Oczekiwanie na wybicie
Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem indeksów, ale generalnie sytuacja nie ulega zmianie. W dłuższej perspektywie czasowej indeksy nie dostarczają jednoznacznych wskazówek odnośnie kierunku kolejnego ruchu.
Marcowy spadek na WIG-u czy na indeksach małych i średnich spółek sprawił, iż wygenerowane zostały sygnały sprzedaży wynikające z teorii Dow’a. Z drugiej strony spadki te mogą wieńczyć zainicjowane w listopadzie ruchy korekcyjne. W tym kontekście obserwowany wzrost może być zarówno falą korekcyjną korygującą spadki lub też początkiem kolejnej fali wzrostowej. Struktury ruchów nie są do końca przejrzyste i czytelne, co utrudnia stawianie jednoznacznych prognoz.
Wczorajsza sesja niczego nowego do oceny perspektyw na przyszłość nie wnosi, indeksy zyskały, ale skala ruchu była ograniczona, a obroty utrzymywały się na niskim poziomie. WIG-20 po otwarciu wyznaczył dzienne maksimum na 2415, a kolejne upłynęły pod znakiem kontrolowanej realizacji zysków. W końcówce sesji pojawił się popyt, który zapewnił zamknięcie na wyższym poziomie. Najbliższy opór wyznacza wczorajsze maksimum na 2415, a w razie jego przebicia będę zwracał uwagę na 2431. Kolejne ważne opory znajdują się na 2436 lub też na 2457. Najbliższe wsparcie znajduje się na 2400, a w razie jego przełamania będę oczekiwał na test 2388. Jest to kluczowy poziom wsparcia w krótkim terminie, a jego przełamanie będzie wskazywało na korekcyjny charakter zwyżki, co z kolei będzie zapowiadało test minimów na 2376 i 2371. Kolejne wsparcia to 2355 i 2348. Spadek poniżej tego ostatniego pułapu będzie miał negatywne przesłanie i będzie zwiększał prawdopodobieństwo testu minimów na 2299 i 2279. Wzrostowa końcówka sesji
wskazuje, iż inicjatywa należy do kupujących, ale w dalszym ciągu zakładam, iż wzrost jest jedynie korektą spadku.
Tomasz Jerzyk
DM BZ WBK