I odbicie, i kontynuacja, i marazm

Poranny wzrost szybko został wykorzystany jako okazja do pozbycia się przecenionych akcji. W najlepszym momencie dnia - to jest zaraz po otwarciu - WIG20 zyskiwał 38 punktów względem piątkowego - nieco panicznego - zamknięcia. Okazało się, że to wystarczająco dużo, żeby skłonić do sprzedawania zarówno ryzykantów, którzy kupowali akcje pod koniec piątkowych notowań, jak i tych, którzy w piątek pozbyć się akcji nie zdążyli. Taka postawa doprowadziła do przebicia piątkowego dna w krótko po 13-tej, co wprowadziło sporo zamieszania. Wszak po 8-proc. spadku w ciągu dwóch ostatnich sesji należało się prędzej spodziewać odbicia niż kontynuacji. Pożar został jednak szybko opanowany, do 14-tej straty zostały odrobione, a do końca dnia WIG20 poruszał się niemal w linii na poziomie piątkowego zamknięcia. Obroty były dziś zdecydowanie niższe niż w piątek. Brak odbicia, a raczej jego szybkie zakończenie wskazuje na przewagę strony podażowej i brak zainteresowanych kupnem przecenionych akcji. Z drugiej strony wskaźniki
techniczne na dziennym wykresie wskazują na znaczne wyprzedanie rynku, co czyni odbicie na kolejnych sesjach bardziej prawdopodobnym, jest to jednak zachęta przede wszystkim dla inwestorów krótkoterminowych. Na wykresie tygodniowym utrzymują się sygnały sprzedaży, a na miesięcznym sygnał kupna w postaci przebicia średniej z 50 miesięcy w ogóle się nie pojawił...

Złoty zachowywał się równie chaotycznie co WIG20. Poranne umocnienie zepchnęło euro do 4,06 PLN, ale po lunchu kosztowało już ponad 4,116 PLN. Ostatecznie ok. 16:30 kosztowało o dwa grosze mniej, czyli mniej więcej tyle samo co w piątek na zamknięciu. Analogicznie zachował się też dolar, który nie zdołał utrzymać się powyżej 3 PLN, i frank, który tylko chwilowo wybił się powyżej 2,80 PLN. Ropa potaniała o 0,6 proc., złoto o 0,4 proc., a miedź podrożała o 0,7 proc., po tym jak w ciągu miesiąca jej notowania spadły o 18 proc.
Emil Szweda, Open Finance