Interesujący układ techniczny

Otwarcie kontraktów uplasowało się w piątek jedynie 4 punkty poniżej ceny odniesienia.

Biorąc pod uwagę spadki za oceanem, a także czwartkowe, nieco sztuczne wzrosty na fixingu, cena po jakiej została zawarta pierwsza transakcja na FW20U10 z pewnością mogła stanowić pewne zaskoczenie. Po kilku minutach handlu niedźwiedzie zorientowały się jednak, że coś jest chyba nie tak z tymi wycenami i w szybkim tempie doprowadziły do kolejnego naruszenia zapory popytowej Fibonacciego: 2443 – 2447 pkt (z analogicznym zdarzeniem mieliśmy już jak wiadomo do czynienia w końcówce sesji czwartkowej).

Przełamanie w/w zakresu nie zdynamizowało jednak procesu wyprzedaży. Wręcz przeciwnie. Kontrakty zaczęły stabilizować się kilka punktów poniżej poziomu 2443 pkt, a kupujący starali się nawet inicjować działania obronne. Warto jednak przypomnieć, że w tym samym czasie indeks WIG20 testował ważny obszar wsparcia: 2434 – 2439 pkt, dlatego właśnie presja ze strony sprzedających uległa wyraźnemu zmniejszeniu.

Ostatecznie jednak strefa cenowa na kontraktach: 2423 – 2427 pkt została przetestowana, po czym rynek wszedł na długie godziny w fazę ruchu bocznego. Nadal jednak notowania indeksu przebiegały konsekwentnie w rejonie: 2434 – 2439 pkt.

Końcówka sesji przebiegła pod znakiem niewielkiego ruchu kontrującego. Tym samym zamknięcie wrześniowej serii kontraktów uplasowało się na poziomie: 2448 pkt. Stanowiło to mało znaczący spadek wartości FW20U10 w stosunku do czwartkowej ceny odniesienia wynoszący 0.24%.

Analizując przebieg sesji piątkowej warto wyeksponować fakt, iż stosunkowo istotną rolę odegrała tutaj strefa: 2423 – 2427 pkt. Nie widać jej na załączonym wykresie, niemniej przebiega w rejonie zielonej median line i funkcjonuje jako filtr cenowy dla podstawowego przedziału wsparcia: 2443 – 2447 pkt. W komentarzach piątkowych zawracałem uwagę, że dopiero jej zanegowanie (czyli: 2423 – 2427 pkt) potwierdzi spadkowy sentyment panujący na rynku i prawdopodobnie stanie się zapowiedzią testu 2395 – 2401 pkt.

Podjęte przez sprzedający działania nie pozwoliły jednak na realizację tak określonego planu. Zdecydowanie zabrakło tutaj determinacji i woli walki. W konsekwencji notowania FW20U10 powróciły w końcowej fazie notowań ponad zakres: 2443 – 2447 pkt. Również w przypadku WIG-u 20 niedźwiedziom nie udało się pokonać swojego przeciwnika w rejonie: 2434 – 2439 pkt.

Biorąc pod uwagę fakt, iż w przedziale cenowym: 2423 – 2427 pkt również koncentrują się projekcje potencjalnej formacji ABCD (spełniającej zależność: 0.618AB = CD), a także okoliczność związaną z powrotem FW20U10 ponad poziom 2447 pkt, układ techniczny wykresu uległ minimalnej poprawie. Ten dość interesujący obraz techniczny (sugerujący możliwość wykrystalizowania się ruchu odreagowującego) koliduje jednak ze słabo prezentującym się ostatnio obozem popytowym. To właśnie z powodu tej słabości na wykresie kontraktów doszło do uformowania się korekcyjnej struktury ABCD. W swoich opracowaniach zwracałem uwagę, że istnieje spore prawdopodobieństwo wykrystalizowania się takiej właśnie, trzyfalowej struktury, gdyż rzadko kiedy (mam tu na myśli kontrakty) korekty przybierają postać silnych, pojedynczych ruchów cenowych (fala AB), po których rynek wraca do swojej podstawowej tendencji. Najczęściej mamy właśnie do czynienia z nieco bardziej złożonymi strukturami cenowymi, które co istotne, daje się zazwyczaj
analizować pod kątem technik Fibonacciego.

Obecnie na wykresie występuje taki właśnie, potencjalny układ fal, natomiast niewiadomą pozostaje to, jak w tym kontekście zachowa się strona popytowa. Na razie wiemy jednak, że naruszenie: 2443 – 2447 pkt okazało się jedynie krótkotrwałym incydentem, gdyż niedźwiedziom nie udało się przedrzeć poniżej zielonej median line (jest widoczna na wykresie) i strefy: 2423 – 2427 pkt (eksponowałem jej znaczenie w swoich piątkowych opracowaniach). W konsekwencji zamknięcie FW20U10 uplasowało się ponad 2443 – 2447 pkt. Istotną informacją jest jednak także to, że kluczowa strefa wsparcia plasuje się obecnie w rejonie: 2395 – 2401 pkt. Mamy tutaj bowiem do czynienia z książkowym wręcz połączeniem projekcji ABCD ze zniesieniami wewnętrznymi. Jak widać na załączonym wykresie, w wymienionym rejonie przebiega także median line (kolor czerwony), co jeszcze bardziej wzmacnia wiarygodność wsparcia Fibonacciego. Wydaje się zatem, że jeśli byki nie wykorzystają obecnie dość sprzyjającego dla siebie układu fal, docelowo rynek
przetestuje ten właśnie zakres cenowy.

Elementem, który z pewnością mógłby dopomóc nam w ocenie motywacji i determinacji popytu byłby według mnie wynik konfrontacji w rejonie: 2484 – 2489 pkt (choć pierwszą, jednak zdecydowane mniej istotną zaporą podażową jest zakres: 2463 – 2467 pkt). Wchłonięcie podaży w 2484 – 2489 pkt wygenerowałoby według mnie stosunkowo silny sygnał techniczny, zapowiadający najprawdopodobniej kontynuację ruchu wzrostowego. Dlatego kilka punktów ponad poziomem 2489 pkt umieściłbym zlecenie zabezpieczające dla wszystkich krótkich pozycji. Jak zwykle nieco więcej o strategii na dzisiejszą sesję napiszę w swoim pierwszym komentarzu online.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |