Jak świat zmagał się z kryzysem?

Panika w 1907 roku spowodowana była nadmiernymi wydatkami i niewłaściwą spekulacją, była też skutkiem walki konkurencyjnej Johna D. Rockefellera z koncernem United Copper. Krach giełdy w marcu i następne załamanie w październiku wpłynęło na szybką sprzedaż papierów banków i innych instytucji w Nowym Yorku (powodując przy tym załamanie państwowego Banku Ameryki Północnej). Skarb Państwa przy pomocy JP Morgana, amerykańskiego finansisty i biznesmena wyciągnął finansowe środki federalne i pomógł w ciężkiej sytuacji. Pewność na rynku powróciła w lutym następnego roku. Władze monetarne zapowiedziały, że postarają się nie dopuszczać do paniki, nim zdąży ona wyrządzić prawdziwe szkody. Pod wpływem tego doświadczenia postanowiono utworzyć System Rezerwy Federalnej, czyli amerykański bank centralny. Przez cały XIX wiek Amerykanie przeciwstawiali się utworzeniu takiej instytucji, widząc w nim czynnik, który utrudni dostęp do kredytu.