Kolejna spadkowa sesja

Warto podkreślić, że przedpołudniowa faza środowego handlu przebiegła pod znakiem obrony w/w zakresu wsparcia. Nie było to łatwe zadanie, gdyż obóz podażowy, wspierany od początku sesji przez mało stabilne zachowanie rynków Eurolandu, starał się za wszelką cenę doprowadzić do wyłamania (warto przypomnieć, że głównym elementem konstrukcyjnym zakresu: 2170 – 2177 pkt. było zniesienie 61.8%, czyli dość powszechnie wykorzystywane w analizie technicznej narzędzie).

Ostatecznie strefa: 2170 – 2177 pkt. ugięła się pod naporem podaży, co w konsekwencji przeobraziło się w kolejną podfalę spadkową. Należy jednak podkreślić, że nie była to zbyt dobrze przygotowana akcja. Impet tego ruchu wyczerpał się bowiem już w okolicy kolejnego węzła popytowego Fibonacciego: 2143 – 2148 pkt., gdzie przebiegała także linia kanału trendowego (skonstruowana na bazie horyzontu intradayowego).

Popyt wyraźnie uaktywnił się tutaj. Koniec końców na rynku doszło do wykrystalizowania się kilkudziesięciopunktowego ruchu odreagowującego, który w szybkim tempie znalazł się ponownie w rejonie przełamanej wcześniej strefy cenowej: 2170 – 2177 pkt. Jak to często bywa w takich sytuacjach, wymieniony zakres zaczął teraz pełnić na wykresie rolę zapory podażowej (zasada zmiany biegunów).

Końcowa faza handlu również ułożyła się po myśli sprzedających (na pewno spory wpływ miała na to silna przecena za oceanem). W efekcie zamknięcie kontraktów wypadło w okolicy kolejnego węzła popytowego Fibonacciego: 2143 – 2148 pkt., co stanowiło spadek wartości FW20Z11 w stosunku do wtorkowej ceny odniesienia wynoszący dokładnie 2%.

Warto w tym kontekście podkreślić, że zakres cenowy: 2143 – 2148 pkt. charakteryzuje się jednak mniejszym poziomem wiarygodności w stosunku do przełamanej wczoraj strefy: 2170 – 2177 pkt., gdzie jak pamiętamy plasuje się miedzy innymi zniesienie 61.8%.

Trzeba zatem obiektywnie przyznać, że stopniowo pogarsza się wizerunek techniczny wykresu. W obecnej sytuacji jedynie szybki powrót kontraktów ponad zakres: 2170 – 2177 pkt. mógłby przeobrazić się w stosunkowo istotny sygnał techniczny stanowiący zapowiedź nieco silniejszego ruchu odreagowującego. Należy podkreślić, że obóz kupujących miał wczoraj ogromny problem z realizacją tak zdefiniowanej strategii. Strefa: 2170 – 2177 pkt. przemieniła się bowiem w bardzo wiarygodną zaporę podażową.

Obserwację w/w przedziału oporu starałbym się jednak powiązać z wyeksponowaną na wykresie barierą cenową: 2211 – 2216 pkt. Uważam, że nawet gdyby doszło obecnie do wykrystalizowania się ruchu odreagowującego, to istotnym wydarzeniem technicznym uwiarygodniającym tę potencjalną inicjatywę byłoby dopiero sforsowanie 2211 – 2216 pkt. Wydaje się, że właśnie kilka punktów ponad poziomem 2216 pkt. można by z powodzeniem umiejscowić zlecenie zabezpieczające dla krótkich pozycji.

Odnośnie kolejnych zapór popytowych na wykresie FW20Z11 na pewno warto pamiętać o znanym nam już rejonie: 2100 – 2107 pkt. Jest to w moim odczuciu analogiczny pod względem wiarygodności obszar cenowy w stosunku do przełamanej wczoraj strefy: 2170 – 2177 pkt.

Podsumowując należy stwierdzić, że w obecnej sytuacji jedynie szybki powrót kontraktów ponad strefę cenową: 2170 – 2177 pkt. mógłby zachęcić obóz byków do podjęcia jeszcze wyrazistszej akcji ratunkowej. W takim przypadku moglibyśmy także uznać, że krótkoterminowy wizerunek techniczny wykresu uległ poprawie, co z kolei powinno implikować ruch w kierunku przedstawionej już wcześniej bariery oporu: 2211 – 2216 pkt. Dopiero sforsowanie tej właśnie przeszkody cenowej uwiarygodniłoby jednak inicjatywę byków.

Na razie zatem przewagę techniczną nadal zachowuje obóz podażowy, a kolejny, istotny obszar wsparcia plasuje się w rejonie: 2100 – 2107 pkt.

Na zakończenie warto przypomnieć, że z racji Święta Dziękczynienia rynki amerykańskie będą dzisiaj zamknięte. Jak wiadomo ma to zazwyczaj swój bezpośredni wpływ na styl rozgrywania sesji na Starym Kontynencie.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny