05.07. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:
- projekt ustawy o timeshare;
- projekt ustawy o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz niektórych innych ustaw.
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia programu rozwoju pod nazwą "Program wspierania inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej na lata 2011-2020".
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o timeshare, przedłożony przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Projekt ustawy zawiera przepisy, które będą lepiej chronić prawa konsumentów korzystających z usług timeshare. Przygotowano go ze względu na konieczność wdrożenia do polskiego prawodawstwa przepisów nowej regulacji unijnej w tym zakresie. Nowa ustawa zastąpi tę z 2000 r., która implementowała regulacje z poprzedniej dyrektywy.
Timeshare oznacza prawo do korzystania z rzeczy, a przede wszystkim z nieruchomości (np. ośrodka turystycznego, hotelu, pensjonatu, apartamentu) w określonych, regularnie powtarzających się odstępach czasu w każdym roku. Timesharing wiąże się z branżą turystyczną i jest wykorzystywany do nabywania prawa korzystania z nieruchomości położonych w miejscowościach atrakcyjnych turystycznie.
W projekcie ustawy określono zasady i tryb zawierania umów: timeshare; o długoterminowy produkt wakacyjny; pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego; o uczestnictwo w systemie wymiany. Szczegółowe definicje tych umów zawarto w projekcie ustawy. Wskazano, że na podstawie umowy timeshare konsument, za wynagrodzeniem, będzie nabywał prawo do korzystania z co najmniej jednego miejsca zakwaterowania (umowa będzie zawierana na dłużej niż jeden rok). Umowy będą zawierane między konsumentem a przedsiębiorcą (oferującym timesharing).
W projekcie ustawy szczególny nacisk położono na rzetelne i dokładne informowanie konsumenta o ww. umowach. Przejawem tego jest wprowadzenie obowiązku dostarczania konsumentowi - przed zawarciem danej umowy - informacji przedkontraktowych, które będą mu przekazywane na standardowych formularzach informacyjnych, osobno przygotowanych dla każdego typu umowy.
Informacje przedkontraktowe - w zależności od zawieranej z konsumentem umowy - obejmować będą m.in. podstawowe dane o przedsiębiorcy (nazwa firmy, jej siedziba, forma prawna)
, dokładny opis świadczonych usług (np. charakterystyka miejsca zakwaterowania i dodatkowych obiektów takich jak np. basen, sauna), a także informacje o prawach konsumenta wobec przedsiębiorcy.
Ustawa zobowiązuje przedsiębiorcę do nieodpłatnego przekazywania informacji przedkontraktowych, w sposób jasny i zrozumiały, na piśmie lub innym trwałym nośniku informacji. Dokonywanie zmian w takich informacjach będzie możliwe wyłącznie za zgodą konsumenta lub w przypadku działania siły wyższej. Rozwiązania te powinny zwiększyć wiedzę konsumentów przed podpisaniem umowy, dzięki czemu podejmowane przez nich decyzje staną się bardziej świadome i przemyślane.
Zgodnie z projektem, przedsiębiorcy oferujący zawarcie 4 ww. umów, podczas różnego rodzaju akcji promocyjnych, będą zobowiązani do jednoznacznego poinformowania konsumentów o ich handlowym charakterze. Jednocześnie przedsiębiorca w każdej reklamie dotyczącej produktów będących przedmiotem takich umów, będzie musiał wskazywać konsumentowi sposób dotarcia do informacji przedkontraktowych.
Ustawodawca postanowił, że wszystkie umowy powinny być zawierane w formie pisemnej (chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę).
Projekt ustawy wprowadza też zmiany w prawie odstąpienia konsumenta od ww. umów. Wydłużeniu - z 10 do 14 dni - ulega termin, w którym konsument będzie mógł skorzystać z tego prawa bez podania przyczyny. W przypadku odstąpienia od umowy, we wskazanym terminie, przedsiębiorca nie będzie mógł pobierać z tego tytułu żadnych opłat. Uszczegółowiono zasady liczenia terminu przewidzianego na odstąpienie od umowy. Integralną częścią każdej umowy będzie oddzielny formularz odstąpienia od niej. Skorzystanie z niego ułatwi konsumentowi złożenie oświadczenia o odstąpieniu.
Ustawa ma wejść w życie po 6 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Podstawowym celem nowelizacji jest wprowadzenie do krajowego prawodawstwa nowego trybu dostępu do informacji publicznej oraz zasad jej ponownego wykorzystywania, które zostały określone w dyrektywie 2003/98/WE.
Ponieważ do ustawy wprowadzono nowy rozdział poświęcony zasadom ponownego wykorzystywania informacji publicznej, cała regulacja ma nosić tytuł: ustawa o dostępie do informacji publicznej i jej ponownym wykorzystywaniu. Jednocześnie ze względu na ochronę porządku publicznego i ważnego interesu gospodarczego ograniczono dostęp do niektórych informacji publicznych. Chodzi np. o analizy prywatyzacyjne zlecane przez ministra skarbu państwa dla potrzeb gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, w tym jego komercjalizacji i prywatyzacji.
Zgodnie z projektem, informacje do ponownego wykorzystywania mają być dostępne na stronie Biuletynu Informacji Publicznej (BIP) lub w centralnym repozytorium. Będzie je można udostępnić także w inny sposób, np. zamieszczając w serwisie internetowym lub na wniosek osoby zainteresowanej, np. jeśli informacja nie figuruje w BIP lub w centralnym repozytorium. Centralne repozytorium - to nowy tryb dostępu do informacji publicznej i jej ponownego wykorzystywania. Wyznaczone podmioty publicznoprawne będą przekazywać do repozytorium - określone przez premiera - zasoby informacyjne. Zasób informacyjny zdefiniowano jako szczególny rodzaj informacji publicznych o wyjątkowym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności i społeczeństwa informacyjnego.
Co do zasady, każdemu będzie przysługiwać prawo do ponownego wykorzystywania informacji publicznej - bez ograniczeń i bezpłatnie. Jeśli jednak przygotowanie informacji do ponownego wykorzystywania będzie wymagało np. poniesienia dodatkowych kosztów, trzeba będzie zapłacić za jej udostępnienie.
Zasady ponownego wykorzystywania informacji publicznej nie mogą naruszać prawa dostępu do niej i wolności jej rozpowszechniania. Przekazywanie informacji publicznej na cele ponownego wykorzystywania nie może ograniczać prawa innych osób, które będą chciały z niej skorzystać, chyba że jest to niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań publicznych. Każda informacja publiczna ma podlegać udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach: przejrzystości, niedyskryminacji i niewyłączności.
Projektowane rozwiązania powinny poprawić konkurencyjność przedsiębiorstw, których działalność wiąże się z przetwarzaniem informacji.
W znowelizowanych przepisach wskazano, że w latach 2012-2021 maksymalny limit wydatków budżetowych na funkcjonowanie centralnego repozytorium wyniesie 23 250 000 zł.
Nowe regulacje mają wejść w życie po 3 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem przepisów dotyczących centralnego repozytorium, które powinny obowiązywać po 12 miesiącach od daty publikacji (w przypadku centralnego repozytorium konieczne będzie przeprowadzenie prac techniczno-organizacyjnych).
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia programu rozwoju pod nazwą "Program wspierania inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej na lata 2011-2020", przedłożoną przez ministra gospodarki.
Głównym celem programu jest wzrost innowacyjności i konkurencyjności polskiej gospodarki. Będzie on realizowany przez wspieranie bezpośrednich inwestycji w sektorach wysokich technologii (hi-tech), ponieważ przyczyniają się one najbardziej do rozwoju gospodarki i wzmacniania jej przewag konkurencyjnych. Ponadto w sektorach tych koncentruje się większość światowych przepływów bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). Osiągnięciu celu głównego służyć będą cele szczegółowe: zwiększanie udziału inwestycji innowacyjnych i tworzenie miejsc pracy o wysokiej produktywności.
Wsparcia udzielanego na podstawie programu nie będzie można łączyć z inną pomocą regionalną udzielaną w formie: dotacji bezpośrednich z budżetu państwa, programów współfinansowanych środkami unijnymi lub zwolnień podatkowych w specjalnych strefach ekonomicznych. Jeśli inwestor będzie chciał także skorzystać z innych źródeł pomocy publicznej, oprócz programu, będzie musiał uzyskać na to zgodę rządu. Będzie ona udzielana przez Radę Ministrów na wniosek ministra gospodarki. Zasadniczo wsparcie z programu nie będzie udzielane w powiatach o stopie bezrobocia wynoszącej poniżej 75 proc. średniej krajowej, chyba że przedsiębiorca otrzyma na to zgodę rządu. Jednocześnie niska stopa bezrobocia nie będzie przeszkodą do ubiegania się o wsparcie w przypadku inwestowania w sektorze nowoczesnych usług i badawczo-rozwojowym.
Wsparcie z programu będą mogli uzyskać wyłącznie przedsiębiorcy:
1) planujący inwestycje w sektorach priorytetowych: motoryzacyjnym, elektronicznym, lotniczym, biotechnologii, nowoczesnych usług i badawczo-rozwojowym;
2) planujący nowe inwestycje produkcyjne, w innych sektorach niż ww., o minimalnych kosztach kwalifikowanych 1 mld zł i tworzących co najmniej 500 nowych miejsc pracy (tzw. "znaczące inwestycje" lub "projekty znaczące").
W ramach programu udzielane będzie wsparcie dla inwestycji początkowej z dwóch tytułów: ponoszenia kosztów inwestycji i tworzenia nowych miejsc pracy.
Do ubiegania się o wsparcie z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy będzie uprawniać:
- realizacja nowej inwestycji produkcyjnej w sektorach priorytetowych, tworzącej co najmniej 250 nowych miejsc pracy o minimalnych całkowitych kosztach kwalifikowanych inwestycji 40 mln zł,
- realizacja znaczącej nowej inwestycji, tworzącej co najmniej 500 nowych miejsc pracy o minimalnych kosztach kwalifikowanych inwestycji 1 mld zł,
- realizacja nowej inwestycji w sektorze nowoczesnych usług, tworzącej co najmniej 250 nowych miejsc pracy, przy minimalnych nakładach inwestycyjnych w wysokości 2 mln zł,
- realizacja nowej inwestycji w dziedzinie działalności badawczo-rozwojowej, tworzącej co najmniej 35 nowych miejsc pracy dla osób z wyższym wykształceniem, o minimalnych całkowitych kosztach inwestycji 3 mln zł.
Do ubiegania się o wsparcie z tytułu tworzenia nowej inwestycji będzie uprawniać:
- realizacja nowej inwestycji w obszarach priorytetowych o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą, wynoszących co najmniej 160 mln zł i tworzącej minimum 50 nowych miejsc pracy,
- realizacja znaczącej nowej inwestycji produkcyjnej o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą, wynoszących co najmniej 1 mld zł i tworzącej co najmniej 500 nowych miejsc pracy.
Szacuje się, że w wyniku realizacji inwestycji wspieranych środkami programu utworzonych zostanie ponad 32 tys. nowych miejsc pracy, a u kooperantów powstanie ich ok. 8 tys. Program stwarza szanse napływu do Polski nowych, innowacyjnych inwestycji, które są niezbędne dla rozwoju ekonomicznego.
W latach 2011-2020 na realizację programu zostanie przeznaczone 727 mln zł z budżetu państwa. Przyznane środki będą dzielone w następujących proporcjach: 56 proc. na tworzenie nowych miejsc pracy i 44 proc. na koszty inwestycji.
Program będzie jednym z instrumentów umożliwiających wsparcie dla inwestycji w Polsce. Pozostałe, ważne instrumenty wsparcia to: specjalne strefy ekonomiczne i Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka 2007-2013.
Odpowiedzialny za realizację programu będzie minister gospodarki. Będzie on udzielał wsparcia z programu na nowe inwestycje, które uzyskają rekomendację Międzyresortowego Zespołu ds. Inwestycji o Istotnym Znaczeniu dla Gospodarki Polskiej. Wyniki monitorowania realizacji programu zostaną zawarte w rocznych sprawozdaniach ministra gospodarki przedkładanych rządowi nie później niż do 30 czerwca następnego roku.
Program opiera się na rozwiązaniach zawartych w dokumencie "System wspierania napływu inwestycji zagranicznych o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej", przyjętym przez rząd 23 września 2008 r.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ aja/