MNiSW: Laureaci Nagród Ministra Nauki (komunikat)

13.11. Warszawa - MNiSW informuje:

Wybitni polscy uczeni, których badania znane są na świecie oraz nauczyciele akademiccy, którzy są mistrzami dla młodych naukowców zostali wyróżnieni prestiżowymi nagrodami.

- Naukowiec ma wiele społecznych ról do spełnienia. Jest wynalazcą, jest nauczycielem akademickim, a dzięki swym osiągnięciom staje się też autorytetem dla społeczeństwa. Dziś mam zaszczyt nagrodzić wybitnych polskich naukowców za nieprzeciętnie wypełnianie tych różnych ról społecznych - mówiła prof. Barbara Kudrycka, minister nauki i szkolnictwa wyższego podczas gali wręczenia Nagród Ministra Nauki 2013 na Zamku Królewskim w Warszawie.

Minister podkreśliła, że polska nauka w ostatnich latach dokonała ogromnego skoku. Dzięki unijnym i budżetowym inwestycjom w infrastrukturę (ok. 26,7 mld zł) naukowcy mogą pracować w coraz lepszych warunkach. Polscy uczeni coraz częściej też uczestniczą w międzynarodowych projektach. Obecni są np. w CERN, budują wraz z innymi naukowcami XFEL. Biorą udział w europejskich projektach flagowych w ramach programu "Nowe Technologie i Technologie Przyszłości".

Właśnie tacy naukowcy o wybitnym dorobku, których osiągnięcia znane są na arenie międzynarodowej uhonorowani zostali prestiżowymi Nagrodami Ministra Nauki. Są one przyznawane w trzech kategoriach: badań podstawowych, badań na rzecz rozwoju społeczeństwa i badań na rzecz rozwoju gospodarki.

- Nauka różnymi narzędziami buduje lepszą przyszłość - podkreśliła prof. Barbara Kudrycka. - Praca laureatów nagród przyczynia się do rozwoju nowych technologii, poznania i zrozumienia wielu zjawisk społecznych i kulturowych, powstania fundamentalnych dzieł gwarantujących postęp w nauce. Wyniki ich badań są publikowane w prestiżowych czasopismach, wielokrotnie cytowane, a ośrodki naukowe, w których pracują stają się znane w świecie - mówiła minister nauki.

Podczas uroczystości minister wręczyła także nagrody dla nauczycieli akademickich za całokształt dorobku, za wybitne osiągnięcia w opiece naukowej i dydaktycznej oraz wyróżnienia za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne oraz organizacyjne. Wśród nagrodzony wielu z nich to autorzy podręczników akademickich, ciekawych programów studiów, opiekunowie przełomowych prac doktorskich.

- W nauce nie ma postępu bez dobrej relacji mistrz-uczeń. Utalentowani młodzi ludzie potrzebują mistrzów, w których znajdują oparcie i z których doświadczenia i wiedzy mogą czerpać, którzy pomogą im zidentyfikować interesujące tematy badawcze - powiedziała prof. Barbara Kudrycka. - Młodzi potrzebują też wzorów przestrzegania wartości etycznych, standardów rzetelności w pracy uczonego, czy wiarygodności w prowadzeniu badań, bowiem złotą dewizą nauki jest racjonalizacja. Nauka wymaga głębokiego udokumentowania wszelkich naukowych hipotez i twierdzeń - podkreśliła prof. Kudrycka.

Kandydatów do Nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego mogły zgłaszać rady naukowe, rady wydziałów lub organy reprezentujące inne jednostki naukowe, organizacje pozarządowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz nauki, a także prezes oraz poszczególne komitety Polskiej Akademii Nauk.

Przewodnicząca komisji oceniającej wnioski prof. Maria Kruk-Jarosz, zwróciła uwagę na wysoki poziom prac i dokonań polskich naukowców:

- Przekrój nadesłanych wniosków pokazał nam, jak ogromny jest wysiłek i osiągnięcia polskiej nauki. Nam udało się wybrać tych najlepszych z najlepszych - podkreśliła prof. Maria Kruk-Jarosz.

LAUREACI NAGRÓD MINISTRA NAUKI 2013

Nagroda w kategorii badań podstawowych:

Prof. dr hab. Tomasz Wojtowicz Instytut Fizyki PAN

Nagroda za fundamentalny wkład w rozwój technologii epitaksji z wiązek molekularnych i badania unikalnych struktur kwantowych o programowalnych własnościach spinowych. Prof. Tomasz Wojtowicz jest fizykiem ciała stałego, który w ostatnich latach specjalizuje się w eksperymentalnych badaniach nanostruktur półprzewodnikowych. Jego zainteresowania koncentrują się na zjawiskach spinowych. Prace badawcze prof. Tomasza Wojtowicza mają olbrzymie znaczenie dla rozwoju spintroniki - elektroniki przyszłości, w której działanie przyrządów ma się opierać na wykorzystaniu spinu - wewnętrznego momentu pędu elektronu. Mają także znaczenie dla rozwoju informatyki kwantowej. Zespół oceniający wnioski o przyznanie Nagrody Ministra Nauki podkreśla, że laureat "w swoim laboratorium tworzy unikatowe dwuwymiarowe struktury gazu elektronowego o bardzo dużej ruchliwości z dobrą kontrolą stanu kwantowego spinu elektronów. Dzięki temu stworzył tranzystor spinowy odporny na defekty materiałowe. O ile tradycyjny tranzystor zastąpił
lampy elektronowe i otworzył ścieżkę do układów scalonych i małych komputerów, to dziś tranzystor spinowy otwiera drogę do nowych komputerów kwantowych".

Praca naukowa profesora Wojtowicza ma znaczenie w skali międzynarodowej. Profesor publikował wyniki swoich badań w prestiżowych czasopismach o wysokim tzw. impact factor, jak np.: "Science", "Nano Letters", "Nature Materials", "Physical Review Letters". Jest współautorem ponad 550 publikacji. Jego prace były cytowane ponad 5000 razy (Indeks Hirscha - 34). Jedna z prac uzyskała ponad 400 cytowań.

Laureat Nagrody Ministra Nauki był stypendystą Fundacji Fulbrighta. Spędził kilka lat pracując w University of Notre Dame w USA, najpierw jako "postdoctoral research associate", a następnie wielokrotnie odwiedzał tę uczelnię już jako "visiting professor". Prof. Tomasz Wojtowicz współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi na świecie, a w obszarze nagrodzonych badań z Uniwersytetem w Ratyzbonie. Dzięki wiodącej roli prof. Tomasza Wojtowicza, Laboratorium MBE w Instytucie Fizyki PAN jest obecnie rozpoznawalne na świecie, jako ważne centrum nanotechnologii i badań struktur półprzewodnikowych.

Nagroda w kategorii badań na rzecz rozwoju społeczeństwa:

Prof. dr hab. Hubert Orłowski Instytut Filologii Germańskiej UAM

Nagroda za prace: interdyscyplinarne badania nad semantyką historyczną, literaturoznawstwo, socjologia literatury, rola literatury w procesach politycznych, nierównoczesność procesów modernizacyjnych w Polsce i w Niemczech, stosunki polsko-niemieckie, literatura i kultura niemiecka XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem III Rzeszy.

W opinii zespołu oceniającego wniosek o nadanie nagrody prof. Hubert Orłowski, członek rzeczywisty polskiej Akademii Nauk, wielokrotny doktor honorowy, kawaler wielu polskich i niemieckich odznaczeń państwowych jest jednym z najwybitniejszych współczesnych polskich humanistów, autorytetem w dziedzinie germanistyki, szeroko znanym także poza obszarem krajów niemieckojęzycznych: "Jego ogromny dorobek naukowy i edytorski, a także jego szersza działalność czyni z niego wręcz jedną z najważniejszych postaci germanistyki światowej. Jest literaturoznawcą, ale zajmował się także historią i socjologią, prowadził interdyscyplinarne badania z zakresu semiotyki historycznej, jego dorobek naukowy jest niezwykle ceniony w środowisku badaczy kultury. Jest uznawany za najwybitniejszego znawcę stosunków kulturowych polsko-niemieckich. Uczynił wiele dla przełamywania negatywnych stereotypów narodowych i dla pomyślności dialogu między przedstawicielami różnych kultur. Jest wychowawcą pokoleń polskich germanistów. Jest
współzałożycielem i redaktorem wyjątkowej w wymiarze europejskim serii "Poznańska Biblioteka Niemiecka", której kilkadziesiąt tomów przybliża Polakom niemiecką kulturę oraz myśl filozoficzną i społeczną. Spośród ogromnej liczby publikacji Huberta Orłowskiego należy wyróżnić takie fundamentalne dzieła, jak "Literatura III Rzeszy", "Polnische Wirtschaft. Zum deutschen Polendiskurs der Neuzeit" czy "Dzieje kultury niemieckiej" (współaut.)." Laureat opublikował 18 monografii, 25 edycji tomów zbiorowych, 15 antologii literatury niemieckiej, ok. 460 artykułów naukowych. Brał udział w pracach komisji niemieckiego Bundestagu, uczestniczył w pracach Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej, współtworzył jako ekspert wiele inicjatyw kulturalnych między Polską a Niemcami. Wygłosił też oficjalną laudację dla niemieckiego literackiego noblisty Gntera Grassa.

Nagroda w kategorii badań na rzecz rozwoju gospodarki:

Prof. dr hab. Maciej Bugajski Instytut Technologii Elektronowej

Nagroda za twórczy wkład w rozwój fizyki i technologii nowoczesnych laserów półprzewodnikowych i opracowanie pierwszych w kraju laserów na studniach kwantowych i kwantowych laserów półprzewodnikowych.

Rozwój techniczny, którego jesteśmy świadkami, jest silnie związany z postępem w dziedzinie optoelektroniki. Lasery i diody półprzewodnikowe coraz częściej zastępują konwencjonalne źródła promieniowania i otwierają nowe możliwości zastosowań. Zdaniem zespołu oceniającego wnioski o przyznanie nagrody, prof. Maciej Bugajski jest największym krajowym specjalistą w tej dziedzinie, a jego wyniki, dotyczące wzrostu struktur kwantowych z tzw. materiałów III-V, są porównywalne z osiągnięciami wiodących ośrodków światowych: "Sukces ten był możliwy dzięki umiejętnemu połączeniu rozwoju metod technologicznych z zaawansowanym matematycznym modelowaniem własności fizycznych docelowych struktur kwantowych. Aby jednak wytworzone w laboratoriach prototypowe przyrządy półprzewodnikowe znalazły drogę do zastosowań w przemyśle, konieczne jest w polskich warunkach znalezienie "niszy", która umożliwi zaoferowanie specjalistycznego produktu o konkurencyjnych właściwościach, również na arenie światowej". Lasery kaskadowe i studnie
kwantowe, którymi zajmuje się laureat Nagrody Ministra Nauki, w opinii zespołu, mają taki potencjał w dziedzinie źródeł i detektorów podczerwieni: "Generacja i detekcja promieniowania termicznego jest od lat mocną strona polskich badań aplikacyjnych. Świadczy o tym współpraca kandydata z firmą Vigo oraz nagroda przyznana w konkursie Polski Produkt Przyszłości 2012".

Kwantowe lasery półprzewodnikowe (QCL) umożliwiają budowę przenośnych detektorów wykrywających śladowe ilości substancji chemicznych, np. metanu w kopalniach, czy niebezpiecznych gazów w przemyśle chemicznym, pomagają wykrywać nawet śladowe obecności markerów chorobowych w wydychanym przez pacjenta powietrzu, umożliwiają też bezpieczne prześwietlanie pacjentów z rozdzielczością lepszą od uzyskiwanej w ultrasonografii. Technologia wytwarzania laserów kaskadowych swoją złożonością przewyższa znacznie wszystkie dotychczasowe technologie laserów półprzewodnikowych. Jej opanowanie sprawia, że zespół badawczy prof. Macieja Bugajskiego znajduje się w gronie najlepszych na świecie. Jest to jedyny zespół w tej części Europy, włączając też Rosję, który potrafi wytwarzać takie lasery. Opracowane przez prof. Bugajskiego lasery kaskadowe emitują impulsy promieniowania podczerwonego o mocy trzykrotnie większej od najlepszych rezultatów osiąganych na świecie dla tego typu laserów. Ma to ogromne znaczenie naukowe, stwarza
również nowe możliwości aplikacyjne w obszarze bezpieczeństwa i rozwiązaniach militarnych. Laureat jest autorem ponad 300 prac z dziedziny laserów półprzewodnikowych oraz autorem trzech monografii.

NAGRODY ZA OSIĄGNIĘCIA W OPIECE NAUKOWEJ I DYDAKTYCZNEJ

Prof. dr hab. Bogusław Andrzej Buszewski Katedra Chemii Środowiska i Bioanalityki, Wydział Chemii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika

Prof. Bogusław A. Buszewski jest kierownikiem Katedry Chemii Środowiska i Bioanalityki na Wydziale Chemii UMK. Obszar jego zainteresowań badawczych to: chemia środowiska, fizykochemia powierzchni, chemia analityczna - chromatograficzna i techniki pokrewne oraz spektroskopia. Prowadzi badania m.in. w zakresie teorii i praktyki chromatografii. Profesor posiada szczególną umiejętność wychwytywania młodych talentów naukowych, opiekowania się nimi oraz łączenia cech wybitnego naukowca i dydaktyka. Laureat nagrody jest promotorem 27 prac doktorskich oraz opiekunem kolejnych 11. Pięciu spośród doktorantów Profesora zostało stypendystami Fundacji na rzecz Nauki Polskiej lub Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Dwoje z wypromowanych doktorów zajmuje stanowiska profesora nadzwyczajnego na UMK, trzech jest w trakcie postępowania habilitacyjnego. Prof. Buszewski działa też na rzecz studenckiej współpracy międzynarodowej, m.in. z krajami stowarzyszonymi w programie CEEPUS, z Litwą, Portugalią, Niemcami. Ponadto
profesor ma w swoim dorobku opiekę nad ponad 120 pracami magisterskimi oraz licznymi licencjatami.

Prof. dr hab. Franciszek Józef Kokot Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii, Wydział Lekarski, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

Prof. Franciszek J. Kokot jest jednym z najwybitniejszych nauczycieli i uczonych w zakresie nauk medycznych. Jest wychowawcą kolejnych pokoleń internistów, nefrologów, endokrynologów i diagnostyków laboratoryjnych. Był promotorem 77 prac doktorskich, z których ponad połowa uzyskała wyróżnienie. 22 doktorantów prof. Kokota uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego. Profesor był również opiekunem prac doktorskich realizowanych przez obcokrajowców, z których sześciu uzyskało habilitację. Ponadto 13 habilitantów prof. Kokota otrzymało tytuł naukowy profesora, a 10 z nich zostało kierownikami katedr i klinik uniwersyteckich. Laureat nagrody jest autorem ponad 200 rozdziałów w podręcznikach akademickich - polskich i zagranicznych - oraz redaktorem wielu fundamentalnych podręczników medycyny. Fundamentem jego działalności dydaktycznej były prace naukowe (ponad 600), które były cytowane ponad 2 tys. razy. Wskaźnik Hirscha dla dorobku naukowego prof. Kokota wynosi 24, a liczba publikacji w czasopismach z listy
filadelfijskiej - 278. Profesor był prorektorem (1980-82) oraz rektorem (1982-84) Śląskiej Akademii Medycznej. Jest członkiem rzeczywistym PAN i PAU. Dziewięć uczelni nadało mu tytuł doktora honoris causa.

Prof. dr hab. inż. Jan Misiewicz Instytut Fizyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska

Prof. Jan Misiewicz jest wybitnym specjalistą z dziedziny badań półprzewodnikowych nanostruktur. Jest autorem lub współautorem około 500 publikacji, w tym wielu zamieszczonych w prestiżowych czasopismach poświęconych fizyce, cytowanych ponad 2 tys. razy. Pracę naukową łączy z dużą aktywnością dydaktyczną. Jest twórcą wrocławskiej szkoły fizyki półprzewodników, założycielem i kierownikiem Laboratorium Optycznej Spektroskopii Nanostruktur i twórcą nowej specjalności dla studentów "Nanoinżynieria". Wypromował 18 doktorów, z których trzech otrzymało Nagrody Prezesa Rady Ministrów, a siedmioro - stypendia Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Wiele prac doktorskich, których promotorem był prof. Misiewicz, opublikowano w znaczących czasopismach fizycznych. Troje doktorantów profesora uzyskało już habilitację. Prof. Misiewicz jest współautorem kilku podręczników i skryptów oraz inicjatorem wymiany studenckiej z wiodącymi uczelniami w kraju i na świecie, a także serii jedno- lub dwu-tygodniowych wykładów dla studentów
Politechniki Wrocławskiej, prowadzonych przez wybitnych profesorów zapraszanych z zagranicy.

Nagrody dla nauczycieli akademickich za całokształt dorobku obejmującego osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne

1. PROF. DR HAB. RYSZARD BOROWIECKI Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Reprezentowana dziedzina: nauki ekonomiczne

Wybrane osiągnięcia: Autor bogatego zbioru prac naukowo-badawczych i wydawnictw publikowanych w kraju i zagranicą (ponad 550 opracowań autorskich i współautorskich). Autor 128 raportów z badań finansowych z grantów badawczych. Promotor 16 zakończonych przewodów doktorskich i 5 kontynuowanych oraz opiekun ponad 800 prac magisterskich i licencjackich. Recenzent 51 rozpraw doktorskich i 49 habilitacji oraz 19 wniosków o tytuł profesora. Rektor Akademii, a później Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (2002 - 2008).Wieloletni kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw. Członek i Wiceprzewodniczący Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, członek Komitetu Nauk Ekonomicznych Pan oraz Centralnej Komisji do Spraw stopni i Tytułów. Członek korespondent Europejskiej Akademii Nauk, Sztuk i Literatury z siedzibą w Paryżu. Wielokrotny laureat nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rektora Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski, Złoty i Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Laureat tytułu doktor honoris causa Uniwersytetu w Mesynie (2007 r.), doktor honoris causa Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Handlowo-Ekonomicznego (2008 r.), doktor honoris causa Tarnopolskiego Instytutu Społecznych i Informacyjnych Technologii (2010 r.), doktor honoris causa Politechniki Częstochowskiej (2012 r.)

1. PROF. DR HAB. INŻ. MARIAN P. KAŹMIERKOWSKI Politechnika Warszawska Reprezentowana dziedzina: nauki techniczne

Wybrane osiągnięcia: Wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Opublikował 390 prac, w tym 119 artykułów naukowych w czasopismach krajowych i międzynarodowych o najwyższych rangach. Wygłosił 168 referatów zamieszczonych w materiałach konferencyjnych, wydał 13 monografii, książek, podręczników i skryptów (w tym dwie obszerne książki w języku angielskim). W 2007 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, a w kadencji 2011-14 pełni funkcję dziekana Wydziału IV Nauk Technicznych PAN. Jest autorem i współautorem 16 patentów i wielu wdrożeń zarówno w przemyśle zagranicznym, jak i krajowym. Jako pierwszy z Europy Wschodniej pełnił prestiżową funkcję Editor-in-Chief w IEEE Transactions on Induslrial Electronics (2004-2006). Odbył liczne staże zagraniczne (min. w ramach stypendium Fundacji Humboldta, Norwegian Research Council, etc.), przyczyniając się do propagowania nauki polskiej oraz do rozwoju współpracy międzynarodowej między Politechniką Warszawską, a
zagranicznymi ośrodkami naukowymi (m. in. w Danii, Niemczech, Francji, Chile, USA). Wypromował 25 doktorów, opiekuje się dziesięcioma doktorantami. Profesor jest laureatem doktoratów honorowych zagranicznych uniwersytetów: Uniwersytet w Aalborg, Dania (2004), Instilut National Polytechniąue de Toulouse (2010), Uniwersytet Zielonogórski uhonorował Go Doktoratem Honoris Causa (2012).

1. PROF. DR HAB. MAŁGORZATA GUTRY-KORYCKA Uniwersytet Warszawski Reprezentowana dziedzina: nauki o Ziemi

Wybrane osiągnięcia: Jest uznaną specjalistką z zakresu hydrologii i gospodarki wodnej. Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 200 pozycji (w tym 8 monografii naukowych), a prawie jedna trzecia prac została opublikowana w języku angielskim. Problematyka badawcza, jaką zajmuje się laureatka nagrody, obejmuje głównie hydrologię teoretyczną wraz z jej aplikacjami w rozwiązywaniu problemów gospodarki wodnej (głównie zjawisk ekstremalnych) oraz zagadnienia wpływu globalnego ocieplenia klimatu na obieg wody, także w powiązaniu ze zjawiskami ekstremalnymi (powodzie, susze). Profesor Gutry-Korycka przyczyniła się do integracji środowiska naukowego, kierując zespołami naukowymi w ramach kilku projektów m.in. unijnych i mechanizmu norweskiego oraz uczestnicząc w pracy kilku komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk (m.in. jako przewodnicząca IGBP-Global Change), jednocześnie reprezentując Polskę na forum międzynarodowym. Była członkiem kolegiów redakcyjnych kilku wydawnictw (m.in. pełniła funkcję redaktora naczelnego
Papers on Global Change IGBP PAN). Jest autorką lub współautorką kilkunastu podręczników. Opiekowała się pracami magisterskimi i doktorskimi oraz przygotowywała liczne recenzje i opinie w sprawie wniosków o nadanie stopnia doktora, doktora habilitowanego i tytułu profesora. Kierowała przez trzy kadencje studiami doktoranckimi i uczestniczyła w przygotowaniu formuły kształcenia na studiach międzywydziałowych na Uniwersytecie Warszawskim.

1. PROF. DR HAB. INŻ. WALERIAN ARABCZYK Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Reprezentowana dziedzina: nauki techniczne

Wybrane osiągnięcia: Były prorektor do spraw nauki, członek senatu Politechniki Szczecińskiej, dyrektor i zastępca Instytutu Technologii Nieorganicznej PS, kierownik Studium Doktoranckiego, zastępca dyrektora Instytutu. Badacz procesów zachodzących na powierzchni żelaza i katalizatora do syntezy amoniaku, procesów azotowania, utleniania i nawęglania nanokrystalicznych metali. Twórca technologii produkcji katalizatorów żelazowych do syntezy amoniaku i katalizatorów do uwodorniania związków organicznych. Twórca pierwszego w świecie modelu reakcji ciało stałe-gaz, w którym limitującym etapem jest szybkość dysocjatywnej adsorpcji cząstek gazu - dysocjatywny obszar relacji. Twórca nowych metod badawczych: oznaczania rozkładu wielkości krystalitów w nanomateriałach; wydzielania określonych i pożądanych frakcji nanokrystalitów z metalu o zróżnicowanym rozkładzie wielkości krystalitów; oznaczania składu chemicznego powierzchni katalizatorów w warunkach reakcji chemicznej. Autor 119 publikacji naukowych w
czasopismach z tzw. listy filadelfijskiej, dwóch monografii wydanych w języku niemieckim. Współtwórca 31 patentów, w tym trzech wdrożonych, dziewięciu zgłoszeń patentowych, trzech know-how, w tym dwóch wdrożonych. Kierownik trzynastu krajowych projektów badawczych.

1. PROF. DR HAB. INŻ. ANDRZEJ GRZYWACZ Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Reprezentowana dziedzina: nauki leśne

Wybrane osiągnięcia: Jest autorem 377 publikacji (naukowych, monografii, książek popularno-naukowych), 96 ekspertyz, projektów i opracowań, 27 redakcji książek i zeszytów z sympozjów naukowych. Przygotował ponad 90 ekspertyz i opracowań dla praktyki leśnej, ochrony drewna i zabytków. Obecnie pracuje w zespole przygotowującym program rozwoju leśnictwa do 2030 r., z perspektywą do 2050 r. Wypromował 10 doktorów, był recenzentem 106 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych, wniosków o tytuł lub stanowisko profesora. Był promotorem 380 prac dyplomowych (magisterskich i inżynierskich). Jest członkiem rzeczywistym PAN, a w latach 2003-10 był przewodniczącym Wydziału Nauk Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych PAN, od 1997 r. Jest prezesem Polskiego Towarzystwa Leśnego, członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody, a w latach 2001-03 był jej przewodniczącym, członek Kolegium Lasów Państwowych od wielu kadencji, którego był przewodniczącym (w latach 1998- 2003. Przez 16 lat przewodniczył także Radzie Naukowej Instytutu
Badawczego Leśnictwa. Był także członkiem rad innych instytutów. W latach 1992-93 pełnił funkcję głównego konserwatora przyrody oraz wiceministra ochrony środowiska. W latach 1984-90 był prorektorem SGGW ds. dydaktyki i wychowania. Był także dziekanem Wydziału Leśnego tej uczelni.

1. PROF. DR HAB. BOGUSŁAW PIETRZAK Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, kierownik Katedry Skarbowości Reprezentowana dziedzina: nauki ekonomiczne

Wybrane osiągnięcia: Jest członkiem Komitetu Nauk o Finansach Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Stowarzyszenia Finansów i Bankowości. A także ekspertem w Komisji Akredytacyjnej Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych, członkiem Rad Programowych czasopism: "Ekonomia", "Bezpieczny Bank", "Problemy Zarządzania i Marketingu". W poprzedniej kadencji władz akademickich SGH był przewodniczącym Senackiej Komisji Budżetu i Finansów. W obszarze zainteresowań badawczy laureata są m.in.: współczesne systemy finansowe ze szczególnym uwzględnieniem systemów bankowych - bankowości komercyjnej i bankowości centralnej z realizowaną przez banki centralne polityką pieniężną.

1. PROF. DR HAB. INŻ. TADEUSZ J. SOBCZYK Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, dyrektor Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii Reprezentowana dziedzina: nauki techniczne

Wybrane osiągnięcia: Opracował metodologii matematycznego modelowania i badania właściwości układów elektrycznych, energoelektronicznych oraz elektro-mechanicznych. Jego prace naukowe są inspirowane potrzebami inżynierii elektrycznej i znajdują bezpośrednie zastosowanie do rozwiązywania konkretnych problemów technicznych. Profesor jest członkiem wielu ogólnopolskich stowarzyszeń zawodowych i towarzystw naukowych działających w zakresie elektrotechniki. Został wyróżniony w roku 2000 tytułem doktora honoris causa Rosyjskiej Akademii Nauk za prace z zakresu elektromechaniki.

1. PROF. DR HAB. ANTONI NOWAKOWSKI Politechnika Gdańska, kierownik Katedry Inżynierii Biomedycznej Reprezentowana dziedzina: nauki techniczne

Wybrane osiągnięcia: Zrealizował dziesiątki projektów badawczych, wiele z nich zostało wdrożonych. Uzyskał liczne patenty. Opublikował ponad 400 prac naukowych. Jego prace znalazły światowe uznanie w rozwoju metod badania przyrządów półprzewodnikowych, a po roku 1990 w inżynierii biomedycznej, szczególnie w dziedzinie obrazowania w podczerwieni w diagnostyce termicznej. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji, m.in. utworzył Katedrę Inżynierii Biomedycznej, którą kieruje od ponad 22 lat, przez dwie kadencje był prorektorem Politechniki Gdańskiej. Był i jest członkiem szeregu komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, towarzystw naukowych.

1. PROF. DR HAB. ZBIGNIEW IZDEBSKI Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Zielonogórski, kierownik Katedry Biomedycznych Podstaw Rozwoju i Seksuologii na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, Kierownik Katedry Seksuologii, Poradnictwa i Resocjalizacji na Wydziale Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Zielonogórskiego. Reprezentowana dziedzina: nauki społeczne

Wybrane osiągnięcia: Profesor od niemal trzydziestu lat prowadzi badania nad seksualnością człowieka.. W 2012 roku została wydana, nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego najnowsza, zarazem najważniejsza w dorobku naukowym laureata, książka "Seksualność Polaków na początku XXI wieku. Studium badawcze". Dzieło to i zaprezentowany w nim dorobek badawczy stanowią unikatowe osiągnięcie naukowe, także w skali międzynarodowej. Książka zawiera podsumowanie kilkunastu ogólnopolskich projektów badawczych nad seksualnością współczesnych Polaków i polskich modułów międzynarodowych badań prowadzonych przez profesora w latach 1997 - 2011. Badania te dotyczyły ok. 23 tysięcy osób. Profesor Izdebski był wielokrotnie nagradzany za pracę naukową, dydaktyczną i organizacyjną, społeczną. Otrzymał m.in. odznaczenia państwowe i resortowe, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2012), kilkakrotnie wyróżniany był Nagrodami Ministra Zdrowia, nagrodami rektorskimi, a także nagrodami przyznawanymi przez
organizacje pozarządowe i środowiska lokalne, nadano mu m.in. tytuł Honorowego Członka Towarzystwa Rozwoju Rodziny.".

1. PROF. DR HAB. JACEK KREŁOWSKI Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Reprezentowana dziedzina: nauki fizyczne

Wybrane osiągnięcia: Od początku lat 80-tych XX w. zajmuje się widmami absorpcyjnymi obłoków międzygwiazdowych. W roku 1992 jako stypendysta Fulbrighta wykonał jedne z pierwszych obserwacji widm obłoków międzygwiazdowych przy pomocy spektrografu echelle w McDonald Observatory. Obserwacje te pozwoliły na znaczne rozszerzenie (o słabe struktury) spisu znanych linii międzygwiazdowych. Dorobek naukowy profesora obejmuje 123 prace opublikowane w prestiżowych czasopismach astrofizycznych oraz 23 artykuły przeglądowe i prace zamieszczone w materiałach z konferencji międzynarodowych. Wśród głównych problemów będących przedmiotem tych prac znajduje się zagadnienie ciągłej ekstynkcji międzygwiazdowej związanej z selektywnym osłabieniem światła dalej położonych gwiazd.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ kfk/