Lata międzywojenne
W Europie pierwsza budka telefoniczna stanęła w Londynie w maju 1903 roku. W Polsce pierwsze budki pojawiły się dopiero w okresie międzywojennym. Początkowo instalowano je na dworcach, pocztach, w hotelach i domach towarowych. Później pojawiły się na ulicach. Rozmowa wtedy kosztowała 5 groszy, a jej czas był nieograniczony. Do aparatów ustawiały się długie kolejki, mimo że możliwe były tylko połączenia lokalne. Ludzie dzwonili często tylko po to, żeby powiedzieć, że dzwonią z budki. W tym czasie w Warszawie, aby zadzwonić z jednego końca miasta na drugi, należało wykręcić numer kierunkowy 09 lub 10.
W latach 50. XX wieku budki telefoniczne przyjmowały już monety 50 groszowe, co stanowiło równowartość dwóch bułek.