03.11. Warszawa - MSZ informuje:
Świat oddał hołd śp. Premierowi Tadeuszowi Mazowieckiemu
W polskich placówkach dyplomatycznych wyłożone zostały w mijającym tygodniu księgi kondolencyjne, by pożegnać pierwszego niekomunistycznego premiera w Europie Wschodniej po 1989 r. Tadeusza Mazowieckiego. Wpisywali się m.in. byli szefowie państw i rządów, znani politycy czy przyjaciele byłego premiera z okresu jego działalności politycznej. Oto wybrane wpisy i listy kondolencyjne.
Były Prezydent Republiki Federalnej Niemiec (1984 - 1994), Richard von Weizsaecker:
"Jego otwartość i prostolinijność otworzyła Jego ojczyźnie, naszemu polsko - niemieckiemu sąsiedztwu oraz całej Europie drzwi do wspólnej, pełnej wzajemnego szacunku przyszłości. Za to, a także za nasze wszystkie, pełne sympatii, ludzkie, politycznie ubogacające spotkania jestem i pozostanę Tadeuszowi Mazowieckiemu niezwykle wdzięczny".
Były Prezydent Republiki Federalnej Niemiec (2004 -2010), Horst Koehler:
"Podał nam, Niemcom, swoją rękę, co dla mnie pozostanie także na zawsze swoistym drogowskazem".
Rektor Uniwersytetu Europejskiego "Viadrina" we Frankfurcie n. Odrą, dr Gunter Pleuger:
"Jego zasługi względem pokojowej rewolucji 1989 r. oraz zjednoczenia Niemiec, a także Europy na zawsze pozostaną w naszej wdzięcznej pamięci. Przez Jego śmierć Polska, Niemcy i Europa straciła wielki autorytet moralny, a +Viadrina+ drogiego przyjaciela".
Jacques Delors, były przewodniczący Komisji Europejskiej, przesłał na ręce ambasadora RP we Francji następujące przesłanie:
"Przyjąłem z wielkim wzruszeniem smutną wiadomość o śmierci Tadeusza Mazowieckiego, mojego przyjaciela, którego uważałem za brata (...) Mianowany w 1989 pierwszym premierem Rzeczypospolitej Polskiej wolnej i niepodległej, umiał pokojowo kierować przejściem od dyktatury upadającego reżimu do budowy społeczeństwa demokratycznego, co w tamtych czasach nie wydawało się tak oczywiste. Miałem szansę zbliżyć się do niego podczas niezapomnianych rozmów w cztery oczy. Były one dla źródłem mądrych przemyśleń, pogłębienia złożonych zagadnień i wielkiej swobody dialogu. Zawsze podziwiałem zaangażowanie Tadeusza Mazowieckiego dla jego ukochanej Polski w wielkiej rodzinie europejskiej. Człowiek kompromisu, ale odrzucający wszelkie kompromitacje, człowiek dialogu pomiędzy różnymi nurtami społeczeństwa polskiego, ale także pojednania z Niemcami, umiał przez całe swoje bogate życie działacza okazywać swój humanizm i dzielić go z innymi. Ten wielki bojownik europejski, ten znamienity intelektualista zdolny stworzyć jedność
wraz z robotnikami Stoczni Gdańskiej podczas strajku 1980 roku, od samego początku działacz tworzącej się +Solidarności+, pozostanie dla mnie przykładem i wzorem. Brawo za tę tak piękną drogę ludzkiego życia i wielkie dzięki za wszystko, co zrobiłeś dla Twojego ukochanego kraju, ale także dla całej Europy. Drogi Tadeuszu Mazowiecki, będziemy Cię głęboko żałować, ale będziemy również próbowali kontynuować myśleć i działać wierni tym kierunkom, które nam wskazałeś: wolności, człowieczeństwa i prawdy".
Posłanie prof. Alain Touraine'a, socjologa i współorganizatora komitetu solidarności z "Solidarnością", autora książki "Solidarność. Analiza ruchu społecznego 1980-1981":
"Otrzymałem właśnie wiadomość o śmierci Tadeusza Mazowieckiego, byłego premiera Polski, wielkiej postaci +Solidarności+, a później szefa ważnej misji Narodów Zjednoczonych. Miałem ten przywilej być zaliczonym do grona jego przyjaciół i miałem wielokrotnie okazję, studiując historię +Solidarności+, rozmawiać z nim o tym ruchu, do którego wszyscy oddani sprawie wolności zaciągnęli wielki dług wobec Polski. Tadeusz Mazowiecki był największym przedstawicielem tego ruchu katolicyzmu nierozerwalnie związanego z wolnościami publicznymi i indywidualnymi. Przez całe swoje życie był figurą moralną i polityczną niezwykłej wysokości. Pozostałem mu zawsze wierny, podobnie jak Bronisławowi Geremkowi, za rolę, którą obaj odegrali w 1980. [...] Proszę przyjąć Panie Ambasadorze zapewnienie mojego przywiązania do Polski i do tego wszystkiego, co nam hojnie ofiarowała, jako przesłanie wolności i nadziei".
List kondolencyjny Richarda Prasquiera, honorowego prezesa Centralnej Rady Instytucji Żydowskich Francji:
"Na wieść o zgonie Tadeusza Mazowieckiego pragnę zaświadczyć, jak wielki szacunek odczuwałem dla tego człowieka, choć nigdy nie było mi dane go spotkać. Godność, z jaką kierował pierwszym niekomunistycznym rządem polskim i jego wcześniejsza bezkompromisowa walka przeciw dyktaturze były, w moim przekonaniu, wielkim darem dla Polski i przyczyniły się do ukierunkowania jej na drogę spokojnej lub względnie spokojnej demokracji. Dla mnie osobiście był on jedną z tych postaci, które przywróciły mi ochotę odnalezienia kraju, w którym się urodziłem i jego skomplikowanej i częstokroć bolesnej historii. Często obawiałem się, że postkomunistyczna Polska mogłaby wpaść we władze mściwego populizmu. Chwałą ludzi tego pokolenia, a wśród nich intelektualistów takich jak on, ale nie tylko intelektualistów, jest to, że potrafiono uniknąć takiego wypaczenia, z którego nie uwolniły się jeszcze niektóre kraje sąsiadujące z Polską".
W ceremonii pogrzebowej Tadeusza Mazowieckiego 3 listopada w Warszawie wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych, członkowie korpusu dyplomatycznego oraz wielu gości z zagranicy m.in.: przewodniczący Komisji Europejskiej Jos, Manuel Barroso, komisarz UE ds. budżetu Janusz Lewandowski, b. przewodnicząca Bundestagu (1988-1998) Rita Suessmuth, b. minister SZ RFN, współprzewodniczący Fundacji Współpracy Polsko Niemieckiej Marcus Meckel, minister SZ Republiki Litewskiej Linas Linkevicius, minister ds. europejskich Francji Thierry Repentin, arcybiskup praski, Prymas Czech J.E. Dominik Duka, prezes Trybunału Konstytucyjnego Republiki Czeskiej Pavel Rychetsky, b. minister obrony Czech, szef Kancelarii Prezydenta V. Havla Lubos Dobrovsky, b. minister spraw zagranicznych, bliski współpracownik V. Havla Karel Schwarzenberg, b. premier Czech (1990-1992 w ramach Czechosłowacji) Petr Pithart, b. premier Słowacji Jan Carnogursky, Minister Stanu, b. premier Królestwa Niderlandów Ruud Lubbers, I przywódca
niepodległej Białorusi Stanisław Szuszkiewicz oraz europosłowie Lena Kolarska-Bobińska, Wojciech Olejniczak, Jacek Saryusz-Wolski, Róża Thun.
Premier Tadeusz Mazowiecki spoczął na cmentarzu w Laskach. Ceremonia pogrzebowa miała charakter państwowy. W dniu pogrzebu w Polsce została ogłoszona żałoba narodowa.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ stav/ mhr/