Dlaczego zostały prostytutkami? Oto 9 powodów
Co dziewczyna, to inna historia. I inny powód znalezienia się na ulicy. Spróbujmy jednak wskazać motywy, którymi prostytutki kierują się najczęściej.
fot. AFP
1. Chęć zapanowania nad mężczyzną
Seks może być formą dominacji nad facetem, kierowania nim. Szczególnie dla kobiety, która w dzieciństwie była wykorzystywana seksualnie. Myśli, że w nowej roli to ona będzie górą. A wkracza w świat pełen okrucieństwa, twardych reguł gry, psychicznego i fizycznego dręczenia, a często i śmierci.
2. Przyjęcie roli ofiary
Czasami jest zupełnie odwrotnie: prostytuowanie się to konsekwencja tego, że dziewczyna została skrzywdzona w przeszłości czy była molestowana. A teraz ma poczucie, że nie zasługuje na nic i tylko przyjmuje biernie przemoc fizyczną. Pracujący w seksbiznesie mężczyźni z daleka rozpoznają ten typ ofiar – niepewnych siebie, zakompleksionych i bezbronnych psychicznie.
3. Przyzwyczajenie do życia w luksusie
Szałowa komórka, odlotowy ciuch, szpilki od Prady. Trzeba to mieć, aby nie czuć się gorszą. A że pensja ekspedientki, nauczycielki, urzędniczki skromniutka, trzeba radzić sobie inaczej. Z czasem przerażenie budzi w niej myśl, że mogłaby obniżyć standard życia. Więc to, co miało być króciutkim epizodem, staje się normalnym codziennym – i conocnym – zajęciem.
4. Odpowiedzialność za rodzinę
Niejedna prostytutka nie myśli jednak wcale o własnych potrzebach, bo ma na utrzymaniu małe dzieci i to dla nich wybiera ten „zawód”. Albo np. słyszy od starzejących się, schorowanych rodziców: „Bez ciebie nie wyżyjemy!”. Kobieta poświęca się, bo jest jedynym źródłem utrzymania rodziny. Może nie wiadomo jak cierpieć z tego powodu, że stoi na ulicy, ale z niej nie zejdzie.
5. Brak domowego ciepła
Jeśli rodzice są nieobecni lub nieczuli, wystarczy, że zjawi się ktoś, kto da choćby namiastkę bliskości. Dziewczyna do niego lgnie jak ćma do ognia. Co ważne – deficyt miłości występuje zarówno w patologicznych rodzinach z najniżej usytuowanych grup społecznych, jak i w tzw. dobrych domach, które pozornie mają wszystko, czego potrzeba do szczęścia.
6. Nieszczęśliwa miłość
Zdarza się, że dziewczyna utrzymuje faceta, którzy rzekomo ją kocha. Albo – co gorsza – zaciąga dla niego wielotysięczną pożyczkę. Potem biedak znika, a ona musi zwrócić dług. Zarobek na ulicy, przy autostradzie lub w agencji towarzyskiej jest najszybszy, więc nawet nie myśli o powrocie do normalnego życia.
7. Niesamodzielność i brak pomysłu na siebie
Specyficzną grupą są młode kobiety, które już powinny się usamodzielnić, a dalej mieszkają z rodzicami. Nie mogą znaleźć pracy, odciąć pępowiny. Ojciec i matka zaczynają się niecierpliwić. Wybuchają konflikty. Chcąc szybko stanąć na własnych nogach, dziewczyny z determinacją przyjmują propozycję zarobku przez prostytucję.
8. Bezrobocie, brak perspektyw
Mąż bezrobotny, zaległe raty kredytu, elektrownia grozi wyłączeniem prądu. Sąsiedzi już nie chcą pożyczać na papierosy, piwo i chleb. I oto pojawiła się usłużna koleżanka, która oferuje pracę własnym ciałem. Co ci zależy, spróbuj. – kusi. I tak się zaczyna. Upokorzona przez biedę kobieta tłumaczy sobie, że to jedyne wyjście – albo nie ma go wcale. Wkręca się w tę pracę i każda zmiana budzi lęk.
9. Brak dobrych wzorców
Inaczej, gdy dziewczyna prostytucję zna tylko z gazet, książek, filmów i internetu. A inaczej, kiedy płatną miłość uprawiają jej koleżanki – ze szkoły, podwórka czy osiedla. Najlepsza rada: unikać takich miejsc i środowisk. A jeśli to niemożliwe, trzeba pokazać dziewczynie zdrowe wartości i lepsze wzorce zachowań społecznych. Tak by perspektywa łatwego zarobku na ulicy przestała być nęcąca.
Mirosław Sikorski
Na podstawie: Katarzyna Wiśniewska „Kobieta nie jest grzechem” (Znak 2007) – książka jest zbiorem rozmów z siostrą Anną Barchan, zakonnicą, która na co dzień pracuje jako streetworker i pomaga prostytutkom.
