Jesteś niepełnoletni, pracy nie dostaniesz

- Czy młodzi ludzie, którzy nie skończyli 18 lat, mogą jechać do pracy za granicę?

- Mogą, ale jedynie za zgodą rodziców. W niektórych krajach, by pracować legalnie, potrzebne jest zameldowanie się w urzędzie meldunkowym, a do tego z kolei wymagany jest dowód tożsamości. Paszport nie zawsze jest uznawany.

- Czy młodzi ludzie mogą jechać do pracy, do każdego kraju?

- Wygląda to bardzo różnie. W mojej poprzedniej pracy, gdzie szukałem pracy dla osób w Holandii, osobom poniżej 18 roku życia nie proponowaliśmy pracy, nawet gdy przyszły z rodzicem. Wszelkie prace były tam wykonywane przez osoby, które ukończyły 18 rok życia. Niektóre firmy, choć rzadko, proponują pracę chętnym od 17 roku życia. Nawet jako opiekunki / opiekunowie do dzieci w formie Au pair – większość firm stawia swoim kandydatom wymóg ukończenia 18 roku życia.

- Są jakieś inne ograniczenia?

- Dodatkowo, jeśli patrzy się na np. niemieckie przepisy w związku z zatrudnieniem osób niepełnoletnich, mamy np. takie ograniczenia:

• Osoby między 13 a 18 rokiem życia, które posiadają „Vollzeitschulpflicht” pełnoczasowy obowiązek szkolny, mogą pracować tylko za zgodą rodziców i to tylko w pracach lekkich i do nich dostosowanych - (np. roznoszenie ulotek, czasopism, itp.). Zatrudnienie nie może przekraczać 2-3 godzin w ciągu dnia.
  • Niepełnoletni, którzy mają ograniczony obowiązek szkolny, mogą pracować przez 7 godzin dziennie, maks. 35 godzin w tygodniu. Natomiast osoby niepełnoletnie bez obowiązku szkolnego, za zgodą rodziców, mogą pracować do 8 godzin w tygodniu w pracach lekkich i do nich dostosowanych.
  • Również urlopy są regulowane inaczej 30 dni urlopy dla osób poniżej 16 roku życia, 27 dla osób między 16 - 17 , i 25 dni dla osób między 17 a 18 rokiem życia.

- Czy, mimo takich ograniczeń opłaca się to niemieckiemu pracodawcy lub pracodawcy w innym kraju?

- Ważny jest fakt, że dla osób niepełnoletnich, które są zatrudnione w wymiarze godzinowym przy niepełnym zatrudnieniu tzw. (geringfugige Beschaftig), lub w ramach prac wakacyjnych (nie przekraczających 20 dni w roku), pracodawcy nie muszą w Niemczech odprowadzać składek na ubezpieczenie społeczne. Związane jest to z faktem, że w Unii Europejskiej istnieją pewne ogólnie postanowienia chroniące nieletnich w pracy. I tak najważniejsza jest tutaj dyrektywa z 1994 r., której artykuł pierwszy mówi: „minimalny wiek dopuszczenia do pracy lub zatrudnienia nie będzie niższy niż minimalny wiek, w którym kończy się, określone przez ustawodawstwo krajowe, obowiązkowe nauczanie, a w każdym wypadku nie niższy niż 15 lat”. Innymi ważnymi przepisami są artykuły mówiące o tym, że młodociani mogą wykonywać lekkie i nieszkodliwe, a także nie mogą pracować zbyt długo (po każdej 4,5-godzinnej pracy przysługuje 30 minutowa przerwa), ani w godzinach nocnych. Nieletnim nie wolno także proponować nadgodzin.

- Podobnie jest w Polsce?

- Tak. Zgodnie z kodeksem pracy w Polsce: Art. 2001. & 1. Młodociany może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu lekkich prac.

& 2. Praca lekka nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać młodocianemu wypełniania obowiązku szkolnego. Widać tutaj podobieństwa między prawem polskim oraz niemieckim, kwestia sprowadza się jednak do tego że młodocianych można zatrudniać w prostych i ”lekkich pracach”, które mogą wykonywać osoby na miejscu.

- Czy agencja pracy, w której najbezpieczniej szukać wakacyjnego zatrudnienia, pomaga w jego znalezieniu młodym ludziom?

- Z czysto gospodarczego i prawnego punktu widzenia, jako agencja pracy, nie jesteśmy wstanie zaoferować pracy młodym osobom za granicą w takim pracach jak roznoszenie ulotek, gazet itp. takie czynności mogą wykonywać osoby mieszkające w danym kraju.

Dodatkowo pozostaje pytanie, jak pogodzić kwestie odpowiedzialności za taką osobę za granicą i obowiązek sprawowania opieki rodzicielskiej. W obliczu takich przeciwności, praca za granicą dla osób poniżej 18 roku życia, jest tematem trudnym.

ml/MA