Obradowała Rada Ministrów (komunikat)

26.10. Warszawa - CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

- projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych w latach 2011 i 2013.

- projekt ustawy o zmianie ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie pożyczek z budżetu państwa na wyprzedzające finansowanie w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich.

Przyjęła do wiadomości informację o wykorzystaniu funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w Polsce na koniec I półrocza 2010 r. wraz z rekomendacjami.

Zajęła stanowisko wobec uchwały nr 37 Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych z 24 czerwca 2010 r. w sprawie weryfikacji kwot kryteriów dochodowych od 1 października 2010 r.

Rada Ministrów przyjęła dokument: Ramy Strategiczne Narodowego Planu Wprowadzenia Euro.

Zaakceptowała raport na temat realizacji celu redukcji obciążeń administracyjnych w siedmiu priorytetowych obszarach prawa wraz z propozycjami dotyczącymi drugiego etapu redukcji obciążeń administracyjnych.

Rząd przyjął do wiadomości dokument: Wstępna prognoza dotycząca stanu transpozycji dyrektyw rynku wewnętrznego w Polsce (Internal Market Scoreboard 22 - II semestr 2010.)

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie związania Rzeczypospolitej Polskiej protokołem o wniesieniu zmian do Porozumienia między rządem RP a rządem Federacji Rosyjskiej o budowie systemu gazociągów dla tranzytu rosyjskiego gazu przez terytorium RP i dostawach rosyjskiego gazu do RP, z 25 sierpnia 1993 r. oraz Protokołem o wniesieniu zmian do Protokołu Dodatkowego do Porozumienia miedzy rządem RP a rządem Federacji Rosyjskiej o budowie systemu gazociągów dla tranzytu rosyjskiego gazu przez terytorium RP i dostawach rosyjskiego gazu do RP, z 25 sierpnia 1993 r., podpisanego 12 lutego 2003 r. poprzez podpisanie.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów.

Proponowana nowelizacja ustawy należy do pakietu rozwiązań dotyczących konsolidacji finansów publicznych. Zaproponowane w niej rozwiązania mają wzmocnić proces konsolidacji finansów publicznych, i w efekcie przyczynić się do stabilizacji makroekonomicznej kraju. Powinny też wspierać obniżanie deficytu sektora finansów publicznych poniżej 3 proc. PKB, co pozwoli na zdjęcie z Polski procedury nadmiernego deficytu, a tym samym umożliwi nam - w przyszłości - wejście do strefy euro.

Jednym z celów projektu nowelizacji jest obniżenie poziomu długu publicznego oraz kosztów jego obsługi m.in. przez zmniejszenie potrzeb pożyczkowych Skarbu Państwa. Aby osiągnąć ten cel przewidziano obowiązek przekazywania wolnych środków wybranych jednostek sektora finansów publicznych w depozyt lub zarządzanie ministrowi finansów. Obowiązek ten został nałożony m.in. na agencje wykonawcze, Narodowy Fundusz Zdrowia, państwowe fundusze celowe, niektóre państwowe osoby prawne oraz określone jednostki organizacyjne, a także fundusze Lasów Państwowych. Środki oddawane w depozyt lub zarządzanie będą oprocentowane na zasadach określonych w ustawie.

Celem projektu nowelizacji jest też obniżenie deficytu sektora finansów publicznych przez wprowadzenie wydatkowej reguły dyscyplinującej, która ma ograniczać dynamikę i ryzyko nadmiernego wzrostu wydatków budżetu państwa.

Zgodnie z tą regułą, wydatki budżetu państwa będą mogły rosnąć z roku na rok o 1 punkt procentowy ponad inflację. Ma ona ograniczać wzrost wydatków elastycznych (ich wysokość nie została określona w ustawach) oraz nowych wydatków sztywnych (ich poziom określono w ustawach). Reguła ta wspierając proces obniżania deficytu sektora finansów publicznych ma sprzyjać wprowadzeniu reguły docelowej (stabilizującej), zapewniającej trwałą stabilizację finansów publicznych. Szacuje się, że zastosowanie wydatkowej reguły dyscyplinującej przy wydatkach elastycznych przyniosłoby oszczędności budżetowe: w 2011 r. - 2,8 mld zł, w 2012 r. - 8,5 mld zł, w 2013 r. - 17,4 mld zł, a w 2014 r. - 29,5 mld zł. Zgodnie z projektem, wydatkowa reguła dyscyplinująca nie będzie stosowana m.in. do zobowiązań wynikających z umów krajowych i międzynarodowych, świadczeń emerytalno-rentowych oraz innych świadczeń zabezpieczenia społecznego.

Zastosowanie tej reguły ma też ograniczyć narastanie długu publicznego.

Kolejnym celem projektu nowelizacji ustawy jest wzmocnienie konstrukcji i efektów oddziaływania norm ostrożnościowych w budżecie państwa. Przewidziano dodatkowe mechanizmy zabezpieczające w przypadku przekroczenia przez dług publiczny 55 proc. PKB. Chodzi np. o wprowadzenie warunkowych i tymczasowych - dodatkowych podwyżek podatku VAT. Podatek od towarów i usług wzrósłby, jeśli wielkość długu w relacji do PKB w latach 2011, 2012 lub 2013 przekroczyłaby 55 proc. Należy podkreślić, że jest to rozwiązanie warunkowe, bo Wieloletni Plan Finansowy Państwa na lata 2010-2013 nie przewiduje przekroczenia tego poziomu. Warunkowe wzrosty stawek VAT zwiększyłyby wpływy budżetowe. W 2012 r. możliwy byłby wzrost dochodów z tego tytułu o 2,9 mld zł, w 2013 r. - o 7 mld zł, a w 2014 r. - o 4,1 mld zł.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Zasadnicze zmiany wprowadzono do Kodeksu karnego (K.k) i Kodeksu postępowania karnego (K.p.k.), zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.

Projekt nowelizacji K.k przewiduje, że polskie sądy będą uwzględniać w toczących się postępowaniach karnych wyroki skazujące wydane w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Oznacza to szersze niż dotychczas stosowanie zasady wzajemnego zaufania między państwami UE (chodzi o zrównanie skutków decyzji wydanych w innych państwach członkowskich ze skutkami analogicznych decyzji na poziomie krajowym). W konsekwencji orzeczenie skazujące wydane w każdym państwie UE ma mieć w większości wypadków takie same skutki prawne, jak gdyby zostało wydane przez polski sąd. Wymóg uwzględniania orzeczeń skazujących w naszym prawodawstwie nie byłby wiążący dla sądu, jeśli sprawca np. dokonał czynu, który nie stanowi przestępstwa według polskiego prawa. Ponadto zaproponowano przepis, że wyrokiem łącznym nie obejmuje się orzeczeń skazujących wydanych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Wprowadzono też regulację, że w razie skazania przez sąd innego państwa członkowskiego UE, zatarcie skazania następuje
zgodnie z prawem państwa, które wydało wyrok skazujący.

W projekcie nowelizacji K.p.k zmieniono sposób uznawania i wykonania w Polsce orzeczeń, skazujących polskich obywateli na karę pozbawienia wolności w ramach Europejskiego Nakazu Aresztowania (ENA). W takiej sytuacji polski sąd będzie mógł określić wymiar kary, zgodnie z zasadami naszego prawa. Podstawę określenia kary stanowiłby wyrok wydany przez sąd innego państwa oraz wysokość kary grożącą za taki czyn przewidziana w polskim prawie - z uwzględnieniem różnic na korzyść skazanego. Oznacza to, że polski sąd nie byłby bezwzględnie związany wykonaniem kary orzeczonej przez sąd zagraniczny. W konsekwencji np. skazany w państwie UE na karę dożywocia, w Polsce mógłby mieć karę obniżoną do maksymalnego wymiaru przewidzianego w naszym prawodawstwie. Generalnie chodzi o sprawiedliwe traktowanie sprawców przestępstw niezależnie od tego, gdzie zostali schwytani i w jakim trybie przekazano ich do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej celem wykonania orzeczonej kary.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Jest to projekt z pakietu ustaw deregulacyjnych. Projektowane przepisy, zdaniem rządu, wzmocnią konkurencyjność gospodarki, zwiększą bezpieczeństwo obrotu gospodarczego, a przede wszystkim ułatwią funkcjonowanie przedsiębiorstw. Nowe rozwiązania zapewnią nieograniczony wgląd w aktualne dane rejestrowe, pozwolą także bezpłatnie uzyskiwać informacje i dokumenty spółek kapitałowych zgromadzonych w KRS. Oznacza to, że dokumenty (wyciągi, odpisy, zaświadczenia, itp.) wydawane przez Rejestr w postaci papierowej i elektronicznej będą miały jednakową rangę. Obecnie moc dokumentu urzędowego zastrzeżona jest tylko do jego wersji papierowej.

Zainteresowane osoby będą mogły bezpłatnie korzystać z dostępu do wszystkich części rejestru - przedsiębiorców, stowarzyszeń, organizacji społecznych i zawodowych, fundacji, publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dłużników niewypłacalnych, elektronicznego katalogu dokumentów spółek oraz korzystać ze znajdujących się tam danych. Będą mogły samodzielnie uzyskać wydruki aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do Rejestru, łącznie z informacjami o podmiotach, wobec których ogłoszono upadłość.

Kolejną zmianą jest możliwość wpisywania do rejestru przedsiębiorców numeru NIP "z urzędu", czyli po uzyskaniu przez sąd rejestrowy informacji z urzędu skarbowego o nadaniu go przedsiębiorcy.

Zgodnie z projektem ustawy, do rejestru sądowego będzie mógł być wpisany adres strony internetowej i adres poczty elektronicznej przedsiębiorcy, o ile posiada on takie adresy.

Proponuje się, by ustawa weszła w życie 1 października 2011 r.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, przedłożony przez ministra pracy i polityki społecznej.

Projekt nowelizacji ustawy wprowadza zmiany wynikające z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 16 grudnia 2009 r., który zakwestionował art. 2 pkt 2 obowiązującej ustawy, jako naruszający zasadę równości.

Zdaniem TK, artykuł ten w sposób niepełny określa kategorię osób uprawnionych do świadczenia deportacyjnego, ponieważ zakłada, że świadczeniobiorcami mogą być wyłącznie osoby wywiezione z terytorium państwa polskiego, zdefiniowanego na dwa różne sposoby - określonego w granicach przedwojennych lub powojennych. W związku z faktem, że warunkiem stało się przekroczenie granicy państwa polskiego (nie zawsze istniejącej w sensie prawnym i faktycznym, np. granice zmieniające swój kształt w trakcie działań wojennych), z możliwości poboru świadczenia wykluczono osoby deportowane do pracy przymusowej w ramach terytorium państwa polskiego.

W związku z tym, projekt nowelizacji ustawy przewiduje, że świadczenie będzie przysługiwać także osobom wywiezionym do pracy przymusowej (na co najmniej 6 miesięcy) w granicach terytorium państwa polskiego sprzed 1 września 1939 r.

Zmiana decyzji ostatecznych, odmawiających osobom deportowanym do pracy przymusowej z terytorium RP na terytorium III Rzeszy lub ZSRR, będzie dokonywana na wniosek zainteresowanego. Wypłata świadczenia dla osób wywiezionych do pracy przymusowej w granicach terytorium państwa polskiego sprzed 1 września 1939 r. odbywać się będzie na zasadach ogólnych. Zasady te obejmą zarówno osoby, którym odmówiono świadczenia z powodów "geograficznych", jak i te, które dotąd nie występowały z wnioskiem o przyznanie świadczenia.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych w latach 2011 i 2013, przedłożony przez ministra, członka Rady Ministrów, przewodniczącego stałego Komitetu Rady Ministrów.

Projekt ustawy jest częścią pakietu konsolidacji finansów publicznych.

Wprowadza on przepisy, które umożliwią ograniczenie zatrudnienia w administracji publicznej, poprawią efektywność wykonywanych zadań poprzez zmiany w strukturze zatrudnienia oraz obniżą koszty funkcjonowania administracji publicznej.

Projekt zakłada 10-procentowe zmniejszenie zatrudnienia w sektorze administracji publicznej w stosunku do stanu zatrudnionych pod koniec II kwartału 2010 r.

Redukcja zatrudnienia, zgodnie z projektem ustawy, obejmie: państwowe jednostki budżetowe, KRUS, ZUS, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, NFZ, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Agencję Mienia Wojskowego, Agencję Nieruchomości Rolnych, Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencję Rezerw Materiałowych, Agencję Rynku Rolnego, Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, Wojskową Agencję Mieszkaniową.

Pozycja ustrojowa oraz charakter wykonywanych zadań spowodowały, że z obowiązku ograniczenia zatrudnienia zostaną wyłączone: uczelnie publiczne, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, państwowe instytucje kultury, Polska Akademia Nauk i jednostki przez nią utworzone, jednostki samorządu terytorialnego, szkoły i placówki prowadzone przez administrację rządową. Ponadto redukcji nie będą podlegać obowiązkowo kancelarie: Sejmu, Senatu, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a także Trybunał Konstytucyjny, Najwyższa Izba Kontroli, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny i jego wojewódzkie odpowiedniki, Krajowa Rada Sądownictwa i sądownictwo powszechne, Rzecznik Praw Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, Instytut Pamięci Narodowej, Krajowe Biuro Wyborcze i Państwowa Inspekcja Pracy. Natomiast instytucje te będą mogły, jeśli dokonają takiego wyboru, skorzystać z mechanizmów zawartych w ustawie.

Przepisy ustawy nie obejmą sędziów, prokuratorów, funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Więziennej, Straży Granicznej, Służby Celnej, PSP, CBA i innych służb mundurowych.

Podkreślić należy, że projektowane przepisy zakładające redukcję zatrudnienia o 10 proc. nie obejmą również:

- osób, którym brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia im uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku,

- pracowników posiadających uprawnienia związane z rodzicielstwem - pracownice w okresie ciąży, urlopu macierzyńskiego oraz ojców korzystających z tzw. urlopu ojcowskiego.

Oznacza to, że osoby te nie będą wliczone do średniej liczby etatów pracowników w danej jednostce. Przewiduje się, że do liczby etatów, stanowiącej podstawę o ograniczenia zatrudnienia, nie będą wliczane osoby: zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, kierownicy jednostek niebędący osobami zajmującymi kierownicze stanowiska państwowe, główni księgowi jednostki, audytorzy wewnętrzni jednostki, pełnomocnicy ds. ochrony informacji niejawnych jednostki, pracownicy służby bhp.

W projekcie ustawy określono, że racjonalizacja zatrudnienia ma być przeprowadzona poprzez:

- rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami posiadającymi prawo do emerytury lub renty,

- niezawarcie z pracownikiem kolejnej umowy o pracę, zawartej np. na okres próbny, na czas określony lub na czas wykonywania danej pracy,

- obniżenie wymiaru czasu pracy z jednoczesnym zmniejszeniem wynagrodzenia.

Zgodnie z projektem ustawy, do racjonalizacji zatrudnienia nie będą stosowane przepisy ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami, kierownik jednostki organizacyjnej będzie zobowiązany przygotować listę pracowników przeznaczonych do zwolnienia i podać do wiadomości kryteria, jakimi kierował się przy wyznaczaniu pracowników podlegających redukcji. Jest to ważne w przypadku istnienia w jednostce organizacji związkowej lub innego rodzaju organizacji reprezentującej interesy pracowników.

Wypowiedzenie stosunku pracy może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 14 dni od przekazania zawiadomienia o zwolnieniu. Zwalnianemu pracownikowi będzie przysługiwać odprawa pieniężna w wysokości:

- jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli był zatrudniony w danej jednostce krócej niż 2 lata,

- dwumiesięcznego wynagrodzenia przy zatrudnieniu od 2 do 8 lat,

- trzymiesięcznego wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych w danej jednostce ponad 8 lat.

Odprawa pieniężna, zgodnie z projektem ustawy, będzie ustalana według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, ale jej wysokość nie może przekroczyć kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, które obowiązuje w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Projekt ustawy przewiduje, że kierownik jednostki do 31 stycznia 2011 r. przedkłada prezesowi Rady Ministrów informację (raport początkowy) o stanie zatrudnienia w podległej sobie jednostce. Następnie przez cały rok 2011 przeprowadza racjonalizację zatrudnienia, która musi zakończyć 1 stycznia 2012. Do końca stycznia 2012 r. powinien przedstawić prezesowi Rady Ministrów raport z realizacji wykonanej redukcji zatrudnienia. Do końca stycznia 2013 r. prezes Rady Ministrów powinien otrzymać od podległych mu kierowników jednostek organizacyjnych tzw. raport końcowy, zawierający informację o racjonalizacji zatrudnienia według stanu zatrudnienia w przeliczeniu na etaty na 31 grudnia 2012 r.

W projekcie przewidziano także rozwiązania, które pozwalają uwzględnić specyfikę niektórych jednostek, wykonujących szczególne zadania (np. bezpieczeństwo państwa, porządek publiczny). W związku z tym przewidziano, że do 30 kwietnia 2011 r. (a w niektórych przypadkach również po tym terminie) kierownicy tych jednostek mogą zwrócić się z prośbą o zwolnienie z obowiązku racjonalizacji zatrudnienia lub ograniczenie jego poziomu. Niezależnie od tego, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie będą mogli przedstawić rekomendacje dotyczące zwolnienia z obowiązku ograniczenia zatrudnienia lub zagregowania działań instytucji podległych działowo. Do 31 lipca 2011 r. prezes Rady Ministrów powinien określić w rozporządzeniu jednostki zwolnione z obowiązku redukcji oraz wskazać jednostki, które będą ograniczać zatrudnienie w stopniu mniejszym niż zalecane 10 proc. lub jednostki zwolnione z obowiązku utrzymania średniego poziomu zatrudnienia, który wskazuje art. 6 projektowanej ustawy.

Projekt ustawy przewiduje regulacje dotyczące odpowiedzialności za naruszenie przewidzianych przepisów. Będą to kary przewidziane za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Przewiduje się, że ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2011 r. Utrzymanie zatrudnienia na zmniejszonym poziomie będzie obowiązywać do 31 grudnia 2013 r.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez prezesa Rządowego Centrum Legislacji.

Przepisy projektu nowelizacji ustawy wdrażają kolejny etap informatyzacji procesu ogłaszania aktów prawnych, który umożliwi łatwiejszy i prostszy dostęp do regulacji ogłaszanych w dziennikach urzędowych. Tym samym Polska dołączy do grupy państw, które są najbardziej zaawansowane w procesie elektronizacji dostępu do prawa - Austrii, Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, Portugalii i Węgier.

Zgodnie z projektem ustawy, dzienniki urzędowe takie jak: Dziennik Ustaw, Monitor Polski, dzienniki urzędowe ministrów kierujących działami administracji rządowej, dzienniki urzędowe urzędów centralnych oraz wojewódzkie dzienniki urzędowe będą wydawane wyłącznie z postaci elektronicznej. Również zbiory dzienników urzędowych będą prowadzone w tej postaci. Wyjątkiem od tej reguły będzie Monitor Polski "B" oraz wyodrębnione edycje dzienników wydawanych przez szefów: MON, MSWiA, MSZ, ABW, AW, CBA, z aktami zawierającymi informacje niejawne.

Organ wydający Dziennik Ustaw i Monitor Polski będzie przechowywał egzemplarze tych dzienników w formie wydruków poświadczonych za zgodność z oryginałem. Prezydent RP oraz Biblioteka Narodowa otrzymają po jednym egzemplarzu tych wydruków w celu wieczystego przechowywania. Pozwoli to zapewnić kontrolę autentyczności i integralności aktów prawnych ogłaszanych w postaci elektronicznej.

Organ wydający zostanie zobowiązany do prowadzenia odrębnej strony internetowej dla każdego dziennika. Dzięki temu będą one wyraźnie wyodrębnione od innych informacji opublikowanych na stronach tych organów.

Dzięki wprowadzeniu elektronicznej postaci dzienników urzędowych i pozostawieniu jedynie pozycji aktów prawnych skróci się czas potrzebny na ogłoszenie aktu prawnego. Akty te będą ogłaszane na bieżąco. Oznacza to odejście od dotychczasowej praktyki, która zakładała konieczność grupowania publikowanych w dziennikach urzędowych aktów w kolejne numery.

Do ogłoszenia mają być kierowane akty prawne w postaci dokumentu elektronicznego, który będzie opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu organu wydającego dziennik. Nie będzie więc konieczne dostarczenie podpisanego oryginału i trzech jego kopii.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy, gdy z powodu nadzwyczajnych okoliczności ogłoszenie aktu w postaci elektronicznej nie będzie możliwe, akt taki będzie ogłaszany w postaci papierowej, przy czym po ustąpieniu tych okoliczności będzie on udostępniany również w postaci elektronicznej. Także i w tym przypadku organ będzie zobowiązany do takiego ustalenia warunków wydawania i rozpowszechniania dziennika, by mógł być on powszechnie i nieodpłatnie dostępny.

Terenowe organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego zostały zobowiązane do nieodpłatnego wglądu lub odpłatnego w postaci wydruków udostępniania w swoich siedzibach Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego. Analogicznie mają być udostępniane zbiory dzienników urzędowych oraz zbiory akt prawa miejscowego stanowionego przez powiat lub gminę. Wydruki z dzienników urzędowych, zbiorów akt prawa miejscowego stanowionych przez powiat lub gminę będą odpłatne, ale cena pokrywać ma jedynie koszt wydruku.

Zgodnie z nowymi przepisami, teksty jednolite aktów prawnych będą ogłaszane nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy, o ile akt był nowelizowany. Rozwiązanie to będzie dotyczyć wszystkich aktów normatywnych ogłaszanych w dziennikach urzędowych.

Dziennik Ustaw i Monitor Polski będą wydawane przez Rządowe Centrum Legislacji, natomiast wydawanie Monitora Polskiego B będzie nadal należało do kompetencji Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Proponuje się, by znowelizowane przepisy dotyczące informatyzacji dzienników urzędowych weszły w życie 1 stycznia 2012 r.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie pożyczek z budżetu państwa na wyprzedzające finansowanie w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Z budżetu państwa będą udzielane pożyczki jednostkom samorządu terytorialnego na podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej, odnowę i rozwój wsi oraz wdrażanie lokalnych strategii rozwoju. Otrzymają je także lokalne grupy działania na wdrażanie projektów współpracy i funkcjonowanie. Ponadto wsparcie otrzymają podmioty, które nie mają własnych środków na realizację zadań zapisanych w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Pożyczek udzielać będzie Bank Gospodarstwa Krajowego. Udzielenie pożyczki będzie następować na podstawie wniosku składnego w BGK (na formularzu udostępnionym przez Bank) wraz z dołączonymi do niego dokumentami, szczegółowo wskazanymi w rozporządzeniu. Zasadnicza zmiana w stosunku do obowiązujących przepisów polega na tym, że do tej pory do wniosku trzeba było dołączyć listę projektów do realizacji, teraz będzie można dołączyć do wniosku: listę projektów lub umowę o przyznaniu pomocy.

Bank umowę pożyczki będzie zawierał z wnioskodawcą, nie później niż w terminie jednego miesiąca od dnia złożenia kompletnego wniosku. Umowa pożyczki będzie zawierana na formularzu zatwierdzonym przez ministra finansów. Takie rozwiązanie umożliwi sprawne i przejrzyste przekazywanie środków publicznych. Uruchomienie środków pożyczki będzie następowało po przedłożeniu bankowi przez pożyczkobiorcę harmonogramu przekazywania transz pożyczki oraz umowy (jeśli nie była ona wcześniej dostarczona) o przyznaniu pomocy na realizację ww. zadań z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Koszty oprocentowania i prowizji związanych z udzielaną pożyczką będzie pokrywał pożyczkobiorca.

Rozporządzenie wejdzie w życie po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw i zastąpi obowiązujące przepisy.

Rada Ministrów przyjęła do wiadomości informację o wykorzystaniu funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w Polsce na koniec I półrocza 2010 r. wraz z rekomendacjami, przedłożoną przez ministra rozwoju regionalnego.

Informacja przedstawia stan wykorzystania funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności na lata 2004-2006 oraz 2007-2013 odnotowany na koniec I półrocza 2010 r. W dokumencie zawarto również informacje na temat realizacji przyjętego przez rząd 12 stycznia 2010 r. planu wydatkowania środków w programach współfinansowanych z funduszy europejskich w ramach Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013.

Wykorzystanie funduszy na lata 2004-2006

31 grudnia 2009 r. zakończył się okres ostatecznej kwalifikowalności wydatków dla wszystkich programów realizowanych z wykorzystaniem funduszy strukturalnych w ramach perspektywy finansowej 2004-2006. Od początku wdrażania do końca czerwca 2010 r. Polska certyfikowała do Komisji Europejskiej (KE) wydatki poniesione na realizację projektów na kwotę 8,961 mld euro, czyli 104,3 proc. całej alokacji.

Do 30 czerwca 2010 r. KE wypłaciła Polsce (w postaci zaliczek i refundacji) ponad 8,1 mld euro (94,8 proc. alokacji). Wypłata pozostałych 5 proc. odbędzie się w ramach rozliczenia salda końcowego przez KE.

W przypadku Funduszu Spójności ostatecznym terminem kwalifikowalności wydatków Funduszu Spójności jest 31 grudnia 2010 r. Oznacza to, że rozliczenie projektów z tego funduszu możliwe będzie także w 2011 r. W ramach tego Funduszu do KE zostały przekazane wnioski o płatność na ok. 4,8 mld euro - 84,8 proc. alokacji. Otrzymaliśmy już 4,5 mld euro (80,2 proc.). Do Komisji zostały przekazane wnioski o płatności końcowe dla 32 projektów (14 z sektora środowiska i 18 z sektora transportu). Ich łączna wartość wynosi ok. 1,3 mld euro. Do końca czerwca 2010 r. KE przekazała płatności dla 5 z 32 projektów.

Fundusze na lata 2007-2013

Wnioski o dofinansowanie i kontraktacja

Od początku uruchomienia programów do końca czerwca br. złożono 133 tys. wniosków poprawnych formalnie na dofinansowanie wynoszące 303 mld zł (środki unijne i krajowe). W tym samym okresie zatwierdzono 56,2 tys. wniosków na 150,4 mld zł oraz podpisano z beneficjentami prawie 37 tys. umów o dofinansowanie. Kwota wydatków kwalifikowanych (wkład krajowy i unijny) dla projektów objętych umowami wyniosła 149,1 mld zł, zaś dofinansowanie ze środków wspólnotowych to 104,1 mld zł, tj. 38,2 proc. alokacji na lata 2007-2013.

Ponadto pod koniec czerwca br. w fazie przygotowań przed podpisaniem umów znajdowało się 296 projektów z list projektów indywidualnych o szacowanej wartości dofinansowania UE wynoszącej 82,8 mld zł. Biorąc pod uwagę warunkową rezerwację środków na te projekty, przyjmuje się, że łącznie z już podpisanymi umowami zaangażowanie środków unijnych wynosi już 186,9 mld zł, czyli 69 proc. alokacji przyznanej Polsce na lata 2007-2013.

Duże projekty

Od początku realizacji NSRO do 30 czerwca br. umowy na dofinansowanie podpisano dla 64 dużych projektów (projekty o całkowitym koszcie powyżej 50 mln euro, wymagające akceptacji KE). Łączna wartość wydatków kwalifikowanych dla dużych projektów objętych umowami to 33,5 mld zł, w tym dofinansowanie UE przekracza 25 mld zł. W tym samym okresie Polska przekazała do KE wnioski o potwierdzenie dofinansowania dla 54 dużych projektów. Do 30 czerwca br. KE zatwierdziła 12 z nich.

Płatności

Wydatki beneficjentów wynikające ze złożonych wniosków o płatność wynoszą 34,6 mld zł. Wartość wydatków kwalifikowanych, będących podstawą certyfikacji do KE, wyniosła 32,1 mld zł, w tym dofinansowanie UE stanowi 25,4 mld zł, tj. 9,3 proc. alokacji na lata 2007-2013.

Certyfikacja

Do końca czerwca 2010 r. w ramach krajowych i regionalnych programów operacyjnych certyfikowano do Komisji Europejskiej 28,8 mld zł. W przypadku programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej (EWT) certyfikowano dotychczas 11,2 mln euro.

W planie na pierwsze półrocze roku założono cel certyfikacji wydatków do KE w wysokości 10,4 mld zł (programy krajowe i regionalne) oraz 6,9 mln euro dla programów EWT. Od 1 stycznia do 30 czerwca 2010 r. w ramach programów operacyjnych certyfikowano do KE wydatki na łączną kwotę 11,9 mld zł (115,1 proc. realizacji celu przyjętego na I półrocze), a w przypadku programów EWT kwota certyfikowana do Komisji wyniosła 7,6 mln euro (110,8 proc. realizacji celu na I półrocze 2010).

Według danych Komisji Europejskiej z 1 lipca 2010 r., z ogólnej kwoty wypłaconej państwom członkowskim w wysokości 55,4 mld euro - Polska otrzymała 10,9 mld euro. Udział naszego kraju w środkach wypłaconych przez KE jest proporcjonalny do udziału Polski w środkach alokowanych, co świadczy o właściwym tempie wdrażania w Polsce programów operacyjnych, adekwatnym do wielkości dostępnych środków. * * *

Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec uchwały nr 37 Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych z 24 czerwca 2010 r. w sprawie weryfikacji kwot kryteriów dochodowych od 1 października 2010 r., przedłożone przez ministra finansów.

Z uwagi na trudną sytuację sektora finansów publicznych rząd nie może zaakceptować propozycji Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych, dotyczącej podwyższenia od 1 października 2010 r. kryteriów dochodowych uprawniających do świadczeń z pomocy społecznej. Propozycja ta rodziłaby takie skutki finansowe dla budżetów: państwa i samorządu terytorialnego, których nie można by sfinansować w 2010 i 2011 roku.

W swojej uchwale Komisja Trójstronna ds. Społeczno-Gospodarczych chce podwyższenia od 1 października br. obowiązujących kryteriów dochodowych, uprawniających do świadczeń z pomocy społecznej:

- dla osoby samotnie gospodarującej - do kwoty nie przekraczającej 546 zł na osobę (obecnie 477 zł);

- dla osoby w rodzinie - do kwoty nie przekraczającej 415 zł na osobę (obecnie 351 zł).

Efektem tych zmian byłoby także podwyższenie kwoty dochodu z 1 ha przeliczeniowego z 207 do 240 zł.

Z szacunków przedstawionych przez Komisję wynika, że przyjęcie tych propozycji spowodowałoby skutki finansowe:

- w 2010 r. (od 1 października br.) wzrost wydatków o ok. 166,8 mln zł, z tego: dla budżetu państwa - ok. 142,4 mln zł, dla budżetów gmin - 17,5 mln zł oraz dla powiatów - 6,9 mln zł;

- w 2011 r. wzrost wydatków o ok. 667,4 mln zł, w tym dla budżetu państwa - ok. 569,5 mln zł, dla budżetów gmin - 70,2 mln zł, dla powiatów - 27,7 mln zł.

Rząd chce przede wszystkim podkreślić, że przyjęcie propozycji Komisji skutkowałoby koniecznością stałego zwiększenia wydatków na realizację świadczeń wypłacanych z budżetów: państwa i samorządu terytorialnego, co utrudniałoby Polsce ograniczanie deficytu sektora finansów publicznych.

Rząd zwraca uwagę, że oprócz świadczeń z pomocy społecznej, z budżetu finansowane są także inne działania wspierające rodziny wychowujące dzieci, m.in. świadczenia rodzinne, pomoc w dożywianiu dzieci, opłacanie składki zdrowotnej za dzieci przebywające w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, finansowanie wypoczynku letniego dzieci z terenów wiejskich.

Ponadto, w wyniku weryfikacji niektórych świadczeń rodzinnych, od 1 listopada 2009 r. zostały podwyższone zasiłki rodzinne oraz świadczenie pielęgnacyjne. Spowodowało to skutki budżetowe w 2009 r. na poziomie 190 mln zł (listopad-grudzień) i w 2010 r. w wysokości 1.033 mln zł. Z kolei od 1 stycznia 2010 r. zostało zniesione kryterium dochodowe uprawniające do świadczenia pielęgnacyjnego, co spowodowało skutki finansowe dla budżetu państwa w tym roku w wysokości 24,8 mln zł. Łącznie w 2010 r. dodatkowe wydatki budżetowe wyniosły 1.057,8 mln zł.

Zdaniem rządu, także skutki tegorocznej powodzi dodatkowo obciążą budżet w 2010 i 2011 r.

Rada Ministrów przyjęła dokument: Ramy Strategiczne Narodowego Planu Wprowadzenia Euro, przedłożony przez pełnomocnika rządu do spraw wprowadzenia euro przez Rzeczpospolitą Polską.

W momencie akcesji do Unii Europejskiej Polska zobowiązała się do przyjęcia euro. Obecnie wskazanie precyzyjnej daty wprowadzenia wspólnej waluty w Polsce byłoby obarczone dużym ryzykiem błędu, ze względu na niepewność rozwoju sytuacji gospodarczej. Jednak rząd chce doprowadzić do możliwie szybkiej integracji Polski ze strefą euro, bo jest przekonany, że będzie to korzystne dla naszej gospodarki.

Przed wejściem do strefy euro Polska musi spełnić przede wszystkim kryteria konwergencji. W szczególności konieczne będzie wypełnienie kryterium kursu walutowego, co wymaga co najmniej 2-letniego uczestnictwa w ERM II. Włączenie złotego do mechanizmu ERM II powinno nastąpić w momencie, w którym w ciągu 2 lat możliwe będzie trwałe spełnienie wszystkich pozostałych kryteriów konwergencji. Integracja ze strefą euro wymaga jednak nie tylko wypełnienia kryteriów konwergencji, ale także przygotowania na ten proces m.in. administracji publicznej, sektora finansowego czy sektora przedsiębiorstw niefinansowych.

Wprowadzenie euro jest ogromnym przedsięwzięciem organizacyjnym, dotyczącym każdej instytucji, organizacji, firmy i wszystkich obywateli. Będzie ono wymagało opracowania wielu rozwiązań prawnych, np. zwiększających ochronę konsumentów w okresie wymiany waluty. Niezbędna będzie kampania informacyjna przygotowująca obywateli do przyjęcia euro. Do najbardziej pracochłonnych i niezwykle istotnych zadań należeć będzie m.in.: wymiana banknotów i monet, dostosowanie systemów informatycznych i urządzeń stosowanych do transakcji gotówkowych i bezgotówkowych (chodzi np. o kasy fiskalne, terminale płatnicze), przewalutowanie zgromadzonych środków pieniężnych (np. depozytów bankowych). Do tego konieczna jest dobra współpraca administracji publicznej, Narodowego Banku Polskiego, przedsiębiorstw i wszystkich obywateli. Przyjmuje się, że w okresie kilku miesięcy przed i po wprowadzeniu euro będzie obowiązywał nakaz podawania cen i innych kwot pieniężnych, kredytowania i obciążania w złotych i w euro, co ułatwi konsumentom
wejście w operacje pieniężne w nowej walucie.

Pierwszy etap przygotowań do integracji ze strefą euro będzie miał charakter analityczno-rozpoznawczy. Od jego efektów zależeć będą kolejne działania. Zakończy go szczegółowy harmonogram przygotowań wejścia Polski do euro przedstawiony w "Narodowym Palnie Wprowadzenia Euro" (NPWE). Będzie to wspólny dokument rządu, Narodowego Banku Polskiego i innych instytucji zaangażowanych w proces przygotowań do integracji walutowej. Zostanie on przygotowany w III kwartale 2011 r. przez pełnomocnika rządu ds. wprowadzenia euro i współpracujące z nim organy.

Z analiz ekonomicznych dotyczących funkcjonowania strefy euro wynika, że wspólna waluta sprzyja rozwojowi gospodarki. Także w przypadku Polski korzyści przeważą nad kosztami, zarówno w perspektywie krótko- jak i długookresowej.

Korzyści będą polegać m.in. na redukcji kosztów transakcyjnych w handlu zagranicznym związanych z wymianą złotego na euro; eliminacji ryzyka wynikającego z wahań kursu złotego względem euro; obniżeniu rynkowych stóp procentowych; wzroście stabilności i wiarygodności makroekonomicznej. Dzięki wejściu do strefy euro Polska będzie mogła uczestniczyć w decyzjach Europejskiego Banku Centralnego i pracach Eurogrupy (zrzeszającej ministrów finansów państw euro, uzgadniającej kluczowe decyzje gospodarcze dotyczące funkcjonowania strefy). Te efekty powinny doprowadzić do ożywienia wymiany handlowej z zagranicą, wzrostu inwestycji, oszczędności w sferze finansów publicznych dotyczących kosztów zarządzania długiem publicznym i wzrostu konkurencji. Powinny przyczynić się też do stworzenia trwałych podstaw rozwoju gospodarki, wzrostu konsumpcji i dobrobytu. Te korzyści mają szczególne znaczenie dla takiego kraju jak Polska, który wciąż jest na etapie "doganiania" gospodarek lepiej rozwiniętych, a uczestnictwo w unii
walutowej może ten proces przyspieszyć.

Przyjęcie wspólnej waluty wymaga jednak poniesienia pewnych kosztów. W perspektywie krótkookresowej będą to koszty organizacyjno-techniczne, związane z dostosowaniem systemów informatycznych, pozyskaniem i dystrybucją banknotów oraz monet euro, a także przeprowadzeniem kampanii informacyjnej. W perspektywie długookresowej podstawowym kosztem będzie rezygnacja przez Polskę z samodzielnego prowadzenia polityki pieniężnej i kursowej.

Ostateczny bilans korzyści i kosztów zależeć będzie od dobrego przygotowania Polski na przyjęcie wspólnej europejskiej waluty. Dlatego ważne będzie wypracowanie rozwiązań maksymalizujących zyski i minimalizujących koszty.

Rada Ministrów przyjęła raport na temat realizacji celu redukcji obciążeń administracyjnych w siedmiu priorytetowych obszarach prawa, przedłożony przez ministra gospodarki.

Rada Ministrów w marcu 2008 r. zdecydowała o 25 proc. redukcji obciążeń administracyjnych w siedmiu obszarach: środowisko, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, prawo działalności gospodarczej, prawo probiercze, usługi turystyczne i prawo pracy i zabezpieczenie społeczne. Na prośbę ministra pracy i polityki społecznej z redukcji wyłączono zabezpieczenie społeczne, jako obszar newralgiczny dla zapewnienia bezpieczeństwa społecznego ubezpieczonych.

Zadanie pomiaru i zmniejszenia obciążeń administracyjnych nakładanych na przedsiębiorców o 25 proc. jest zgodne z zaleceniami Komisji Europejskiej. Zalecenia te zostały skierowane do wszystkich państw członkowskich. Redukcja obciążeń administracyjnych jest w Unii Europejskiej jednym z priorytetów polityki dobrego stanowienia prawa (Better Regulation).

Celem I etapu prac była identyfikacja obciążeń oraz ich redukcja w obszarach wskazanych wyżej. Pomiarem obciążeń administracyjnych zostały objęte jedynie najważniejsze, najbardziej istotne akty prawne, które generują największe obciążenia.

W dokumencie przedstawiono dotychczasowe i planowane działania zmniejszające obciążenia administracyjne. Wynika z niego, że stan redukcji obciążeń tych obszarach może zostać zrealizowany do końca 2010 r. w 26,83 proc. w stosunku do poziomu zidentyfikowanych obciążeń dla pomiaru bazowego w 2007 roku.

W drugim etapie prac zostaną zidentyfikowane obciążenia administracyjne w obszarze szeroko rozumianego prawa gospodarczego. Dokonany będzie przegląd i analiza przepisów odnoszących się do aktów prawnych w różnych dziedzinach działalności gospodarczej oraz regulacji nakładających na podmioty gospodarcze różne obowiązki, np. statystyczne. Ze wstępnej oceny wynika, że ok. 500 aktów prawnych, związanych z szeroko rozumianą działalnością gospodarczą, nakłada na podmioty ok. 6 tys. różnego rodzaju obowiązków informacyjnych, często nie związanych bezpośrednio z prowadzoną działalnością. Wiąże się to m.in. z relatywnie dużym czasem niezbędnym do ich wypełnienia czy trudnościami z pozyskaniem informacji wymaganych do sprawozdań, raportów czy zestawień.

Zwrócono uwagę, że w wielu przypadkach redukcja jest niemożliwa ze względu na obowiązki informacyjne nakładane przez dyrektywy unijne. Inną barierą są przepisy prawne, które chronią podstawowe wartości społeczne, wprowadzanie do nich ograniczeń musi być dokonywane ze szczególną ostrożnością.

Należy zaznaczyć, że redukcja obciążeń nie oznacza jedynie usunięcia np. obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych. Jest to jedna z wielu możliwości. Ważną kwestią są działania dotyczące zmniejszenia czasochłonności obowiązków poprzez uproszczenie lub zmniejszenie liczby przekazywanych danych i ograniczenie ich częstotliwości (np. z miesięcznej na kwartalną).

Na przełomie 2010/2011 Ministerstwo Gospodarki udostępni wszystkim resortom i urzędom centralnym zidentyfikowane w aktach prawnych obowiązki informacyjne wraz z kosztami ponoszonymi z racji ich wypełniania przez podmioty gospodarcze. Na podstawie tych materiałów każdy z resortów przygotuje, w ciągu 3 miesięcy od daty otrzymania analizy z MG, program redukcji obciążeń o minimum 25 proc., w perspektywie ich realizacji do końca 2012 r. Programy te będą podstawą do opracowania zbiorczego raportu na temat redukcji obciążeń administracyjnych w przepisach prawa gospodarczego.

Rada Ministrów przyjęła do wiadomości dokument: Wstępna prognoza dotycząca stanu transpozycji dyrektyw rynku wewnętrznego w Polsce (Internal Market Scoreboard 22 - II semestr 2010), przedłożony przez ministra gospodarki.

Polska musi poprawić i usprawnić wdrażanie prawa Unii Europejskiej, a zwłaszcza przyspieszyć implementację dyrektyw rynku wewnętrznego.

Jest to szczególnie ważne, bo rynek wewnętrzny uznano za jeden z obszarów priorytetowych polskiej prezydencji w 2011 r. Rynek wewnętrzny to obszar bez granic wewnętrznych, umożliwiający wolny przepływ: towarów, osób, usług i kapitału. Stan transpozycji dyrektyw jest uważany w UE za jeden z mierników przestrzegania zasad funkcjonowania tego rynku. Natomiast opóźnienia we wdrażaniu dyrektyw wpływają negatywnie na wizerunek Polski i prowadzą do wszczynania przez Komisję Europejską postępowań w związku z naruszeniem przez nasz kraj zobowiązań członkowskich.

Z informacji zebranych na 15 października 2010 r. wynika, że Polska zalega z wdrożeniem 28 dyrektyw. Oznacza to, że przekroczyliśmy dopuszczalny przez Unię Europejską poziom zaległości wdrożeniowych. Aby poprawić ten wynik powinniśmy do 10 listopada br. wdrożyć 13 dyrektyw, dla których ten proces jest najbardziej zawansowany. Chodzi o dyrektywy, które do polskiego prawa mają implementować resorty: zdrowia, rolnictwa i rozwoju wsi, infrastruktury, pracy i polityki społecznej, spraw wewnętrznych i administracji oraz finansów.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie związania Rzeczypospolitej Polskiej protokołem o wniesieniu zmian do Porozumienia między rządem RP a rządem Federacji Rosyjskiej o budowie systemu gazociągów dla tranzytu rosyjskiego gazu przez terytorium RP i dostawach rosyjskiego gazu do RP, z 25 sierpnia 1993 r. oraz Protokołem o wniesieniu zmian do Protokołu Dodatkowego do Porozumienia miedzy rządem RP a rządem Federacji Rosyjskiej o budowie systemu gazociągów dla tranzytu rosyjskiego gazu przez terytorium RP i dostawach rosyjskiego gazu do RP, z 25 sierpnia 1993 r., podpisanego 12 lutego 2003 r. poprzez podpisanie, przedłożoną przez ministra gospodarki.

Rada Ministrów wyraziła zgodę na podpisanie dokumentów i związanie Polski wymienionymi protokołami. 17 października br. w Moskwie uzgodniono projekt porozumienia polsko-rosyjskiego w sprawie zwiększenia dostaw gazu do Polski.

Zawarcie porozumień wynika z konieczności zapewnienia Polsce dodatkowych dostaw gazu ziemnego i wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju.

Do najważniejszych postanowień zawartych w protokołach należą:

- zwiększenie wielkości dostaw gazu ziemnego do poziomu około 10 mld m3/rok, przy jednoczesnym zachowaniu obowiązującego okresu realizacji kontraktu - 2022 r.,

- wyznaczenie OGP Gaz - System SA na operatora polskiego odcinka gazociągu jamalskiego (zgodnie z podpisaną w dniu 25 października 2010 r. umową pomiędzy OGP Gaz - System SA i SGT EuRoPol Gaz SA),

- wola podpisania kontraktu umożliwiającego utrzymanie tranzytu gazu ziemnego przez terytorium Polski do 2045 r.,

- zniesienie klauzuli reeksportu gazu ziemnego.

Ważnym elementem zakończonych negocjacji ze stroną rosyjską jest podpisanie umowy operatorskiej 25 października 2010 r. SGT EuRoPol Gaz SA i OGP Gaz - System SA. Prace nad tą umową trwały kilka miesięcy.

Podpisanie protokołów porozumienia międzyrządowego z Federacją Rosyjską w sprawie dostaw gazu ziemnego planowane jest w najbliższych dniach.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ rda/