Udana sesja byków

Jak pamiętamy już w miniony piątek bykom udało się zainicjować z rejonu marcowego dołka ruch odreagowujący. Co prawda skala wzrostu nie była duża, niemniej popyt zaakcentował jednak w dość wyrazisty sposób swoją obecność.

W opracowaniach online podkreślałem, że ważnym czynnikiem uwiarygodniającym tę inicjatywę byłoby zanegowanie zapory podażowej: 2299 – 2303 pkt. zbudowanej na bazie zniesienia 38.2%. W takim przypadku bowiem trudno byłoby przyjmować założenie, że obóz niedźwiedzi nadal ma przewagę techniczną w ujęciu krótkoterminowym.

Warto w tym kontekście zaznaczyć, że poniedziałkowe otwarcie wypadło właśnie w rejonie wskazanej zapory cenowej Fibonacciego. Z punktu widzenia horyzontu intradayowego strefa była o tyle istotna, iż również tutaj przebiegała lokalna median line. Z doświadczenia wiemy, że przełamanie tego typu bariery podażowej (strefa Fibonacciego + ML) często przemienia się w dość wiarygodny sygnał techniczny (oczywiście zdarzają się sytuacje, że ta metoda kompletnie nie działa).

Tym razem jednak rzeczywiście odnotowaliśmy gwałtowny wzrost presji popytowej, co znalazło swoje wizualne odzwierciedlenie w postaci silnego impulsu cenowego. Trzeba przyznać, że była to na tyle wyrazista inicjatywa, iż kontrakty w szybkim tempie zdołały dotrzeć do kolejnej zapory podażowej: 2318 – 2321 pkt.
Wskazany rejon również okazał się nieprzypadkowym węzłem cenowym Fibonacciego. Impuls popytowy zaczął bowiem tutaj wytracać swój impet, choć warto podkreślić, że obóz byków cały czas kontrolował przebieg handlu na FW20M12 (na rynku nie mogło dojść do wykrystalizowania się ruchu kontrującego).

Warto podkreślić, że w końcówce sesji doszło do ukształtowania się niewielkiego ruchu kontrującego. Pozytywny wydźwięk sesji nie został jednak zaburzony. Co prawda bykom nie udało się sforsować zapory podażowej: 2318 – 2321 pkt., niemniej zamknięcie kontraktów wypadło na poziomie 2313 pkt. (stanowiło to wzrost wartości FW20M12 w relacji do piątkowej ceny odniesienia wynoszący 1.09%).

Dzisiejsza sesja również powinna rozpocząć się pomyślnie dla obozu popytowego (wpływ silnych wzrostów za oceanem). Nie można zatem wykluczyć, że już w porannej fazie handlu dojdzie do przełamania bariery podażowej: 2318 – 2321 pkt. Wygenerowany w ten sposób sygnał techniczny stanowiłby zapowiedź konfrontacji w kolejnym węźle Fibonacciego: 2340 – 2343 pkt. Wstępnym sygnałem wyczerpywania się impetu bieżącej inicjatywy popytu byłoby natomiast jedynie krótkotrwałe naruszenie strefy: 2318 – 2321 pkt.

W takim przypadku starałbym się wyznaczyć w miarę wiarygodny obszar wsparcia Fibonacciego (zbudowany na bazie bieżącego impulsu wzrostowego), po przełamaniu którego należałoby już ze zdecydowanie mniejszym entuzjazmem podchodzić do obecnej inicjatywy byków. Obecnie za dość wiarygodną zaporę popytową uznałbym zakres: 2295 – 2298 pkt. Ponieważ jednak w trakcie porannej fazy notowań dojdzie prawdopodobnie do uformowania się nowego maksimum cenowego, strefa automatycznie będzie musiała zostać zmodyfikowana (więcej o tej kwestii napiszę w swoim pierwszym opracowaniu online).

Wczorajsze zanegowanie lokalnej zapory podażowej: 2299 – 2303 pkt. (między innymi wypadało tutaj zniesienie 38.2% całej poprzedniej fali spadkowej) było według mnie dość istotnym wydarzeniem technicznym (oczywiście w ujęciu krótkoterminowym). Obóz byków wykazał się zdecydowanie większą aktywnością, choć na razie trudno jeszcze przewidzieć, czy mamy do czynienia z trwałą zmianą sentymentu rynkowego. Wydaje się, że takim dodatkowym potwierdzeniem byłoby sforsowanie zakresu: 2340 – 2343 pkt. wraz z przecinającymi się nieco wyżej median lines. Jest to w moim odczuciu ważny obszar cenowy na wykresie FW20M12, którego sforsowanie wygenerowałoby kolejny, niezwykle istotny sygnał techniczny.

Podsumowując, bykom udało się wczoraj sforsować stosunkowo istotną zaporę podażową, co znalazło swoje odzwierciedlenie w postaci kontynuacji ruchu odreagowującego. W przypadku pokonania kolejnej przeszkody cenowej (strefa: 2318 – 2321 pkt.) wzrosłoby prawdopodobieństwo dotarcia kontraktów do węzła Fibonacciego: 2340 – 2343 pkt., z pokonaniem którego może być już zdecydowanie większy problem (strefę wzmacniają dwie linie ML).

Niepokojącym sygnałem byłoby jedynie krótkotrwałe naruszenie bariery podażowej: 2318 – 2321 pkt. Jeśli w takim przypadku doszłoby również do przełamania pierwszej zapory popytowej Fibonacciego (szczegóły w komentarzu online) intradayowy układ techniczny wykresu automatycznie uległby pogorszeniu. Na razie jednak niewielką przewagę techniczną posiada obóz popytowy.

Opracowanie:
Paweł Danielewicz
analityk techniczny
DM BZ WBK

Najbliższa aktualizacja Analizy Futures na WIG20 już o godzinie 9:30. Zapraszamy do korzystania z naszych Analiz Futures na WIG20 Intraday