Kochanie, wywalili mnie z pracy!
Przed chwilą straciłeś pracę. Wiesz, że po trudnej rozmowie z szefem czeka cię następna – ze współmałżonkiem lub partnerem. Oto kilka wskazówek, jak ją przeprowadzić
1. Powiedz to od razu
Nie ociągaj się z przekazaniem rodzinie tej przykrej informacji. Mówisz, że nie chcesz martwić najbliższych? Że czekasz na odpowiedniejszą chwilę? Są to zwykłe wymówki. Próby zamaskowania tchórzostwa, braku charakteru. Żona, dzieci, teściowa i tak się wszystkiego domyślą, i to wcześniej niż sądzisz. Zdradzi cię twoje zachowanie, nerwowość, unikanie rozmów o pracy. Jeśli chodzi o komunikowanie złych rzeczy, żaden moment nie jest właściwy. Więc zrób to od razu.
2. Poukładaj myśli i słowa
Przekazać prawdę od razu to nie to samo, co działać impulsywnie i chaotycznie. Przemyśl dokładnie, co chcesz powiedzieć. Liczy się zarówno treść, jak i forma. Spokojna, logiczna wypowiedź pozwoli ci stworzyć wrażenie, że nie wpadłeś panikę. Że nie straciłeś do reszty kontroli nad własnym życiem. I niedługo wyjdziesz na prostą.
3. Spotkaj się twarzą w twarz
Jedni ukrywają prawdę jak długo się da. Inni zaraz po otrzymaniu wypowiedzenia dzwonią do współmałżonków. Ani telefon, ani e-mail, ani SMS nie jest dobrym rozwiązaniem. Przygotuj się na rozmowę w cztery oczy. Zadbaj o to, by nie było przy tym dzieci – oglądanie pierwszych reakcji matki lub ojca mogłoby być dla nich zbyt dużym szokiem.
4. Stwórz optymalne warunki
O tym, że wylali cię z pracy, nie mów podczas rodzinnych zakupów w hipermarkecie. Lub tuż przed podrzuceniem syna na obóz harcerski. Wybierz miejsce, w którym nikt nie będzie wam przeszkadzał. I znajdź na rozmowę wystarczająco dużo czasu, tak by na spokojnie móc przedyskutować zaistniałą sytuację.
5. Przygotuj się na każdą reakcję
Reakcja twej drugiej połowy może być trudna do przewidzenia. Nie oczekuj od niej słów wsparcia, pociechy, optymizmu. Weź pod uwagę raczej gorszy scenariusz: łzy, wrzaski, obwinianie ciebie o to, co się stało („No to się doigrałeś! A ja mówiłam, żebyś nigdy nie kłócił się z szefem?”).
[
]( http://praca.wp.pl/zarobki.html )
6. Miej plan
Pod żadnym pozorem nie możesz wpaść w panikę. Kłótnia ze współmałżonkiem też nie wchodzi w rachubę. Przygotuj się na to, że to ty będziesz musiał w pierwszym momencie okazać wsparcie, uspokoić, dodać otuchy. Wymaga to z jednej strony wysokiej inteligencji emocjonalnej, z drugiej – przedstawienia konkretnych działań, które pozwolą ci w miarę szybko znaleźć nową posadę.
7. Uspokój dzieci
Jeśli umiejętnie przekazałeś hiobową wieść partnerowi, przyszła pora na dzieci. Nie wolno nic przed nimi niczego ukrywać. Lecz bolesnej prawdzie powinno towarzyszyć zapewnienie, że problemy są tylko przejściowe. W końcu rodzina zmagała się już z niejednym kryzysem – zdrowotnym, finansowym czy dotyczącym relacji np. z teściową lub trudnymi sąsiadami. Jakkolwiek było ciężko i beznadziejnie, zawsze jakoś udawało się pokonać przeciwności losu.
8. Nie koloryzuj
Dodawanie otuchy partnerowi czy dzieciom nie może jednak polegać na pomniejszaniu rangi problemu. Albo na znajdywaniu jasnych stron tam, gdzie ich w rzeczywistości nie ma. Z bolesną prawdą trzeba się skonfrontować – bez dramatyzowania, ale też bez koloryzowania rzeczywistości. Jeśli ludzie są odpowiedzialni, rozsądni i szczerzy, tam dobre rozwiązanie wcześniej czy później się znajdzie. Sytuacji bez wyjścia przecież nie ma.
9. Nie rób z siebie ofiary
Przy rodzinie bądź szczery aż do bólu. Przy obcych rób dobrą minę do złej gry. Jeśli inni nie pytają cię o pracę, sam się nie narzucaj z informacją, że właśnie zostałeś z niej wylany. No chyba że masz pewność, iż dana osoba może cię np. polecić swemu szefowi. Nie zapominaj, że z etykietką bezrobotnego, nieudacznika, ofiary losu będzie ci się żyło ciężej. To zaś może nawet wydłużyć czas dzielący cię od znalezienia nowej posady.
MS/JK
[
]( http://praca.wp.pl/zarobki.html )