Ponad ważnym oporem

Prowzrostowy przebieg środowej sesji za oceanem stał się bezpośrednim czynnikiem determinującym poziom otwarcia FW20H12 (wypadło 11 punktów ponad ceną odniesienia). Tak więc już na samym początku sesji doszło do naruszenia zapory podażowej Fibonacciego: 2249 – 2253 pkt.

Strefa jak pamiętamy wykazywała się ostatnio sporą użytecznością, gdyż właśnie tutaj swój impet wytracały wszelkie impulsy cenowe generowane przez obóz popytowy. Wczorajsze naruszenie strefy można było zatem interpretować na korzyść popytu, jako zapowiedź kontynuacji ruchu wzrostowego.

Pierwszym symptomem pewnej niekonsekwencji byków był szybki powrót kontraktów poniżej dolnego ograniczenia strefy (poziom 2249 pkt.). W swoich opracowaniach sugerowałem, by większą wagę przypisać jednak filtrowi cenowemu: 2238 – 2241 pkt. zbudowanemu na bazie zniesienia 18.6%. (na silnym, zdominowanym przez obóz popytowy rynku w/w zakres nie powinien ulec przełamaniu).

Co istotne, wskazana bariera popytowa również została jednak naruszona, po czym doszło do pogłębienia się fali przeceny. Nie była to na tyle silna inicjatywa, by kontrakty mogły dotrzeć do kolejnego obszaru wsparcia: 2213 – 2216 pkt. Lokalny punkt zwrotny ukształtował się zatem zdecydowanie wyżej, a kolejne fazy handlu ułożyły się już po myśli byków. Trzeba zatem przyznać, że przedpołudniowy fragment czwartkowych notowań przebiegł pod znakiem sporych emocji, znajdujących swoje odzwierciedlenie w postaci stosunkowo silnych i wzajemnie wykluczających się ruchów cenowych. Interesującą obserwacją było także to, że na tle wiodących rynków akcyjnych wykazywaliśmy się wczoraj zdecydowanie większym sceptycyzmem.

Ostatecznie, po stosunkowo rwanej i mało stabilnej końcówce, zamknięcie marcowej serii kontraktów wypadło na poziomie 2263 pkt. Stanowiło to wzrost wartości FW20H12 w stosunku do środowej ceny odniesienia wynoszący 0.8%. Tak jak zaznaczałem w swoich opracowaniach online, biorąc pod uwagę styl w jakim doszło do przełamania strefy: 2249 – 2253 pkt., poczekałbym obecnie na potwierdzenie wygenerowanego wczoraj sygnału technicznego. Wydaje się, że już w przypadku stabilnego utrzymywania się kontraktów ponad zakresem: 2249 – 2253 pkt. moglibyśmy pozytywnie ustosunkować się do wczorajszego wybicia i tym samym spodziewać się kontynuacji ruchu wzrostowego.

Powrót kontraktów poniżej poziomu 2249 pkt. mógłby jednak okazać się dość niebezpiecznym zjawiskiem, potwierdzającym wzrost presji podażowej na rynku terminowym. Jeśli w następstwie takiej okoliczności doszłoby również do przełamania intradayowej zapory popytowej: 2227 – 2231 pkt. (nie została zaznaczona na załączonym wykresie), spodziewałbym się wówczas kontynuacji ruchu korekcyjnego.

W tym kontekście kluczowe znaczenie przypisałbym wyeksponowanej na wykresie zaporze popytowej: 2207 – 2210 pkt. Jest to w moim odczuciu ważna, krótkoterminowa strefa wsparcia zbudowana na bazie dwóch zniesień wewnętrznych: 38.2% i 61.8%. W moim odczuciu, jeśli inicjatywa byków ma rozwijać się dalej, wymieniony obszar cenowy nie powinien zostać przełamany. Gdyby stało się inaczej, uzyskalibyśmy stosunkowo wiarygodne potwierdzenie zmiany sentymentu rynkowego na spadkowy. Zlecenie zabezpieczające dla długich pozycji umieściłbym zatem kilka punktów poniżej dolnego ograniczenia strefy.

Podsumowując, jak na razie przewagę techniczną zachowuje obóz popytowy. W trakcie wczorajszej sesji bykom udało się również przedrzeć ponad zakres ważnej bariery podażowe Fibonacciego, choć przez znaczną część sesji kupujący zachowywali się relatywnie słabiej w stosunku do pozostałych rynków europejskich.

Istotny powinien zatem okazać się przebieg dzisiejszej sesji, włącznie z zamknięciem tygodniowej świecy (ta informacja dotyczy również indeksu S&P500 i analogicznej zapory podażowej: 1307 – 1310 pkt.). Trzeba podkreślić, że jeśli obóz kupujący nie zawaha się w tej chwili, to przywołując tutaj chociażby wczorajszy sygnał techniczny, kontrakty powinny dalej podążać w kierunku północnym (w takim przypadku zwróciłbym uwagę na kolejny węzeł podażowy Fibonacciego: 2287 – 2292 pkt.).

Z pogorszeniem się układu technicznego mielibyśmy natomiast do czynienia w sytuacji poddania przez kupujących znanej nam już zapory cenowej: 2249 – 2253 pkt.

Paweł Danielewicz
DM BZ WBK

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |