Analiza futures na WIG20 - przed otwarciem

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj ze sporych rozmiarów luką bessy i uplasowało się poniżej zapory popytowej Fibonacciego: 1563 – 1573 pkt.

Jak pamiętamy, bykom udało się w dość heroiczny sposób wybronić w środę to wsparcie. Niestety sytuacja zewnętrzna (silne spadki w USA i Azji) w bezpośredni sposób wpłynęła na poranne nastroje inwestorów.

Strona popytowa podjęła jednak błyskawicznie „akcję ratunkową”, starając się zniwelować skalę porannej przeceny. W zasadzie cała przedpołudniowa faza sesji upłynęła pod znakiem mozolnego odrabiania porannych strat. Niedźwiedzie jednak wykazywały się niezmiennie sporą czujnością i gdy tylko kontrakty zaczęły się zbliżać w okolice znanej nam już strefy cenowej: 1563 – 1573 pkt., bardzo szybko zaatakowały, wybijając zupełnie kupujących z rytmu. Tak więc sprzedający kontrolowali wczoraj przebieg zdarzeń na GPW, a wszelkie próby łamania tej obowiązującej obecnie tendencji kończyły się dla byków bardzo boleśnie.

Od godziny 13.00 kontrakty ponownie obrały kierunek południowy. Spadki przyspieszyły po opublikowaniu fatalnych danych z amerykańskiego rynku pracy. Wzrost liczby nowozarejestrownych bezrobotnych był bowiem zdecydowanie większy od przedstawianych prognoz.

Ostatecznie zamknięcie kontraktów wypadło na poziomie: 1518 pkt., co stanowiło spadek o ponad pięć procent w stosunku do środowej ceny odniesienia. Silna przecena FW20Z08 w końcowej fazie wczorajszej sesji była także spowodowana szybkim przejęciem inicjatywy przez sprzedających za oceanem.

Kontrakty znalazły się wczoraj bardzo blisko poziomu cenowego wytyczonego przez dołek uformowany 27 października (ok. 1470 pkt.). Po tym względem układ techniczny FW20Z08 prezentuje się zdecydowanie lepiej, niż na przykład indeksu S&P500, gdzie podczas wczorajszej sesji doszło do przełamania październikowego dna bessy, ale uformowanego sześć lat temu. Warto również nadmienić, że w wyniku czwartkowego uderzenia podaży za oceanem, indeks S&P500 cofnął się do poziomu sprzed 11 lat.

Po sesji nastroje zaczęły się jednak poprawiać (Dell opublikował lepszy od oczekiwań wynik kwartalny), a wyrazem tego jest obserwowany w tej chwili wzrost wartości kontraktów na amerykańskie indeksy. Po silnych porannych spadkach, również indeksy azjatyckie zabarwiły się obecnie na zielono.

Może się zatem tak zdarzyć, że w bardzo stonowany sposób zareagujemy na czwartkową przecenę za oceanem, bądź wręcz rozpoczniemy sesję od wzrostów. Trudno to jednak dokładnie przewidzieć, dlatego dopiero w swoim pierwszym komentarzu online (gdy poznamy cenę otwarcia FW20Z08) przedstawię intradayowe bariery podażowej, opracowane na podstawie technik Fibonacciego.

Z punktu widzenia wykresu dziennego na pewno ważnym przedziałem oporu pozostaje zakres: 1563 – 1573 pkt. Podczas wczorajszej sesji mogliśmy się przekonać, że niedźwiedzie rzeczywiście wykazują się tutaj sporą aktywnością. Jak pamiętamy bowiem, poranna inicjatywa byków została powstrzymana w tym właśnie obszarze cenowym. Sforsowanie zatem tak określonej przeszkody byłoby sporym osiągnięciem byków i stanowiłoby zapowiedź kontynuacji ruchu wzrostowego. Osobiście jednak część krótkich pozycji zamknąłbym dopiero z chwilą wybicia się FW20Z08 powyżej poziomu wytyczonego przez środkową linię Pitchforka (została skonstruowaną na bazie wykresu 30 – minutowego i przebiega mniej więcej w strefie: 1612 – 1618 pkt.). Wszystkie kontrakty zamknąłbym po przełamaniu wewnętrznej linii trendu, również zbudowanej na bazie wykresu intradayowego.

Wydaje się jednak, że z racji dojścia kontraktów w dość newralgiczne rejony cenowe i możliwości zaistnienia dzisiaj na rynku amerykańskim korekty ostatniej fali spadkowej, można naturalnie rozważyć wariant związany z wcześniejszym odkupieniem części krótkich pozycji. W tym kontekście zwróciłbym zatem uwagę na wspomnianą już barierę podażową przebiegającą w przedziale: 1563 – 1573 pkt.

Opracowanie:
Paweł Danielewicz
Analityk

[ Zobacz pełną analizę

]( http://i.wp.pl/a/f/pdf/21181/kontrakty.pdf )