Dobry pracownik? Polak!

SPAR, centrum logistyczne sieci supermarketów, położone w Alkmaar w północnej Holandii, jest jedną z firm, które korzystają z pracy polskich pracowników. Firma 12 maja br. obchodziła 75-lecie. Obsługuje 34 kraje, obraca artykułami spożywczymi i gospodarstwa domowego.

W magazynach SPAR pracują ludzie z 17 krajów, różnych religii i kultur. – To było wielkie wyzwanie dla mnie i moich współpracowników – przyznaje Rob Schrama, doradca personalny SPAR. – Poza różnicami kulturowymi dochodzą różnice religijne, które zwłaszcza ostatnimi czasy stają się dość uciążliwe. Często jest tak, że muzułmanie, którzy podejmują w SPAR pracę, pytają najpierw o miejsce, w którym mogą się modlić. Polaków to nie interesuje – uśmiecha się Schrama.

Jak w tym wielonarodowościowym tyglu osiągnąć porozumienie? – Kandydaci do pracy powinni znać jeden język, czy to angielski czy niemiecki – zaznacza Rob. – Konieczne jest też znajomość słownictwa „technicznego”, związanego z zajmowanym stanowiskiem. Nad każdą grupą pracowników czuwa brygadzista i to on musi się porozumiewać ze swoimi podopiecznymi. To on wyjaśnia do skutku oczekiwania firmy i zadania. Faktem jest, że po jakimś czasie Polacy mówią nieco po holendersku. Przeważnie pracują u nas ludzie młodzi, którzy szybko się uczą. Poza tym, na starcie nie jest u nich wcale źle ze znajomością języków! Polacy mówią po holendersku, pracują jak Holendrzy i zarabiają jak Holendrzy – przekonuje „personalny” ze SPARA-a.

W Alkmaar pracuje Waldemar Kierysz z Kielczy (woj. śląskie). – To jeden z najbardziej cenionych pracowników – Rob Schrama nie kryje zadowolenia. – Jednym z mierników jakości pracy jest poziom błędów w realizacji zamówień naszych klientów. Obsługujemy m.in. Kazachstan, Gruzję, Antyle, Hong Kong i oczywiście całą Europę. Ponieważ wysyłamy towar po całym świecie, błędy są kosztowne. A pan Waldemar nie ma na swoim koncie żadnej pomyłki! I to od lat!

Pracodawcy nie przeszkadza, że przekroczył 50-tkę. W czerwcu do Waldemara dołączył syn. Ponieważ jeszcze się uczy, chce pracować w Holandii tylko sześć tygodni. Oczywiście trafił do SPAR-a. – Pomagam mu zapoznać się z pracą, z towarami, bo to najtrudniejsze – dodaje doświadczony Polak.

W Holandii pracodawcy zależy na zdrowym, nie chorującym pracowniku. Doradca personalny wyjaśnia, że nie chodzi o to, by ktoś z gorączką czy infekcją pracował. – Każdy ma prawo zachorować, temu również służą ubezpieczenia, które gwarantujemy zatrudnionym. Chcę pochwalić Polaków, którzy praktycznie nie korzystają ze zwolnień lekarskich, stawiają się do pracy i mogą być dla moich rodaków przykładem – mówi z sympatią Rob.

Warto wiedzieć, że w Holandii zwolnienie lekarskie jest płatne, ale dopiero od drugiego dnia. Wobec tego co sprytniejsi – a są to przeważnie Holendrzy – zostają po prostu dłużej w domu. – Jeden czy dwa dni się nie opłaca. A to dla mnie, zarządzającego personelem, nie jest łatwa sytuacja, kiedy nagle brakuje mi ludzi. Jeśli zwolnienie się często zdarza, taki pracownik nie jest dla nas interesujący. Chcę podkreślić, że Polacy – jeśli już zdarzy im się zachorować – jak najszybciej wracają do pracy zamiast liczyć dni na chorobowym. To wielka różnica miedzy Holendrami, a wami – podkreśla Schrama.

W biurze Roba Schrama poza biurkiem, komputerem, hełmem ochronnym i paroma prywatnymi drobiazgami widać kij basebolowy. Bierze go do ręki i śmieje się. – Jak już ktoś mi się narazi, to ostrzegam i pokazuję kij – mówi. – A tak poważnie, to pamiątka z USA. Ludzie zwykle pytają, po co mi tutaj. Jedni mają kwiatki, inni statuetki, a ja mam swój kij – mruga porozumiewawczo Holender.
Beata Dżon