Socjal dla uchodźców w UE. Kto, gdzie i ile dostaje

Europejskie prawo azylowe zobowiązuje państwa członkowskie UE nie tylko do przeprowadzenia zgodnej ze wszystkimi standardami procedury azylowej. Nakłada na nie także obowiązek przestrzegania minimalnych humanitarnych i socjalnych standardów pod względem zakwaterowania i utrzymania uchodźców. Obejmują one zarówno środki do utrzymania jak i ochronę zdrowia fizycznego i psychicznego.

W praktyce jednak świadczenia gwarantujące odpowiednie standardy życia interpretowane są w różny sposób i w różny sposób przekazywane - albo formie pieniędzy albo bonów.

Kraje przyjmujące uchodźców różnią się od siebie także poziomem życia. Stąd także różnice w wysokości pomocy. Zależy ona także od statusu - kto otrzymał oficjalnie azyl, ten może korzystać z innych, wyższych świadczeń.

Osobom ubiegającym się o azyl w Niemczech przysługuje zasiłek w wysokości 354 euro miesięcznie. To o 70 euro mniej niż przysługujący obywatelom RFN i osobom, którym oficjalnie przyznano azyl, zasiłek socjalny. Osoby wnioskujące o azyl, a przebywające w państwowych kwaterach, otrzymują miesięcznie maksymalnie 135 euro.

Aż do podjęcia decyzji o przyznaniu lub odrzuceniu wniosku azylowego państwo ponosi koszty zakwaterowania, wyżywienia oraz zaopatrzenia w odzież i artykuły higieny osobistej. Dwa miesiące po złożeniu wniosku o azyl uchodźcy mogą rozpocząć pracę zarobkową. Ci, którzy tego nie robią, otrzymują 75 euro miesięcznie. Warunkiem otrzymania tego wsparcia jest przebywanie w ośrodku recepcyjnym.

Jeśli uchodźcy są w stanie utrzymać się z własnych środków, muszą także płacić za swoje zakwaterowanie. Jeśli ich na to nie stać, otrzymują zakwaterowanie w specjalnym ośrodku. Mają tam wszystko, co potrzebne do życia plus 70 euro kieszonkowego (dzieci 55 euro). Kto decyduje się na życie poza takim ośrodkiem, dostaje w przeliczeniu 225 euro na swoje utrzymanie, przy czym państwo osobno pokrywa koszty czynszu. Dla porównania Szwed, dorosły odbiorca pomocy socjalnej, otrzymuje miesięcznie w przeliczeniu 394 euro plus koszty czynszu.

Od 2015 r. osoby ubiegające się o azyl mogą liczyć we Francji na 204 euro miesięcznie, każda kolejna osoba żyjąca w tym samym gospodarstwie domowym na 102 euro. Kto odrzuca pobyt w państwowym ośrodku, traci prawo do tych świadczeń. Uchodźcy otrzymują z reguły do ręki specjalną kartę debetową, którą regulują należności.

W Wielkiej Brytanii osoby ubiegające się o azyl nie mają wpływu na to, gdzie zostaną zakwaterowane. Po przybyciu do wskazanego środka otrzymują 170 euro miesięcznie na żywność, odzież i artykuły higieny osobistej. Matkom z małymi dziećmi lub kobietom w ciąży przysługuje dodatkowo 13 euro miesięcznie. Osoby ubiegające się o azyl w Wielkiej Brytanii nie mają prawa pracować. Mają natomiast bezpłatny dostęp do służby zdrowia i edukacji w szkołach publicznych.

W Hiszpanii przyjmowanie i integracja osób ubiegających się o azyl podzielona jest na trzy sześciomiesięczne fazy. W pierwszej fazie uchodźcy mieszkają w państwowym ośrodku recepcyjnym, który zapewnia im utrzymanie. Kieszonkowe wynosi 50 euro. Na każde dziecko przysługuje dodatkowe 19 euro. Państwo pokrywa koszty komunikacji miejskiej, służby zdrowia, kursów językowych i tłumaczenia dokumentów. W drugiej fazie osoby ubiegające się o azyl mieszkają w kwaterach prywatnych. Państwo przejmuje koszty czynszu, do tego zasiłek w wysokości 300 do 500 euro miesięcznie. W trzeciej fazie uchodźcy mogą pracować i tylko w wyjątkowych przypadkach otrzymują pomoc społeczną.

W Austrii uchodźcy mogą zamieszkać w państwowych kwaterach. Otrzymują tu 40 euro kieszonkowego miesięcznie. Jeśli mieszkają w ośrodku, w którym mogą sami gotować, dostają od 150 do 200 euro. Do tego dochodzi osobna kwota 150 euro rocznie na odzież, przeważnie w formie bonów ważnych w wybranych sklepach. Uczniowi przysługuje do 200 euro rocznie na pomoce naukowe (także formie bonów). Kto wybiera życie na własny rachunek, ten może liczyć na kwotę od 320 do 365 euro, z których musi pokryć także koszty czynszu.

Za utrzymanie uchodźców odpowiadają w Grecji Narodowe Centrum Świadczeń Społecznych (EDKKA) oraz Urząd Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców (UNHCR). Kto mieszka na państwowej kwaterze, otrzymuje 90 euro kieszonkowego miesięcznie – niekiedy w formie bonów. Taką formę pomocy stosuje się przede wszystkim na licznych greckich wyspach. Siedmioosobowa rodzina, która sama znalazła prywatne kwatery otrzymuje łącznie 550 euro miesięcznie.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl