Futures - uderzenie popytu w końcowej fazie sesji

Niestety spektakularne uderzenie popytu w początkowej fazie naszej sesji okazało się bardzo krótkotrwałym epizodem. W rejonie bariery podażowej: 2096 - 2100 pkt. niedźwiedzie bowiem zaatakowały, wybijając całkowicie z rytmu kupujących. Z podobną sekwencją zdarzeń mieliśmy jednak także do czynienia na rynku niemiecki. Dojście DAX-a do obszaru oporu: 5300 - 5380 pkt. wywołało bowiem w Niemczech analogiczną reakcję podaży.

Niedźwiedziom nie udało się jednak domknąć porannej luki hossy. Mniej więcej z tego właśnie rejonu cenowego (dolnego ograniczenia luki) strona popytowa zainicjowała ruch odreagowujący. Trzeba jednak obiektywnie przyznać, że działania popytu nie odznaczały się specjalnie wielką wiarygodnością i były raczej sprowokowane pasywnym nastawieniem podaży. Niemniej byki kontrolowały sytuację na parkiecie, powielając w dużym stopniu to, co działo się na pozostałych parkietach europejskich (głównie mam tutaj na myśli rynek niemiecki).

W końcowej fazie sesji, za sprawą silnego otwarcia za oceanem, kupujący zainicjowali jednak niezwykle spektakularny ruch cenowy. Ostatecznie zamknięcie wrześniowej serii kontraktów uplasowało się na poziomie: 2150 pkt. (przed otwarciem rynków w USA kontrakty konsolidowały się w przedziale: 2090 - 2100 pkt.), co stanowiło ponad czteroipółprocentowy wzrost wartości FW20U09.

Strefa cenowa: 2039 - 2045 pkt. wraz z przebiegającymi w tym rejonie median lines okazała się nieprzypadkowym zakresem cenowym, gdyż bykom udało się tutaj powstrzymać ruch korekcyjny i dodatkowo w szybkim tempie zorganizować bardzo skuteczny kontratak. Co prawda doszło tutaj do naruszenia poziomu: 2039 pkt. i próby zanegowania formacji ABCD widocznej na wykresie 30-minutowym, ale w rzeczywistości był to jedynie krótkotrwały epizod. Po raz kolejny zatem naruszenie ważnej strefy cenowej Fibonacciego stało się tak naprawdę istotną informacją rynkową, na bazie której można było skonstruować zyskowną strategię. Dopuszczałem taki wariant, choć równie prawdopodobnym scenariuszem wydawało mi się to, że rynek zacznie obecnie kreślić nieco bardziej złożoną strukturę korekcyjną. Sugerowałem jednak, by pod tym kątem obserwować zachowanie rynku w rejonie intradayowej strefy oporu: 2096 - 2100 pkt. Jej zanegowanie bowiem przekreślało w pewnym stopniu możliwość dalszego formowania się potencjalnej struktury korekcyjnej.

Ostatecznie kontrakty przedarły się ponad zakres strefy oporu: 2130 - 2136 pkt. Oczywiście styl tego ruchu, w kontekście wcześniejszej „niemrawości” byków, budzi na pewno pewne kontrowersje, niemniej rynek jak widać nadal ma ochotę podążać w kierunku północnym. Nie można jednak wykluczyć, że początek dzisiejszego handlu przebiegnie pod znakiem niegroźnego ruchu korekcyjnego - niwelującego w jakimś stopniu wczorajszy (trochę jednak przesadzony) entuzjazm kupujących. Z drugiej strony, gdy przygotowuję to opracowanie zwyżkują rynki azjatyckie i kontrakty na amerykańskie indeksy. Zatem wielkiej przeceny raczej nie można oczekiwać. Warto również nadmienić, że z punktu widzenia techniki pierwszym poważniejszym sygnałem słabości byłoby dopiero naruszenie przedziału wsparcia: 2096 - 2102 pkt.

W przypadku kontynuacji ruchu wzrostowego, zwróciłbym z pewnością uwagę na kolejny ważny przedział oporu Fibonacciego: 2194 - 2201 pkt. Jest to o tyle istotny zakres, gdyż również na bazie horyzontu tygodniowego można skonstruować alternatywną barierą podażową - wypadającą dokładnie w tym właśnie przedziale cenowym. Bez wątpienia oczekiwałbym zatem tutaj silnej presji ze strony sprzedających. Uważam, że przełamanie tak określonej przeszkody doprowadziłoby w konsekwencji do testu kluczowego obecnie obszaru oporu: 2275 - 2295 pkt., skonstruowanego również na bazie wykresu tygodniowego.

Nieco więcej o strategii na dzisiejszą sesję napiszę w swoim pierwszym komentarzu online (gdy poznamy już cenę otwarcia FW20U09). W tym miejscu chciałbym jedynie przypomnieć, że o 14.30 opublikowane zostaną niezwykle ważne dane makroekonomiczne z USA (PKB - wstępny raport za II kwartał). Sytuacja skomplikowałaby się, gdyby raport negatywnie zaskoczył inwestorów. Indeks S&P500 doszedł bowiem wczoraj do ważnej zapory podażowej: 1002 - 1010 pkt. (zabrakło 6 punktów). Wig 20 natomiast zbliżył się do strefy: 2160 - 2185 pkt. Z kolei niemiecki DAX od kilku dni nie może przedrzeć się ponad ważny zakres oporu: 5300 - 5380 pkt. Wszystkie wymienione indeksy znalazły się zatem w rejonach ważnych i nieprzypadkowych stref cenowych Fibonacciego. Trudno sobie zatem wyobrazić, by kiepskie odczyty z USA stały się impulsem umożliwiającym przełamanie wymienionych przeszkód.

Paweł Danielewicz
analityk techniczny
DM BZ WBK SA

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |