Rolnicy będą płacić wyższy podatek? Rząd ma już pomysł

Przypomniano, że przyjmowaną do ustalenia podatku rolnego średnią cenę skupu żyta określa Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w komunikacie ogłaszanym w "Monitorze Polskim". Ma czas do 20 października roku poprzedzającego rok podatkowy.

"Z uwagi na to, że GUS ogłosił za 11 kwartałów poprzedzających IV kwartał 2023 r. cenę żyta wyższą niż w poprzednim roku o 21 proc. uwzględniając wzrost kosztów produkcji rolnej, głównie nośników energii i nawozów, jest zasadne pozostawienie wysokości podatku rolnego na poziomie roku 2023" - wskazano.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dodano, że w przygotowywanym projekcie ustawy o zwrocie części podatku rolnego za 2024 r. proponuje się zwrot części podatku rolnego w kwocie stanowiącej iloczyn różnicy w cenie przyjętej do naliczania podatku rolnego w 2024 r. i przyjętej w 2023 r., a także ilości ha przeliczeniowych określonych w nakazie podatkowym lub deklaracji podatkowej.

"Zwrot podatku będzie następował w formie kompensaty części podatku rolnego przypadającej do zapłaty czwartej raty podatku rolnego, której płatność przypada do dnia 15 listopada 2024 r. albo w formie zwrotu części podatku rolnego w całości zapłaconego do dnia złożenia wniosku, który to zwrot będzie następował bez zbędnej zwłoki" - dodano.

Jednak warto podkreślić, że nie są to decyzje ostateczne, ponieważ prace nad projektem cały czas są w toku. Ma być on przyjęty do końca czerwca br.

Podatek rolny jest rodzajem daniny, jaka nakładana jest na gospodarstwa rolne działające od 1985 roku. Podstawą prawną tego podatku jest ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym. Opodatkowaniu nim podlegają użytki rolne, z wyłączeniem gruntów wykorzystywanych do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Grunt zostanie uznany za użytek rolny i objęty opodatkowaniem z tytułu podatku rolnego, jeśli jest on wykorzystywany do działalności rolniczej, tj.:

• do uprawy materiału siewnego lub hodowlanego, materiału reprodukcyjnego lub szkółkarskiego, warzyw lub grzybów, owoców i sadownictwa,
• do hodowli zwierząt, w tym ptaków oraz owadów,
• do produkcji materiału zarodkowego zwierząt,
• do przemysłowej produkcji materiałów pochodzenia zwierzęcego,
• do działalności fermowej,
• do hodowli ryb.

By grunty zostały przy tym uznane za gospodarstwo rolne i objęte opodatkowaniem podatkiem rolnym, muszą zajmować powierzchnię co najmniej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego. Na powierzchnię tę składają się wszystkie grunty rolne znajdujące się w posiadaniu jednego podatnika, a nie muszą one tworzyć jednego, spójnego obszaru.

Wiadomo już, że z tytułu posiadania gruntów rolnych nakładany jest na podatników podatek rolny. Kto płaci podatek rolny? Zgodnie z obowiązującym prawem obciążenie to dotyczy właścicieli gruntów i budynków, które składają się na gospodarstwo rolne. Płatnikiem podatku rolnego będą osoby fizyczne lub prawne, które posiadają określone prawa do gruntu. W grupie tej znajdują się:

• właściciele gruntów rolnych – prawo własności do gruntów może być kupione, odziedziczone w spadku lub uzyskane w ramach darowizny,
• posiadacze gruntów, które są własnością Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego,
• posiadacze samoistni gruntów, zarządzający nimi bez prawa własności,
• dzierżawiący grunty gospodarstw rolnych, które zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych.

Obecnie średnia cena skupu żyta za 11 kwartałów wynosi 89,63 zł za decytonę (jednostka miary wprowadzona w polskich przepisach w 2006 r., która miała zastąpić kwintala). To oznacza, że dla gruntów gospodarstw rolnych za 1 ha trzeba zapłacić 224,075 zł (w 2023 r. było to 185,13 zł), a w przypadku pozostałych gruntów - 448,15 zł za 1 ha (370,25 zł w 2023 r.). Stawki te obowiązują także w 2024 roku.