Rewolucyjne zmiany czekaj bezrobotnych
Wiceminister pracy i polityki społecznej Czesława Ostrowska, przedstawiła wstępnie zmiany, które miałyby się znaleźć w znowelizowanej ustawie o promocji zatrudnienia i rynku pracy.
08.01.2008 | aktual.: 08.01.2008 19:49
Jak podkreśliła Ostrowska, resort dokona też przeglądu świadczeń wypłacanych dla bezrobotnych oraz skuteczności metod aktywizacji zawodowej.
Jednym z rozpatrywanych przez ministerstwo pomysłów jest wprowadzenie dla bezrobotnych kart z numerem. Osoba bezrobotna - dzięki temu numerowi - będzie mogła logować się na specjalnej stronie internetowej i mieć dostęp do ofert pracy z całej Polski. Resort chce także, aby dla każdego bezrobotnego był opracowywany indywidualny plan działania.
Wiceminister pracy zapowiedziała także specjalne programy aktywizacji zawodowej dla osób do 25. roku życia, a także dla grupy "50+", czyli osób po 50. roku życia. Zwróciła także uwagę na rolę kształcenia ustawicznego i przekonania opinii społecznej o roli takiego kształcenia w gospodarce wolnorynkowej.
Ostrowska zapowiedziała, że projekty zmian będą konsultowane z partnerami społecznymi, zaś znowelizowane przepisy miałyby zacząć obowiązywać od 2009 r.
Podkreśliła, że sytuacja na rynku pracy jest coraz lepsza - wskaźnik bezrobocia w grudniu 2007 r. wyniósł 11,4 proc., zaś na koniec tego roku może spaść do 9,9 proc.
Z kolei ekspert Business Centre Club ds. polityki gospodarczej i ubezpieczeń dr Wojciech Nagel zwrócił uwagę, że solidarna polityka społeczna powinna dotyczyć trzech sfer: solidaryzmu międzypokoleniowego, solidaryzmu między regionami kraju oraz solidaryzmu między grupami społecznymi.
Jak podkreślił, wywalczanie specjalnych przywilejów np. emerytalnych lub płacowych przez konkretne grupy zawodowe, tak jak zrobili to górnicy w 2005 r., burzy solidaryzm społeczny. Według niego, rząd powinien tworzyć spójną politykę wzrostu wynagrodzeń i przywilejów emerytalnych dla wszystkich grup zawodowych, aby zapobiec konfliktom społecznym.
Ostrowska podkreśliła, że rząd będzie realizował politykę solidaryzmu społecznego. Jednym z działań jest dążenie do wzrostu zatrudnienia, co prowadzi z kolei do zmniejszenia skali ubóstwa i wykluczenia społecznego.