Obradowała Rada Ministrów (komunikat)

22.02. Warszawa - CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie elektrowni jądrowych oraz inwestycji towarzyszących;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych i młodzieżowych ośrodkach socjoterapii.

Przyjął dokument zmieniający dokument "Kierunki rozwoju funduszy pożyczkowych i poręczeniowych dla małych i średnich przedsiębiorstw w latach 2009-2013".

Zatwierdzono plany gospodarowania wodami na obszarze dorzeczy: Wisły, Odry, Jarftu, Świeżej, Pregoły, Niemna, Dunaju, Dniestru, Łaby, Uecker.

Rada Ministrów przyjęła założenia:

- do projektu ustawy o racjonalizacji uposażeń służb mundurowych;

- do projektu ustawy o zmianie ustawy o europejskich radach zakładowych.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożone przez ministra gospodarki.

Propozycje znowelizowanych przepisów opracowano na podstawie założeń przyjętych przez rząd 22 czerwca 2010 r. i 25 stycznia 2011 r.

W nowych regulacjach największy nacisk położono na zapewnienie bezpieczeństwa w przyszłych elektrowniach atomowych. Określono wymogi bezpieczeństwa i kontroli dotyczące lokalizacji, projektowania, budowy, rozruchu i eksploatacji oraz likwidacji obiektów jądrowych. Przedstawiono niezbędne rozwiązania dotyczące funkcjonowania przemysłu jądrowego w naszym kraju, a także określono zakres nadzoru Państwowej Agencji Atomistyki (PAA), jako urzędu dozoru jądrowego nad obiektami jądrowymi.

Zaproponowano przepisy określające wymagania bezpieczeństwa dla obiektów jądrowych, zwłaszcza elektrowni jądrowych, na najwyższym poziomie. Wymogi bezpieczeństwa sformułowano tak, aby zapewnić konkurencyjność technologii jądrowych bez przesądzania, jaki typ elektrowni należy budować w Polsce. Jednocześnie inwestor będzie mógł wybierać spośród najnowocześniejszych technologii, spełniających najwyższe normy bezpieczeństwa. Przepisy zawierają jednoznaczny prymat bezpieczeństwa nad innymi aspektami działalności obiektów jądrowych, i to nie tylko na etapie wyboru technologii, ale także w całym procesie jej wdrożenia, nadzorowanym i kontrolowanym przez prezesa Państwowej Agencji Atomistyki.

W znowelizowanych przepisach położono szczególny nacisk na informowanie społeczeństwa: o decyzjach dozoru jądrowego, o stanie obiektów jądrowych, ich eksploatacji, w tym o wszelkich czynnikach i zdarzeniach mających wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną.

Przyjęto zasadę, że każdy będzie miał prawo do uzyskania pisemnej informacji m.in. o stanie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej obiektu jądrowego, jego wpływie na zdrowie ludzi i środowisko naturalne. Taką informację kierownik jednostki organizacyjnej (m.in. podmiot eksploatujący obiekt) ma umieszczać na stronie internetowej jednostki co najmniej raz na rok. Z kolei prezes PAA będzie udostępniał społeczeństwu informacje m.in. o stanie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej obiektów jądrowych, ich wpływie na zdrowie ludzi i środowisko. Będzie także informował o wydanych zezwoleniach dotyczących obiektów jądrowych. Dzięki takim rozwiązaniom zagadnienia bezpieczeństwa obiektów jądrowych będą przejrzyste dla społeczeństwa.

Według nowych przepisów, każdy inwestor zobowiązany będzie do utworzenia przy obiekcie energetyki jądrowej - Lokalnego Centrum Informacyjnego (LCI). Ma ono funkcjonować do zakończenia likwidacji takiego obiektu. Dopuszczalne będzie prowadzenie jednego LCI dla kilku obiektów jądrowych, pod warunkiem że będą one zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie. Zadaniem LCI będzie m.in. publikacja bieżących informacji o pracy obiektu energetyki jądrowej oraz stanie bezpieczeństwa i ochrony radiologicznej wokół obiektu. LCI będzie wydawać lokalny biuletyn informacyjny i publikować zgromadzone dane na swojej stronie internetowej.

Społeczność lokalna będzie mogła powołać Lokalny Komitet Informacyjny (LKI). W jego skład będą wchodzić przedstawiciele: władz samorządowych (po 1 osobie z każdej gminy, w której powstanie obiekt jądrowy lub jego część) i społeczności lokalnej (w dowolnej liczbie). Zadaniem LKI będzie m.in. informowanie społeczności lokalnej o działalności obiektu energetyki jądrowej i reprezentowanie jej w kontaktach z organami inwestora. Rada gminy, na terenie której ma powstać obiekt energetyki jądrowej, będzie mogła utworzyć Gminny Punkt Informacyjny (GPI). Dzięki jego działalności będzie realizowała gminną strategię informacyjną, edukacyjną i promocyjną w zakresie energetyki jądrowej.

W nowych przepisach poziom minimalnej odpowiedzialności finansowej za szkodę jądrową określono na 300 mln SDR (chodzi o międzynarodową umowną jednostkę monetarną, której wartość jest ustalana na podstawie koszyka walut). Odpowiedzialność tę będą ponosić podmioty eksploatujące urządzenia jądrowe, w tym operatorzy elektrowni jądrowych. Skarb Państwa ma gwarantować wypłatę odszkodowania za szkodę jądrową jedynie w zakresie, w jakim nie będzie ona mogła być wypłacona przez zakład ubezpieczeń, jednak nie więcej niż 300 mln SDR.

W projekcie uregulowano także kwestie związane z opracowywaniem, przyjmowaniem oraz realizacją Programu Polskiej Energetyki Jądrowej. Program będzie opracowywany, a następnie cyklicznie aktualizowany przez ministra gospodarki. Będzie on przede wszystkim określać cele i zadania w zakresie rozwoju energetyki jądrowej w Polsce. Ma być opracowywany co 4 lata, równocześnie z nową polityką energetyczną państwa.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie elektrowni jądrowych oraz inwestycji towarzyszących, przedłożony przez ministra skarbu państwa.

W projekcie ustawy określono zasady przygotowania i realizacji inwestycji obejmujących budowę obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących. Obiektami energetyki jądrowej będą: elektrownie jądrowe, zakłady wzbogacania izotopowego, zakłady wytwarzania paliwa jądrowego, zakłady przerobu wypalonego paliwa jądrowego, przechowalniki tego paliwa, obiekty do przechowywania odpadów promieniotwórczych oraz obiekty wydobywania rud uranu i toru. Do inwestycji towarzyszących należy zaliczyć: przedsięwzięcia służące wyprowadzaniu mocy z elektrowni jądrowych, infrastrukturę komunikacyjną (drogi, koleje), wodociągi i zaplecze socjalne.

Przepisy projektowanej ustawy określą szczegóły wydawania: decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej, decyzji zasadniczej oraz pozwolenia na budowę elektrowni.

Wydanie decyzji o lokalizacji nie będzie uzależnione od przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Decyzja ta oznaczać będzie zezwolenie na lokalizację inwestycji na określonym terenie. Będzie ją wydawać - na wniosek inwestora - właściwy wojewoda. W sytuacji, gdy elektrownia zlokalizowana będzie na obszarze więcej niż jednego województwa, decyzję ma podejmować ten wojewoda, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości pod inwestycję energetyki jądrowej.

W projekcie ustawy zawarto przepisy określające rodzaje dokumentów, jakie powinny być dołączone przez inwestora do wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji. Chodzi o wiele opinii wydanych przez właściwe organy administracji, dotyczące możliwości umiejscowienia na danym terenie przedsięwzięcia.

Do uzyskania decyzji o lokalizacji, a przed wystąpieniem o pozwolenie na budowę, inwestor musi otrzymać decyzję zasadniczą. Oznacza ona akceptację państwa na budowę elektrowni jądrowej w określonej lokalizacji, przez określonego inwestora, z wykorzystaniem konkretnej technologii. Decyzję tę ma wydawać minister gospodarki. Jej wydanie poprzedzi opinia szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Projekt ustawy przewiduje, że obok już wymienionych decyzji, inwestor powinien otrzymać również inne. Chodzi o decyzję o wskazaniu lokalizacji inwestycji energetyki jądrowej albo zezwolenie na wejście na teren nieruchomości. Decyzje te umożliwią przeprowadzenie pomiarów oraz wykonanie innych prac, niezbędnych do przygotowania raportu lokalizacyjnego na nieruchomościach, do których inwestor nie ma tytułu prawnego.

Decyzja o wskazaniu lokalizacji inwestycji może być wydana na maksymalnie 5 lat. Jej wydanie wywołuje określone skutki prawne określone przez przepisy projektowanej ustawy. Zezwolenie na wejście na teren nieruchomości ma być wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata. Strona nieusatysfakcjonowana przyznanym odszkodowaniem za szkody wyrządzone podczas pomiarów i innych prac może wnieść powództwo do sądu powszechnego.

Pozwolenie na prace przygotowawcze ma być fakultatywną decyzją. Na jego podstawie inwestor będzie mógł wykonywać prace przygotowawcze poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych, np. niwelacja terenu, wycinka drzew, budowa przyłączy mediów, itp.

W projektowanej ustawie uregulowano kwestie związane m.in. z: przejściem na własność Skarbu Państwa z mocy prawa nieruchomości, do których inwestor nie posiadał tytułu własności, zatwierdzeniem podziału nieruchomości zgodnie z wnioskiem inwestora, wygaśnięciem trwałego zarządu na nieruchomościach Skarbu Państwa, czy wygaśnięciem użytkowania wieczystego lub umów najmu.

W projekcie ustawy znalazły się również przepisy ustalające zasady ustalania odszkodowań oraz wskazane organy właściwe w sprawie wydawania decyzji o odszkodowaniach (wojewoda).

Inwestycje dotyczące budowy obiektów energetyki jądrowej otrzymają status realizacji celu publicznego. W związku z tym, grunty oraz inne nieruchomości (wcześniej należące do Skarbu Państwa) objęte decyzją o ustaleniu lokalizacji zostaną przekazane inwestorowi w użytkowanie wieczyste. Na inwestora zostanie przeniesione także prawo własności budynków i lokali trwale związanych z gruntem. Ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz inwestora ma następować bez przetargu, po uzyskaniu decyzji zasadniczej. Wojewoda zawrze z inwestorem umowę o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste w terminie 30 dni id daty złożenia wniosku o zawarcie umowy.

Podobnie jak w innych szczególnych ustawach, przepisy projektowanej ustawy przewidują m.in.:

- skrócenie czasu rozpatrywania sprawy do 30 dni oraz wprowadzenie sankcji za niedochowanie tego terminu przez właściwy organ; grozi za to kara 500 zł za każdy dzień zwłoki,

- skrócenie terminu wniesienia odwołania do 7 dni,

- określenie terminu na rozpatrzenie skargi złożonej do sądu administracyjnego (30 dni) oraz skargi kasacyjnej - 2 miesiące.

W projekcie ustawy określono szczególne zasady udzielania zamówień na realizację inwestycji związanych z budową obiektów energetyki jądrowej, które zapewnią sprawne i skuteczne przeprowadzenie postępowań. Uwzględniono także przepisy dotyczące obowiązków inwestora obejmujących zapewnienie bezpieczeństwa realizacji inwestycji. Chodzi o gromadzenie danych osób i podmiotów uczestniczących w budowie i udostępnianie tych informacji na żądanie właściwych służb i organów państwowych (np. imię i nazwisko, data i miejsce urodzenia, PESEL, miejsce zamieszkania obywateli polskich, a w przypadku cudzoziemców - numer paszportu, obywatelstwo.

Zgodnie z projektem ustawy, zostanie wprowadzona opłata na rzecz gmin ościennych (zlokalizowanych w pobliżu elektrowni). Opłata ta ma być dzielona w równych częściach pomiędzy gminy graniczące z tą, na której terenie znajdować się będzie elektrownia jądrowa. Ma ona wynosić 50 proc. wartości podatku od nieruchomości, który inwestor, a następnie podmiot eksploatujący elektrownię, będzie uiszczać gminie, na terenie której znajduje się elektrownia. Opłata będzie dochodem własnym gmin ościennych.

W projekcie ustawy znalazły się również przepisy dotyczące inwestycji towarzyszących.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów.

Przedstawiono przepisy, których głównych celem jest wprowadzenie rozwiązań prokonsumenckich oraz usprawnienie rynku ubezpieczeń obowiązkowych.

Zgodnie z nowymi przepisami, klient zawierający umowę OC w formie elektronicznej będzie mógł wydrukować potwierdzenie jej zawarcia, i okazywać je jako dowód posiadanego ubezpieczenia.

W przypadku nadania pocztą oświadczenia o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia obowiązkowego, za datę jego złożenia będzie uważać się datę stempla pocztowego. Dotyczyć to będzie ubezpieczeń zawieranych przez posiadaczy pojazdów mechanicznych (umowa OC), rolników (umowa OC) i właścicieli budynków rolniczych. Rozwiązanie to ułatwi klientowi dotrzymanie ustawowego terminu na wypowiedzenie umowy ubezpieczenia obowiązkowego.

Założono, że zawiadomienia i oświadczenia składne agentowi ubezpieczeniowemu będą uważane za złożone zakładowi ubezpieczeń, który on reprezentuje. Zmiana ta ułatwi terminowe wypowiadanie umów ubezpieczenia i będzie chronić klienta przed nieuczciwym agentem, który np. nie poinformuje zakładu ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia. Klient w takiej sytuacji jest bezradny wobec zakładu, który może zasłaniać się brakiem informacji o wypowiedzeniu umowy.

Zaproponowano także przepisy, które zlikwidują tzw. problem podwójnego ubezpieczenia. Chodzi o płacenie podwójnej składki w przypadku niewypowiedzenia dotychczasowej umowy i zawarcia kolejnej z innym zakładem ubezpieczeń.

Problem ten dotyczy zwłaszcza posiadaczy pojazdów mechanicznych zobowiązanych do zawierania obowiązkowego ubezpieczenie OC. Aby go rozwiązać zobowiązano zakład ubezpieczeń do przesyłania ubezpieczającemu informacji - na 14 dni przed końcem okresu ubezpieczenia - o przedłużeniu ubezpieczenia na kolejny okres. Jeśli posiadacz pojazdu będzie chciał zmienić ubezpieczyciela, to będzie musiał wypowiedzieć umowę zawartą z dotychczasowym zakładem, w dniu poprzedzającym koniec okresu ubezpieczenia.

Ubezpieczający będzie mógł także wypowiedzieć umowę OC, która była wynikiem automatycznego jej przedłużenia na kolejny okres. Ponadto w sytuacji sprzedaży pojazdu umowa ubezpieczenia OC zawarta przez dotychczasowego właściciela - w przypadku braku jej wypowiedzenia przez nowego posiadacza - pozostanie ważna do końca okresu zawarcia.

Zaproponowano także nowy sposób liczenia zwrotu składki w ubezpieczeniach obowiązkowych OC. Jej zwrot będzie przysługiwał za każdy dzień niewykorzystanej ochrony ubezpieczeniowej, obecnie - za każdy pełny miesiąc. Dzisiaj jeśli ktoś ma np. ubezpieczenie do maja, ale sprzedał samochód 15 lutego, to może liczyć na zwrot składki dopiero od marca, czyli za 3 miesiące. Nowe rozwiązanie to zmieni: zwrot będzie za każdy niewykorzystany dzień.

Postanowiono też, że zakład ubezpieczeń w ciągu 14 dni będzie musiał zwrócić składkę za niewykorzystany okres ubezpieczenia. Doprecyzowano też przypadki, kiedy osoba poszkodowana lub uprawniona do odszkodowania będzie mogła dochodzić roszczeń od Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Zakład ubezpieczeń będzie mógł także zażądać zmiany wysokości składki ubezpieczeniowej, gdy ubezpieczający nie poinformuje ubezpieczyciela o wszystkich znanych mu okolicznościach, istotnych do ustalenia jej wysokości, np. o wypadkach drogowych ze swoim udziałem.

Dodano nowy przepis, że umowa ubezpieczenia OC wygaśnie z chwilą zarejestrowania pojazdu poza Polską. Częste są bowiem przypadki sprzedaży pojazdów za granicą zarejestrowanych w Polsce. Zdarza się, że osoby pracujące za granicą nie wyrejestrowują sprzedanych pojazdów.

Planuje się, że większość nowych regulacji zacznie obowiązywać po 6 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, przedłożone przez ministra sprawiedliwości.

Podstawowa zmiana dotyczy podwyższenia o kwotę podatku VAT wynagrodzeń: syndyków, nadzorców sądowych, zarządców, tymczasowych nadzorców sądowych, zarządców przymusowych i kuratorów, tzn. osób, które wykonują określone czynności w postępowaniach upadłościowych i naprawczych. Chodzi o to, że wynagrodzenia tych osób są pomniejszane o kwotę podatku VAT, co powoduje nieuzasadnione ich obniżenie.

Ta zmiana jest potrzebna ze względu na konieczność wykonania postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z 12 czerwca 2008 r.

Znowelizowana ustawa ma obowiązywać po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych i młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, przedłożone przez ministra sprawiedliwości.

Rozporządzenie określa zasady użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych i młodzieżowych ośrodkach socjoterapii. Regulacja ta, w stosunku do poprzednio obowiązujących przepisów z 2005 r., zmienia kilka zapisów, jednak większość rozwiązań przeniesiono do nowego rozporządzenia.

Tak jak poprzednio zapisano, że nieletniego, wobec którego zastosowano środki przymusu bezpośredniego, należy objąć wzmożonym oddziaływaniem psychologiczno-pedagogicznym. Powinno ono zmierzać w szczególności do rozładowania napięcia emocjonalnego i wyeliminowania agresji. Do tych zapisów dodano regulację, zgodnie z którą zakres i wyniki oddziaływania psychologiczno-pedagogicznego będą odnotowywane w dokumentacji nieletniego prowadzonej przez zakład lub ośrodek. Chodzi o dokumentowanie stosowanych metod wychowawczych i ich skuteczności.

Dotychczasowy przepis mówiący, że użycie siły fizycznej polega na doraźnym, krótkotrwałym ręcznym obezwładnieniu nieletniego, uzupełniono o zapis, że zadawanie uderzeń w ramach siły fizycznej dopuszczalne jest wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego zamachu na życie lub zdrowie własne lub innych osób.

Uzupełniono wymagania, jakie powinny spełniać izby izolacyjne. Pomieszczenie takie, oprócz tego że musi być dźwiękochłonne, ogrzane i oświetlone, teraz będzie także monitorowane. Monitoring ma zapobiec ewentualnym próbom samobójczym i samookaleczenia, co powinno poprawić bezpieczeństwo w izbach izolacyjnych.

Zmieniono dotychczasowy zapis uwzględniający łączne stosowanie wobec nieletnich dwóch środków przymusu bezpośredniego: pasa obezwładniającego i kaftana bezpieczeństwa. Ponieważ praktyczne użycie tych środków się różni, zdecydowano o ich rozdzieleniu, czyli osobno zapisano kiedy stosuje się założenie pasa obezwładniającego, a kiedy kaftana bezpieczeństwa. Takie rozwiązanie sprawi, że ich użycie wobec nieletniego będzie bezpieczniejsze. Jednocześnie na 8 godzin określono maksymalny czas stosowania pasa obezwładniającego i kaftana bezpieczeństwa. Taki czas powinien wystarczyć na wyciszenie agresywnego wychowanka lub podjęcie decyzji o podaniu mu leków.

Przyjęto, że protokół zastosowania środka przymusu bezpośredniego zostanie uzupełniony o informacje o dokładnej godzinie jego użycia, miejscu zastosowania i godzinie zakończenia. Ma też zawierać imię i nazwisko oraz datę urodzenia nieletniego, wobec którego zastosowano środek przymusu bezpośredniego. Takie przepisy są konieczne ze względu na konieczność ścisłego przestrzegania praw nieletnich, a temu m.in. służy precyzyjna informacja o użyciu środka przymusu bezpośredniego.

Jednocześnie dyrektora zakładu (lub ośrodka) zobowiązano do prowadzenia rejestru zastosowanych środków przymusu bezpośredniego wobec nieletniego. Rejestr ten zawierać będzie: dane osobowe nieletniego, datę, rodzaj, przyczynę oraz godzinę zastosowania i czas stosowania środka przymusu bezpośredniego. Dyrektor w ciągu 24 godzin (dotychczas 72 godziny) będzie musiał też zawiadomić odpowiednie instytucje o zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego.

Zgodnie z nowymi przepisami, nieletni zostanie poinformowany o przysługującym mu prawie wniesienia skargi na zastosowany wobec niego środek przymusu bezpośredniego. Taką skargę będzie mógł złożyć w ciągu 30 dni od chwili zakończenia stosowania tego środka.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Rada Ministrów przyjęła dokument zmieniający "Kierunki rozwoju funduszy pożyczkowych i poręczeniowych dla małych i średnich przedsiębiorstw w latach 2009-2013", przedłożony przez ministra gospodarki.

Po monitorowaniu działań zawartych w dokumencie, przyjętym przez rząd w 2009 r., minister gospodarki dostrzegł konieczność jego dostosowania do aktualnej sytuacji na rynku finansowym.

Jedna ze zmian polega na zdjęciu z BGK obowiązku finansowania opracowania i wdrożenia programów podnoszenia kompetencji kadr zaangażowanych w działalność funduszy poręczeniowych. Realizację tych zadań i ich finansowanie przejmie Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). To instytucja mająca duże doświadczenie w udzielaniu takiego wsparcia i dysponująca niezbędnymi środkami.

Zmodyfikowano działanie: opracowanie i wdrożenie narzędzia analitycznego, mającego na celu identyfikację skali zapotrzebowania na poręczenia i gwarancje (luki finansowej) w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw w skali kraju i w przekroju regionalnym. Działanie to otrzyma brzmienie: badania rynku wybranych usług wspierających rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności w Polsce, i będzie się składać z dwóch części:

- badanie rynku wybranych usług wspierających rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności w Polsce - dostęp do finansowania zwrotnego (chodzi o zwrot kredytu i pożyczki przez jednego przedsiębiorcę, z którego będzie mógł skorzystać inny); celem tego badania będzie przedstawienie mechanizmów umożliwiających efektywniejsze udzielenie wsparcia zwrotnego przedsiębiorcom;

- badanie rynku wybranych usług wspierających rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem popytu na poręczenia i gwarancje - ma być przeprowadzona ankieta, dzięki której zostanie określone zapotrzebowanie firm na poręczenia i gwarancje.

Zmodyfikowane zostanie działanie: upowszechnianie instrumentu reporęczeń. W efekcie BGK zintensyfikuje działania mające na celu upowszechnienie reporęczeń portfela transakcji, jako elementu stabilizującego system poręczeniowy w Polsce. Reporęcznie to podwójne zabezpieczenie. Jeśli przedsiębiorca uzyska poręcznie z funduszu poręczeniowego, będzie ono dodatkowe zabezpieczone reporęczeniem BGK, i wtedy bank (w ten sposób asekurowany) będzie bardziej skłonny udzielić pożyczki lub kredytu. Reporęczenia zwiększają zatem wiarygodność przedsiębiorców wobec sektora bankowego.

Przewidziano także wprowadzenie nowego działania pod hasłem: wprowadzenie zmian legislacyjnych mających na celu uporządkowanie kwestii pomocy publicznej w działalności funduszy pożyczkowych i poręczeniowych.

W przyjętym w 2009 r. przez rząd dokumencie założono, że kapitał funduszy pożyczkowych dla małych i średnich przedsiębiorstw wzrośnie z obecnych 888,5 mln zł do ok. 1,8 mld zł w 2013 r. Natomiast w przypadku funduszy poręczeniowych kapitał zostanie podniesiony z 589 mln zł do ok. 1 mld zł. Ma to poprawić dostęp, zwłaszcza mikro i małych przedsiębiorstw, do zewnętrznych źródeł finansowania za pośrednictwem systemu funduszy pożyczkowych i poręczeniowych.

Rada Ministrów zatwierdziła plany gospodarowania wodami na obszarze dorzeczy: Wisły, Odry, Jarftu, Świeżej, Pregoły, Niemna, Dunaju, Dniestru, Łaby, Uecker, przedłożone przez ministra środowiska.

Ramowa Dyrektywa Wodna 2000/60/WE zobowiązuje wszystkie państwa członkowskie do podjęcia działań na rzecz ochrony śródlądowych wód powierzchniowych, a także wód: przejściowych, przybrzeżnych i podziemnych. Jej celem jest osiągnięcie do 2015 r. (w uzasadnionych przypadkach do 2021 r. lub 2027 r.) dobrego stanu wód i ekosystemów od nich zależnych.

Zapisy dyrektywy nakazują opracować plany gospodarowania wodami na poszczególnych obszarach dorzeczy istniejących w danym państwie. Dokumenty te są podstawą do podejmowania decyzji mających wpływ na stan zasobów wodnych, a ponadto określają zasady gospodarowania wodami w trakcie 6-letniego cyklu planistycznego.

Ustalenia planów gospodarowania wodami uwzględnia się w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, strategii rozwoju województwa oraz planach zagospodarowania przestrzennego województwa. Plany te mają wpływ nie tylko na kształtowanie gospodarki wodnej, ale także na inne sektory, w tym m.in. na: przemysł, gospodarkę komunalną, rolnictwo, leśnictwo, transport, rybołówstwo, turystykę.

Zawartość oraz układ planów wynika z art. 114 ustawy Prawo wodne oraz załącznika VII dyrektywy. Znajdują się w nich m.in.: opisy cech charakterystycznych dla danego dorzecza, cele środowiskowe dla części wód, podsumowanie wyników analizy ekonomicznej korzystania z wód, podsumowanie działań zawartych w programie wodno-środowiskowym kraju, informacje na temat monitoringu wód i obszarów chronionych, a także informacje o działaniach podjętych w celu informowania społeczeństwa i konsultacji publicznych.

Plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, zgodnie z ustawą Prawo wodne, są sporządzane i aktualizowane przez prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Po zatwierdzeniu przez rząd są ogłaszane są w Monitorze Polskim.

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o racjonalizacji uposażeń służb mundurowych, przedłożone przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Podstawowym zadaniem proponowanej ustawy jest racjonalizacja wydatków budżetowych przeznaczanych na wynagrodzenia funkcjonariuszy i żołnierzy. Służyć temu ma propozycja wypłacania im 80 proc. uposażenia w przypadku zwolnienia lekarskiego. Obecnie przebywając na zwolnieniu otrzymują oni pełne wynagrodzenie. Planowana zmiana oznacza, że ograniczenie uposażenia o 20 proc. za okres absencji chorobowej, byłoby zbliżone do zasady obowiązującej w systemie powszechnym.

Zgodnie z założeniami, proponowana zamiana dotyczyłaby funkcjonariuszy: Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Celnej, Służby Więziennej oraz żołnierzy zawodowych.

Zdecydowano, że zwolnienie od zajęć służbowych z powodu choroby będzie następowało na zasadach obowiązujących w systemie powszechnym, tj. na podstawie zaświadczenia lekarskiego. Obecnie nie ma uregulowań prawnych umożliwiających sprawdzenie czy przebywanie na zwolnieniu funkcjonariusza lub żołnierza jest uzasadnione.

Przyjęto, że przebywanie na zwolnieniu będzie wpływać na wysokość nagrody rocznej proporcjonalnie do czasu przebywania na chorobowym. Jednocześnie obniżenie uposażenia z powodu zwolnienia lekarskiego nie będzie podstawą do zmniejszenia wysokości innych świadczeń pieniężnych związanych ze służbą i naliczenia świadczeń emerytalnych (z wyjątkiem funkcjonariuszy Służby Celnej). Środki finansowe pozyskane z ograniczenia uposażeń będą przeznaczane na fundusz nagród i zapomóg dla wykonujących zadania służbowe w zastępstwie nieobecnych w pracy.

Jednocześnie obniżenie uposażenia w związku z chorobą nie będzie dotyczyło funkcjonariuszy i żołnierzy m.in. w przypadku niezdolności do służby z powodu wypadków w drodze do miejsca pełnienia służby (i powrotnej), wypadków w trakcie wykonywania czynności służbowych, choroby w czasie ciąży, poddania się badaniom lekarskim koniecznym dla dawców komórek, tkanek i narządów, a także niezdolności do służby powstałej podczas misji zagranicznych.

Proponowane rozwiązania mają zapobiec przypadkom nieuzasadnionego przebywania na zwolnieniach lekarskich.

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o europejskich radach zakładowych, przedłożone przez ministra pracy i polityki społecznej.

Założenia przygotowano ze względu na konieczność dostosowania polskich przepisów do dyrektywy 2009/38/WE w sprawie ustanowienia europejskiej rady zakładowej lub trybu informowania pracowników i konsultowania się z nimi w przedsiębiorstwach lub w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym.

Europejskie rady zakładowe stanowią forum konsultacyjno-informacyjne w przedsiębiorstwach o zasięgu wspólnotowym, a ich działalność wzmacnia dialog między pracownikami a pracodawcą.

W założeniach przewidziano wprowadzenie przepisów, dzięki którym pracownicy wspólnotowych firm będą skuteczniej korzystać z prawa do informowania i konsultowania z nimi najważniejszych decyzji. Wskazano, że europejska rada zakładowa będzie uprawniona do informacji i konsultacji ograniczonej jedynie do spraw ponadnarodowych. W jej składzie ma być odpowiednia reprezentacja pracowników. Zarząd centralny przedsiębiorstwa o zasięgu wspólnotowym będzie odpowiedzialny za poinformowanie i skonsultowanie z europejską radą zakładową planowej decyzji prowadzącej do znaczących zmian w organizacji pracy lub umowach o pracę.

UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ aja/