedstawicielem Polski w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju.
Był posłem na Sejm X i I kadencji, jednym z twórców i najważniejszych polityków Kongresu Liberalno-Demokratycznego, następnie w Unii Wolności. Wcześniej pracował m.in. w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego i Hutnictwa (w latach 70.), był kierownikiem sekcji ekonomicznej Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ "Solidarność"; pracownikiem Ośrodka Doskonalenia Kadr, właścicielem firmy konsultingowej "Doradca", założonej w 1985 roku. Działał w podziemnej "Solidarności". Z zawodu jest ekonomistą, studiował na Wydziale Ekonomiki Transportu Wodnego sopockiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej.
IAR, PAP