Co z cenami miedzi w obliczu danych z Chin

Serię rozczarowujących informacji rozpoczęły wbrew pozorom same władze w Pekinie obniżając prognozy tegorocznego wzrostu gospodarczego do 7,5% z 8%. W kolejnych dniach pojawiły się dane o wyższym od oczekiwań deficycie handlowym, niższej dynamice wzrostu produkcji przemysłowej oraz słaby odczyt indeksu PMI dla przemysłu. Mocno niepokojącą wyglądają również dane na rynku nieruchomości w Chinach, na którym ceny w pięciu największych miastach o początku roku odnotowują ujemną dynamikę w skali rocznej. Spada również udział sprzedawanych nieruchomości w PKB przy stałym udziale inwestycji, co może sprzyjać dalszym spadkom cen.

Na pierwszy rzut oka nienajgorzej prezentują się dane o wielkości importu miedzi, który w lutym (485 tys. ton) był bliski rekordu z grudnia 2011 r. Jednakże biorąc pod uwagę rosnącą ilość zapasów na giełdzie w Szanghaju (+118 tys. ton od początku roku) i w składach celnych (wg nieoficjalnych źródeł: ok. +200 tys. ton) sytuacja wygląda już dużo mniej optymistycznie. Dlatego też w najbliższych miesiącach należy się spodziewać zmniejszenia wolumenu importu miedzi do chińskich portów.

Czynnikami które wspierają wysokie ceny są dobre dane z USA (10% światowego popytu) oraz strona podażowa. Wydobycie miedzi rośnie dużo wolniej w stosunku do popytu. Dlatego też deficyt w tym roku wg prognoz ICSG powinien wynieść ponad 200 tys. ton, podczas gdy w ubiegłym roku wyniósł ponad 350 tys. ton.

Jednakże, wraz z kolejnymi słabymi danymi z Chin, miedź powinna należeć do najsilniej przecenianych surowców. Biorąc pod uwagę udział Państwa Środka w łącznym popycie na ten surowiec (ponad 40%), nawet w wyniku znacznej poprawa sytuacji gospodarczej w krajach innych dużych konsumentów miedzi (USA, Japonia, UE) rynek nie powinien uniknąć głębszej przeceny.

Dział Analiz XTB