Pod znakiem ruchu bocznego

Otwarcie FW20Z10 uplasowało się wczoraj aż 25 punktów ponad piątkową ceną odniesienia. Skoro jednak rynek amerykański po raz kolejny nie zawiódł posiadaczy długich pozycji i dodatkowo rynki azjatyckie prezentowały się rano nienajgorzej, trudno było się dziwić, że kontrakty otworzyły się tak wysoko.

W porannej fazie handlu maksimum sesyjne wypadło jednak dużo wyżej (poziom: 2785 pkt), plasując się jednocześnie w pobliżu zapory podażowej Fibonacciego: 2791 – 2795 pkt. Jak wiadomo wskazany zakres odgrywa już od kilku dni istotną rolę na wykresie kontraktów, a głównym elementem konstrukcyjnym pozostaje tutaj zniesienie 113% listopadowego ruchu korekcyjnego.

Wczoraj również podaż uaktywniła się w wymienionym rejonie cenowym, a efektem tej aktywności był kilkunastopunktowy ruch korekcyjny i zakrycie porannej luki hossy. Gdy wydawało się, że ta inicjatywa (trochę na przekór rynkom Eurolandu) „sprowadzi” kontrakty w okolice: 2741 – 2745 pkt, byki przypomniały o swoim istnieniu. Nie udało im się jednak jakoś szczególnie mocno zamanifestować swojej przewagi i w rezultacie rynek kontraktów wszedł na długie godziny w fazę ruchu bocznego (notabene rozwijającego się już od 7 grudnia).

W końcówce notowań nadal dominował trend boczny, a zamknięcie grudniowej serii kontraktów uplasowało się na poziomie: 2766 pkt (wzrost o 0.51%).

Wczorajsza sesja nie wpłynęła na zmianę układu technicznego wykresu. Nadal na FW20Z10 w ujęciu intradayowym obowiązuje trend boczny, gdzie za górne ograniczenie kanału konsolidacji możemy uznać zniesienie 113% (poziom: 2791 pkt). Dolny pułap cenowy wytycza natomiast strefa wsparcia: 2741 – 2745 pkt.

Biorąc pod uwagę panującą obecnie tendencję na rynku, teoretycznie większe szanse ma obóz popytowy. Nieco problematycznie wygląda jednak w tym kontekście wykres indeksu WIG20, który od pewnego czasu ma ewidentny problem ze sforsowaniem zapory podażowej Fibonacciego: 2784 – 2798 pkt (z podobną sytuacją mamy do czynienia na niemieckim DAX-ie, gdzie z kolei ważną funkcję pełni zakres: 7010 – 7075 pkt).

Ta średnioterminowa strefa oporu (analizuję WIG20) odegrała już niezwykle ważną rolę w listopadzie, gdyż właśnie tutaj doszło do uformowania się lokalnego szczytu. Warto także nadmienić, że indeks S&P500, po zanegowaniu zniesienia 113%, dotarł zgodnie z przewidywaniami do dość istotnej zapory cenowej: 1247 – 1252 pkt.

Wniosek jaki rysuje się z przedstawionego obrazu jest zatem bardzo prosty. Wszystkie trzy indeksy znajdują się obecnie w rejonach oddziaływania stosunkowo istotnych zapór cenowych. Zgodnie z założeniami mojej metodologii, pierwszeństwo ma jednak trend, a ten jak wiadomo konsekwentnie zmierza już od dłuższego czasu w kierunku północnym. Zaistniałą sytuację traktuję jednak jako sygnał ostrzegawczy, wymuszający jednocześnie konieczność pilnego obserwowania zapór popytowych Fibonacciego.

Tak więc w przypadku kontraktów przełamanie: 2720 – 2725 pkt potwierdziłoby, że na rynku doszło prawdopodobnie do zmiany krótkoterminowej tendencji. W pierwszej kolejności z uwagą obserwowałbym także zakres: 2741 – 2745 pkt, gdzie już powinniśmy mieć do czynienia ze wzrostem aktywności popytu. Zlecenie zabezpieczające dla długich pozycji utrzymywałbym jednak kilka punktów poniżej 2720 pkt.

Musimy także pamiętać, że bieżący tydzień jest dość specyficzny. W piątek wygasa bowiem grudniowa seria kontraktów, co zawsze stwarza zagrożenie związane z możliwością pojawiania się pewnego „rozkorelowania” względem wiodących rynków europejskich (już wczoraj na przykład zachowywaliśmy się zdecydowanie słabiej w stosunku do Eurolandu).

To nie musi być zatem sprzyjający okres do zawierania transakcji. Jak uczy bowiem doświadczenie, generowane wówczas sygnały techniczne odznaczają się często wyjątkowo małą skutecznością. Wydaje się, że można jednak zaryzykować stwierdzenie, iż dopóki notowania kontraktów będą utrzymywać się ponad zakresem: 2720 – 2725 pkt, przewagę techniczną zachowa obóz popytowy. Na zakończenie warto także przypomnieć, że po kilku dniach wytchnienia od danych makroekonomicznych, dzisiaj zostaniemy dosłownie zalani przez istotne raporty zza oceanu (sprzedaż detaliczna, inflacja PPI). Ważnym wydarzeniem będzie także komunikat ogłoszony po posiedzeniu FOMC (godz. 20.15 naszego czasu).

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny