Zarobki w lasach: 7 tys. zł dla leśnika
Lasy Państwowe, mimo spadku zatrudnienia, wciąż są dobrze prosperującym zakładem pracy, a zatrudnione tam osoby, nie mają powodów do narzekań. Zarabiają bowiem średnio aż 7 tys. zł brutto.
Jak wyjaśnia rzecznik Lasów Państwowych Anna Malinowska, zatrudnionych w nich jest obecnie 25,5 tys. pracowników, podczas gdy w latach 70-tych ubiegłego wieku ta liczba sięgała 150 tys. - Na początku lat 90-tych przeszliśmy restrukturyzację, zmniejszając znacząco zatrudnienie – informuje rzeczniczka.
Do pracy w Lasach Państwowych nie trzeba koniecznie posiadać wykształcenia leśnego. Nie jest ono potrzebne, chociażby na stanowisku księgowego. Natomiast w przypadku np. podleśniczych, leśniczych, inżynierów nadzoru czy nadleśniczych stanowi już jednak niezbędny wymóg.
- W tej chwili zdecydowana większość naszych pracowników, nawet na tych najniższych stanowiskach, posiada wykształcenie wyższe leśne – mówi Anna Malinowska. Dokładne wymagania zależą od stanowiska, na które się aspiruje. Na przykład na nadleśniczego wymagane jest m.in. 8 lat pracy w leśnictwie i studia na kierunku leśnym.
7 tys. zł dla leśników
W dobie trudnej sytuacji na rynku zainteresowanie pracą w LP jest bardzo duże. Chętnych przyciąga nie tylko większa stabilność zatrudnienia niż w sektorze prywatnym, ale także dość wysokie zarobki. Przeciętna płaca wynosi bowiem aż 7 tys. zł brutto, czyli niewiele mniej niż dwukrotność średniej krajowej.
- Nie można narzekać na zarobki – mówi Marcin Scelina, leśniczy leśnictwa Roztoki w Nadleśnictwie Baligród – Praca jest oczywiście wymagająca, ale trzeba zachować pewien umiar, jeśli chodzi o finanse. Przez dekady zarobki były na gorszym poziomie. Leśnik był jednym z gorzej płatnych zawodów.
Leśnicy otrzymują także sprzęt niezbędny do wykonywania służbowych obowiązków m.in. GPS i specjalistyczne komputery: rejestrator i tzw. stanowisko leśniczego. W codziennej pracy korzystają natomiast z własnych samochodów, na które otrzymują odpowiedni ryczałt kilometrowy w zależności od rozmiaru leśnictwa.- Takie rozwiązanie jest korzystne, gdyż wiadomo, że o własny samochód człowiek dba bardziej niż służbowy – dodaje Marcin Scelina.
Stabilne zatrudnienie, stabilne zarobki
Rzeczniczka przyznaje, że do kierownictwa Lasów Państwowych docierają niekiedy krytyczne komentarze na temat instytucji. Pojawiają się opinie, że to „moloch” czy też oferuje „ciepłe posadki”, na których można nieźle zarobić i jednocześnie się nie przepracować.
- Wszystkie krytyczne uwagi analizujemy i wyciągamy z nich wnioski. Zdajemy sobie sprawę, że przy obecnym stanie bezrobocia jest dużo chętnych do pracy w LP, ponieważ gwarantujemy stabilność zatrudnienia - komentuje Anna Malinowska - Niestety nie możemy zatrudnić wszystkich, niepotrzebnie mnożąc stanowiska, stąd pewnie rozgoryczenie u wielu osób.
Lasy Państwowe generują ponadto spore wpływy do budżetu. W 2013 roku zapłaciły ok. 250 mln różnych podatków, a w latach 2014-15 ma to być dodatkowo 1,6 mld zł. Od 2016 roku będą przekazywać państwu 2 proc. od przychodów ze sprzedaży drewna. Większe wydatki nie pogorszą jednak sytuacji pracowników.
- Tego typu obciążenie nie wpłynie na zarobki ani zatrudnienie w lasach. Z powodu konieczności wpłaty 1,6 mld musieliśmy jedynie ograniczyć inwestycje – dodaje Anna Malinowska.
Jak zostać leśnikiem?
Osoby wiążące swoją przyszłość zawodową z leśnictwem muszą posiadać przynajmniej ukończone technikum o takim profilu. Obecnie w naszym kraju działa kilkanaście szkół leśnych, które stanowią pierwszy krok do pracy w Służbie Leśnej. Jednak coraz więcej osób decyduje się na podjęcie studiów w zakresie leśnictwa. Taki kierunek oferują chociażby SGGW w Warszawie, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu czy Uniwersytet Rolniczy w Krakowie.
W każdym przypadku praca rozpoczyna się od rocznego stażu, który każdy przyszły leśnik odbywa po zakończeniu nauki. Dzięki temu można się w praktyce zapoznać ze specyfiką pracy w terenie i przyszłymi obowiązkami.
- Praktyka daje więcej niż sama nauka teoretyczna – przyznaje Marcin Scelina. Następnie, po zdaniu egzaminu do służby leśnej, można awansować na kolejne szczeble kariery – podleśniczego, leśniczego, inżyniera nadzoru czy nadleśniczego. Nie ma tutaj żadnych ram czasowych. Wszystko zależy od aktualnych potrzeb kadrowych.
- Pracę rozpocząłem w 2005 roku. W 2006 ukończyłem staż, a potem pracowałem przy inwentaryzacji przyrodniczej w Lasach Państwowych. W 2008 roku zostałem podleśniczym, a od marca 2009 roku pełnię funkcję leśniczego – wylicza Marcin Scelina.
Praca ciekawa, lecz wymagająca
Praca leśnika wiąże się z dużą dyspozycyjnością, gdyż nieraz przychodzi im pracować w święta czy dni wolne. Muszą radzić sobie ze zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Specyfika pracy w dużej mierze zależy też od regionu. Inaczej wygląda to w górach, inaczej na nizinach.
- Praca jest bardzo wymagająca, ale też bardzo ciekawa, gdyż na bieżąco ma się kontakt z naturą – mówi Marcin Scelina – Wcześniej wiązałem swoją karierę zawodową z pracą na uczelni, ale nieco odbiegała ona od moich wyobrażeń. Lepiej być przy przyrodzie.
Do podstawowych obowiązków leśników należą wszelkie czynności z związane z hodowlą lasu i pozyskiwaniem drewna z lasu. Od dokonania szacunków, przez dopilnowanie jego ścięcia przez firmy zewnętrzne, aż po zebranie. Na ich głowie są też czynności administracyjne związane z podległym mu terenem. Leśnicy zarządzają majątkiem Skarbu Państwa, więc wiąże się to z dużą odpowiedzialnością.
W codziennej pracy muszą też współpracować z różnymi podmiotami – organizacjami turystycznymi, ekologami czy administracją. Nieraz zdarzają się konflikty interesów pomiędzy poszczególnymi grupami, które należy w racjonalny sposób rozwiązywać.
- Leśnik musi mieć otwarty umysł i być gotowy na ciągłą naukę i podnoszenie umiejętności. Nasza praca to praktycznie zarządzanie całym lasem. Trzeba to robić tak, aby zachować w nim odpowiednią równowagę. Poza wiedzą z zakresu leśnictwa trzeba znać się na budownictwie, geologii, geodezji, informatyce – wszystkie te dziedziny są potrzebne w pracy leśnika – dodaje Marcin Scelina.
KK,AS,WP.PL