Przegrupowanie sił
Piątkowa sesja mogła potwierdzić siłę kupujących po czwartkowych wzrostach. WIG20 miał za zadanie sforsować symboliczny już opór w okolicach 2500 pkt, który to powstrzymał zapędy strony popytowej dzień wcześniej. Pierwsze minuty notowań wskazywały na to, że tym razem może się udać – indeks zaraz po otwarciu osiągnął 2514 pkt, jak się później okazało maksimum intraday.
Wykres indeksu WIG20 Do podtrzymania wzrostów zabrakło jednak argumentów. Co prawda od rana trwały umacnianie euro do dolara, a także zwyżki cen miedzi, ale giełdy europejskie nie reagowały i po neutralnym starcie nastroje na Starym Kontynencie się pogorszyły. WIG20 do południa zdołał utrzymać się powyżej 2500 pkt, ale po 13:00 presja podaży spowodowała złamanie tego poziomu. Spadki nie były jednak gwałtowne, zatrzymały się na dziennym minimum 2484 pkt, a potem pod wpływem plusowego otwarcia w USA zostały w części odrobione. Ostatecznie WIG20 zamykał się neutralnie – 2496 pkt, przy nie małym obrocie 1,17 mld PLN. Spośród blue chipów wyróżniały się Polimeks Mostostal (+4,7%) oraz GTC (+4%). Największa przecena dotyczyła akcji PKN Orlen (-2,3%), tu mieliśmy do czynienia z realizacją zysków, walory rafinerii od końca lutego zdrożały o ok. 25%.
Wzrostowy tydzień zakończył się w piątek dodatkowym sukcesem popytu, w postaci wyznaczenia nowego szczytu w ciągu dnia na poziomie 42 620 pkt. W cenach zamknięcia indeks szerokiego rynku nie pokonał zamknięcia z czwartku, ale wynik na poziomie 42 395 pkt umożliwił zakończenie dnia w okolicach zera. Na wykresie dziennym powstała niewielka czarna szpulka, charakterystyczna dla niezdecydowania na rynku. Biorąc pod uwagę fakt końca tygodnia nie powinna ona jednak znacząco przełożyć się na brak zapału w poniedziałek.
Wygenerowany w piątek szczyt już drugi raz w minionym tygodniu zaatakował poziom oporu, wynikający z historycznego poziomu z 2008 roku. Utrzymywanie się kursu w okolicy wspomnianego poziomu daje coraz większą szansę na pokonanie tego poziomu w najbliższym czasie. Po piątkowej sesji sytuacja na obserwowanych wskaźnikach nie uległa znaczącej zmianie. Szybkie oscylatory utrzymują stosunkowo wysokie poziomy, ale nie wyczerpały jeszcze potencjału wzrostu. Dzisiejsze notowania, wobec unoszącej się linii trendu a zarazem nadal niepokonanym poziome oporu, staną przed trudnym wyzwaniem, którego rozstrzygnięcie zależeć będzie od większej determinacji jednej ze stron rynku.