Zawody regulowane nad Renem

Odnosi się to przede wszystkim do osób zainteresowanych świadczeniem usług na zasadzie samozatrudnienia. A dotyczy sporej grupy fachowców, m.in. murarzy, betoniarzy, dekarzy, monterów rusztowań i hydraulików.

Na podstawie załącznika „A” do niemieckiej ustawy o rzemiośle (Handwerksordnung) ograniczeniom podlega dostęp do 41 zawodów (patrz ramka). Chcąc wykonywać jedną ze znajdujących się na tej liście profesji, w ramach jednoosobowej firmy założonej w Niemczech, musisz się zarejestrować w niemieckiej Izbie Rzemieślniczej. Oznacza to konieczność udokumentowania własnych kwalifikacji. Są one sprawdzane i potwierdzane wpisem do rejestru Izby Rzemieślniczej (Handwerksrolle) oraz wydaniem karty rzemieślnika (Handwerkskarte). Warunkiem jej uzyskania jest posiadanie dyplomu mistrzowskiego. Może to być dokument wydany przez polską Izbę Rzemieślniczą pod warunkiem, że zostanie odpowiednio nostryfikowany.

*Bez wniosku o wpis do rejestru * Osoby prowadzące działalność gospodarczą w Polsce, które chciałyby wykonywać w Niemczech zawód wymieniony w załączniku „A” do niemieckiej ustawy o rzemiośle, wyłącznie przejściowo, w ramach swobody świadczenia usług (Dienstleistungsfreiheit), nie muszą składać wniosku o wpis do rejestru rzemiosł (Handwerksrolle). Jeżeli polski przedsiębiorca wykonuje ten sam zawód w Polsce (zgodnie z polskimi przepisami regulującymi kwalifikacje zawodowe), który ma zamiar wykonywać za Odrą, wówczas polskie uprawnienia są uznawane w Niemczech. Przedsiębiorca taki musi jednak przed przystąpieniem do wykonania usługi dokonać we właściwej miejscowo niemieckiej izbie rzemieślniczej zgłoszenia wykonywania danego rzemiosła i przedstawić stosowne zaświadczenie potwierdzające wykonywanie tego zawodu w Polsce.

W przypadku, gdy do danej profesji nie są przypisane określone kwalifikacje zawodowe i nie ma publicznego kształcenia w tym kierunku, wówczas musi być spełniony warunek minimum dwuletniego wykonywania tego zawodu w okresie ostatnich dziesięciu lat. Po złożeniu zgłoszenia można natychmiast przystąpić do realizacji kontraktu, ale z wyjątkiem prac w zawodach wymienionych w punktach 12, 33 do 37, które mogą być rozpoczęte, jeśli urząd stwierdzi, że nie przewiduje się skontrolowania kwalifikacji lub że są one uznane za wystarczające.

Pełna procedura uznania krajowych kwalifikacji obowiązuje w przypadku zamiaru wykonywania w Niemczech zawodu z załącznika „A” w ramach zgłoszonej w tym kraju działalności gospodarczej. Wówczas też koniecznym jest uzyskanie wpisu do rejestru miejscowej izby rzemieślniczej. Dla polskiego dekarza zainteresowanego świadczeniem usług za Odrą łatwiejszym i tańszym rozwiązaniem będzie uruchomienie jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce i okazjonalne wykonanie prac w Niemczech w ramach transgranicznego świadczenia usług.

*Fachowiec z dyplomem * Dyplom mistrzowski przyda się nie tylko przedsiębiorcom budowlanym, ale również zwykłym pracownikom szukającym zajęcia w niemieckich firmach. Zanim więc wyjedziesz do Niemiec w poszukiwaniu pracy w branży budowlanej, potwierdź swoje kwalifikacje nostryfikując w Polsce swój dyplom mistrzowski. Dzięki temu zwiększysz swoją szansę na znalezienie lepiej płatnej pracy. W przeciwnym razie ryzykujesz, że niemiecki pracodawca potraktuje cię jako pracownika niewykwalifikowanego zatrudniając za znacznie niższą stawkę niż fachowca z potwierdzonymi kwalifikacjami. A gdy już zechcesz pójść "na swoje" dyplom mistrzowski umożliwi ci także rejestracje w niemieckiej Izbie Rzemieślniczej.

Niestety nawet Polacy prowadzący już w tym kraju jednoosobowe firmy budowlane unikają wszelkich formalności rejestrując działalność gospodarczą pod szyldem zawodów, które nie wymagają specjalnych uprawnień. Oficjalnie są posadzkarzami, podczas gdy w praktyce wcale nie kładą płytek tylko zajmują się murarką.

Niemieckie izby rzemieślnicze z niechęcią odnoszą do polskich fachowców i robią wszystko by utrudnić im dostęp do rynku. Obawy przed szeroko wykwalifikowanymi „złotymi rączkami” z Polski są w dalszym ciągu duże. Dlatego też posiadanie świadectwa mistrzowskiego nie zawsze daje gwarancję zatrudnienia na zasadach zgodnych z niemiecką ordynacją rzemieślniczą. Niemcy robią wszystko by przyjąć takie osoby w charakterze pracownika niewykwalifikowanego. Nie muszą wtedy płacić im stawek według ściśle określonych taryf, które w przypadku fachowców są znacznie wyższe.

*Nostryfikacja dokumentu * Procedura poświadczenia dokumentów składa się z trzech kroków. Najpierw musimy się udać do regionalnej Izby Rzemieślniczej, która wydała nam dyplom. Tam następuje uwiarygodnienie dokumentu i potwierdzenie jego wydania. Następnie czeka nas podróż do Warszawy, gdzie w siedzibie Związku Rzemiosła Polskiego sprawdzana jest autentyczność dyplomu. Ostatnim krokiem jest wizyta w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W Wydziale Legalizacji Dokumentów następuje poświadczenie dyplomu mistrzowskiego, który od tego momentu jest już dokumentem honorowanym w Niemczech.

W przypadku uprawnień wydanych przez Państwowe Komisje Egzaminacyjne przy Kuratoriach Oświaty oraz świadectw ukończenia szkół średnich, zawodowych i techników pierwszy etap legalizacji następuje w miejscowo właściwym Kuratorium Oświaty. W tym przypadku musi również nastąpić legalizacja dokumentu w MSZ.

Polacy zainteresowani prowadzeniem w Niemczech zakładu, którego profil wskazuje na konieczność rejestracji w Izbie Rzemieślniczej, muszą posiadać udokumentowane kwalifikacje lub zatrudnić na stałe inną osobę, która je posiada. W kraju nad Renem możliwe jest wykonywanie zawodu objętego obowiązkiem uzyskania wpisu do rejestru rzemiosł nawet wówczas, gdy osoba prowadząca taką działalność osobiście nie spełnia ustawowych wymogów do uzyskania takiego wpisu, o ile na stanowisku kierowniczym (Betriebsleiter) zatrudnia pracownika, który te wymogi spełnia i zostanie przez pracodawcę wpisany do rejestru rzemiosł.

Maciej Sibilak

Zawody rzemieślnicze w Niemczech (podlegające rejestracji)

1. Maurer und Betonbauer (murarz, betoniarz)
2. Ofen- und Luftheizungsbauer (zdun i budowniczy ogrzewania powietrznego)
3. Zimmerer (cieśla)
4. Dachdecker (dekarz)
5. Straßenbauer (budowniczy dróg)
6. Wärme-, Kälte- und Schallschutzisolierer (izoler izolacji cieplnych, chłodniczych i dźwiekowych)
7. Brunnenbauer (studniarz)
8. Steinmetzen und Steinbildhauer (kamieniarz)
9. Stukkateure (sztukator)
10. Maler und Lackierer (malarz, lakiernik)
11. Gerüstbauer (monter rusztowań)
12. Schornsteinfeger (kominiarz)
13. Metallbauer (ślusarz – budowniczy konstrukcji stalowych)
14. Chirurgiemechaniker (mechanik chirurgiczny)
15. Karosserie- und Fahrzeugbauer (mechanik precyzyjny)
16. Feinwerkmechaniker (mechanik precyzyjny)
17. Zweiradmechaniker (mechanik pojazdów jednośladowych)
18. Kälteanlagenbauer (budowniczy urządzeń chłodniczych)
19. Informationstechniker (technik informatyk)
20. Kraftfahrzeugtechniker (mechanik pojazdów samochodowych)
21. Landmaschinenmechaniker (machanik maszyn rolniczych)
22. Büchsenmacher (rusznikarz)
23. Klempner (blacharz)
24. Installateur und Heizungsbauer (instalator – hydraulik)
25. Elektrotechniker (elektrotechnik)
26. Elektromaschinenbauer (technik maszyn elektrycznych)
27. Tischler (stolarz)
28. Boots- und Schiffbauer (szkutnik)
29. Seiler (powroziarz)
30. Bäcker (piekarz)
31. Konditoren (cukiernik)
32. Fleischer (masarz)
33. Augenoptiker (optyk okulistyczny)
34. Hörgeräteakustiker (akustyk aparatów słuchowych)
35. Orthopädietechniker (technik ortopedyczny)
36. Orthopädieschuhmacher (szewc ortopedyczny)
37. Zahntechniker (technik dentystyczny)
38. Friseure (fryzjer)
39. Glaser (szklarz)
40. Glasbläser und Glasapparatebauer (hutnik szkła i budowniczy aparatów szklanych)
41. Mechaniker für Reifen- und Vulkanisationstechnik (wulkanizator i mechanik opon)

Szukasz pracy w Niemczech? Sprawdź najnowsze ogłoszenia!