Z polisy możesz dostać dodatkową emeryturę

Ponad 34 tys. zł kapitału można uzbierać na dodatkową emeryturę, płacąc zaledwie 100 zł miesięcznie na ubezpieczenie na życie przez 25 lat.

Jak wynika z raportu przygotowanego dla naszej gazety przez firmę doradztwa finansowego Finamo, taka inwestycja jest dużo bardziej opłacalna od zwykłej lokaty bankowej. Pozwala zgromadzić o blisko 1,5 tys. zł większy kapitał niż w przypadku zwykłego depozytu. W dodatku zyski są nieopodatkowane, a polisa chroni klienta i jego rodzinę w razie nagłych wypadków. Minusem jest to, że pieniądze trzeba inwestować w polisę bardzo długo, aby przyniosła wymierne korzyści. W przypadku zerwania umowy w ciągu pierwszych lat jej trwania można ponieść znaczną stratę.

_ Decydując się na taką metodę oszczędzania, musimy liczyć się z tym, że zamrażamy oszczędności na dłuższy czas _- mówi Grzegorz Wach, analityk Finamo. Do tego polisy na życie obwarowane są wieloma ograniczeniami. Przez pierwsze dwa, trzy lata nie ma możliwości rezygnacji lub zmiany wykupionego produktu. Klient ma jedynie ustawowe prawo do odstąpienia od umowy w ciągu 30 dni od momentu podpisania.

Z szacunków Finamo wynika, że potrzeba minimum 4 lat, aby wartość wykupu zrównała się z sumą wpłaconych składek. Wiąże się to z bardzo dużymi opłatami ponoszonymi przez klienta w początkowym okresie trwania umowy.

Na szczęście polisy na życie nie są drogie. Najmniejszą składkę - zaledwie 50 zł miesięcznie - zapłacimy, ubezpieczając się w PZU i Uniqa, zaś najbardziej elastyczną ofertę - trwającą tylko rok - mają Europa i Compensa.

Ceną jest tutaj jednak dużo niższa ochrona ubezpieczonego niż w przypadku umów długoterminowych. Polisy na życie oprócz gromadzenia oszczędności mają bowiem na celu również ochronę ubezpieczonego. Część wpłacanych przez nas środków jest przeznaczana na tzw. ochronę ubezpieczeniową. W większości towarzystw istnieje możliwość wyboru podziału składki na ochronę oraz inwestycję wedle własnego uznania.

Dzięki inwestowaniu części składki polisa działa jak prywatne ubezpieczenie emerytalne. W momencie osiągnięcia określonego wieku, np. 60 lat, ubezpieczony otrzymuje gwarantowane świadczenie. Może być ono wypłacone jednorazowo lub w miesięcznych ratach. Wysokość kwoty, jaką uzyskamy po upływie okresu ubezpieczenia, oprócz częstotliwości składek oraz wieku i płci ubezpieczonego zależy jeszcze od kilku czynników. Do najważniejszych należą stan zdrowia, rodzaj wykonywanego zawodu, jak również zakres wykupionej ochrony. Istnieje bowiem możliwość szerszego zabezpieczenia (inwalidztwo, operacja, pobyt w szpitalu etc.), co wiąże się z większą ilością środków przeznaczanych do części ochronnej kosztem inwestycyjnej.

Oszczędzanie w ubezpieczeniach na życie i emeryturę podlega ustawowym gwarancjom zabezpieczenia. W przypadku bankructwa towarzystwa ubezpieczeniowego wypłatę świadczeń gwarantuje powołany specjalnie w tym celu Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Wypłaca on połowę zgromadzonych środków, jednak nie więcej niż równowartość 30 tys. euro.

Przy zakupie polisy na życie trzeba pamiętać, że ma ona głównie charakter ochronny i nie można w jej przypadku liczyć na ogromne zyski. Alternatywą są programy regularnego oszczędzania, np. oferowane przez Hestię Advanta. W ich przypadku cała składka jest inwestowana, a do wyboru mamy wiele funduszy różniących się stopniem ryzyka.

Jak wyliczyli specjaliści z sopockiego towarzystwa, jeśli w wieku 25 lat zaczniemy miesięcznie odkładać 200 zł na dodatkową emeryturę, to w wieku 60 lat otrzymamy dożywotnio dodatkową, prywatną emeryturę w wysokości co najmniej 1500 zł miesięcznie.

Co więcej tego typu programy są dużo bardziej elastycznie niż klasyczne polisy na życie. I tak w Advancie można wypłacić środki np. po 20 latach na studia dla dziecka czy po 25 na pierwsze mieszkanie. Minusem jest jednak, że zyski z tego typu inwestycji podlegają w przeciwieństwie do polis podatkowi Belki.

Co więc wybrać? Najlepiej oba produkty. Dla osób w wieku 25 lat optymalnym rozwiązaniem będzie program regularnego oszczędzania o charakterze agresywnym oraz polisa na życie z minimalnym zakresem ochrony.

W miarę upływu czasu powinno być na odwrót. W wieku 50 lat należy oszczędzać w bezpiecznych funduszach pieniężnych i obligacji, a zakres ochronny polisy powinien być jak największy.

Tomasz Dominiak
POLSKA Dziennik Zachodni