3z11
Sztywny szaroniebieski kartonik
W 1928 r. ukazało się rozporządzenie prezydenta RP o ewidencji i kontroli ruchu ludności oraz rozporządzenie szefa MSW o dowodach osobistych. Od tej pory dowód osobisty stał się krajowym dokumentem tożsamości, a jego wygląd został jasno określony. Była to karta sztywnego papieru koloru szaroniebieskiego.
- Mimo że w dowodzie była fotografia, rysopis posiadacza zawierał informacje o wzroście, kształcie twarzy, kolorze włosów i oczu oraz o znakach szczególnych. Oprócz zdjęcia było miejsce na własnoręczny podpis osoby wyszczególnionej w dowodzie. Analfabeci mogli do tego celu posłużyć się odciskiem kciuka - dodaje Baczyńska. Dokument nie był obowiązkowy i wystawiano go na żądanie zainteresowanego za opłatą 60 groszy.