NBP: w listopadzie deficyt w obrotach bieżących wyniósł 984 mln euro

"Saldo rachunku bieżącego, w listopadzie 2013 r., było ujemne i wyniosło 984 mln euro. Na wartość tego salda złożyły się: dodatnie salda obrotów towarowych (7 mln euro), usług (343 mln euro) i transferów bieżących (60 mln euro) oraz ujemne saldo dochodów (1 mld 394 mln euro)" - poinformował bank centralny.

W komunikacie dodano, że w analogicznym miesiącu 2012 r. saldo rachunku bieżącego było ujemne i wyniosło 1 mld 315 mln euro. Łączne saldo rachunku bieżącego i kapitałowego było ujemne i wyniosło 755 mln euro.

NBP podał, że w listopadzie 2013 r. eksport towarów został oszacowany na poziomie 13 mld 594 mln euro, a import 13 mld 587 mln euro. "W porównaniu z danymi za listopad 2012 r. wartość eksportu towarów była wyższa o 160 mln euro, tj. o 1,2 proc., natomiast import towarów zmniejszył się o 106 mln euro, tj. o 0,8 proc. Dodatnie saldo obrotów towarowych wyniosło 7 mln euro i - w porównaniu do listopada 2012 r. - poprawiło się o 266 mln euro" - stwierdzono.

Zgodnie z informacjami NBP saldo zagranicznych inwestycji bezpośrednich w Polsce było ujemne i wyniosło 291 mln euro. Na kwotę tę złożyły się głównie dodatnie reinwestowane zyski (706 mln euro) oraz odpływ kapitału z tytułu innych instrumentów finansowych (998 mln euro).

Bank centralny wskazał w komunikacie, że w listopadzie odnotowano dodatnie saldo transferów z Unią Europejską, które wyniosło 168 mln euro. Napływ środków z UE w transferach bieżących wyniósł 97 mln euro (przede wszystkim na Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej), a w transferach kapitałowych - 262 mln euro (głównie na Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego). W tym samym czasie Polska wpłaciła do budżetu Unii 191 mln euro z tytułu składek i opłat członkowskich.

Jak podaje NBP, saldo obrotów bieżących jest łączną miarą rozliczeń gospodarki z zagranicą, wynikającą z bieżących operacji - głównie kupna i sprzedaży towarów i usług. Deficyt obrotów bieżących oznacza, że część towarów lub usług kupiliśmy na kredyt, a zatem stanowi on miarę zapożyczania się gospodarki za granicą w danym okresie i określa tempo wzrostu długu zagranicznego.