Każdy będzie pracował ze stoperem?

Przepisy polskiego Kodeksu pracy dotyczące czasu pracy są wyjątkowo zawiłe i niezrozumiałe, a tzw. elastyczne systemy czasu pracy często nie mogą być zastosowane ze względów praktycznych.

W państwach członkowskich UE od wielu lat stosuje się nowoczesne systemy organizacji czasu pracy, do których należą m.in. dzielenie miejsc pracy (job-sharing), elastyczny czas pracy (flextime), skomprymowane tygodnie pracy (compressed working week) oraz zredukowane godziny (reduced hours working). czytaj dalej

Zdaniem Pracodawców RP ustawowe regulowanie czasu pracy jest archaizmem, który nie uwzględnia potrzeb danego przedsiębiorstwa.

W Czechach w 2007 r. wprowadzono indywidualne konta czasu pracy pracowników, które od wielu lat stosowane są np. w Niemczech i Francji. - To są rozwiązania, które polskiemu ustawodawcy nawet się nie śniły - zauważa mec. Monika Gładoch, ekspert Pracodawców RP. Jej zdaniem nie wykorzystujemy potencjału partnerów społecznych, nie dając im szansy na wprowadzenie w firmach elastycznych form czasu pracy.

Odgórne, tj. ustawowe regulowanie czasu pracy jest archaizmem, który nie uwzględnia potrzeb danego przedsiębiorstwa. Należy dopuścić możliwość wprowadzenia w drodze układów zbiorowych pracy dłuższych okresów rozliczeniowych i skracania w uzasadnionych przypadkach dobowego i tygodniowego wypoczynku z możliwością udzielenia ich w późniejszym okresie.

Uelastycznienie czasu pracy powinno doprowadzić do zwiększenia wydajności i konkurencyjności oraz zagwarantowania bardziej skutecznej ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

Komisja Europejska rozważa wprowadzenie zmian do dyrektywy o czasie pracy, polegających na zwiększeniu elastyczności kształtowania czasu pracy w wyniku negocjacji zbiorowych oraz bardziej elastycznego sposobu liczenia średniego tygodniowego czasu pracy.

Długość okresu rozliczeniowego zasadniczo pozostanie bez zmian (4 miesiące, w przypadku szczególnych rodzajów działalności - 6 miesięcy, a na podstawie porozumień zbiorowych - do 12 miesięcy).

Komisja chciałaby umożliwić wydłużanie okresu rozliczeniowego ponad 12 miesięcy na mocy porozumienia zbiorowego, a także ustawowego wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy w tych branżach i państwach członkowskich, w których klauzula opt-out nie jest stosowana.