Pod znakiem sporej zmienności

Początek sesji zdecydowanie należał wczoraj do popytu. Za sprawą poniedziałkowego, dość optymistycznego przebiegu sesji za oceanem, otwarcie FW20U11 uplasowało się bowiem aż 22 punkty ponad ceną odniesienia.

Trzeba przyznać, że również w kontekście poniedziałkowego naruszenia stosunkowo ważnego wsparcia Fibonacciego: 2173 – 2180 pkt. strona popytowa występowała w roli potencjalnego faworyta (przynajmniej w ujęciu intradayowym).

W rejonie bariery podażowej: 2220 – 2228 pkt. popyt zwątpił jednak w swoje możliwości, co znalazło odzwierciedlenie w postaci zmniejszającej się sukcesywnie aktywności byków. Te rozterki kupujących zbiegły się w czasie z nagłym pogorszeniem nastrojów na Starym Kontynencie. Byki zarządziły zatem odwrót, a na rynku doszło do wykrystalizowania się silnego ruchu kontrującego. W rejonie 2220 – 2228 pkt. (między innymi plasowało się tutaj zniesienie 23.6%) uformował się zatem intradayowy punkt zwrotny.

Fala tego nieco zaskakującego i trochę spontanicznego uderzenia podaży szybko wytraciła jednak swój impet. Stało się to w rejonie poniedziałkowego minimum cenowego. W przypadku indeksu WIG20 bardzo precyzyjnie (czego nie można powiedzieć niestety o kontraktach) zadziałała natomiast krótkoterminowa strefa wsparcia: 2144 – 2153 pkt., zbudowana na bazie zniesienia 88.6%.

Ze wskazanego rejonu popytowi udało się wykreować silny ruch cenowy, który w przypadku FW20U11 ponownie dotarł do wcześniej przetestowanej już zapory podażowej: 2220 – 2228 pkt. Trzeba zatem przyznać, że wczorajsza sesja obfitowała w dość silne, przeciwstawne ruchy cenowe odznaczające się naprawdę sporą dynamiką.

Ostatecznie stronie popytowej nie udało się sforsować niezwykle ważnej (jak się wczoraj okazało) zapory podażowej: 2220 – 2228 pkt. Warto bowiem podkreślić, że końcówka sesji przebiegła pod znakiem spadkowego ruchu kontrującego, w wyniku czego zamknięcie wrześniowej serii kontraktów uplasowało się na poziomie 2195 pkt (stanowiło to niewielki wzrost wartości FW20U11 w stosunku do poniedziałkowej ceny odniesienia wynoszący 0.37%).

Można zatem stwierdzić, że porażka byków w rejonie: 2220 – 2228 pkt. stała się dość istotnym wydarzeniem technicznym. Kupujący nie zdołali bowiem potwierdzić, że ich działania odwetowe to coś więcej, niż zwykły ruch korekcyjny w obowiązującym cały czas trendzie spadkowym. W swoich opracowaniach online sugerowałem, że następstwem ewentualnego przełamania analizowanej strefy powinien być test kluczowej w ujęciu krótkoterminowym zapory cenowej Fibonacciego: 2263 – 2273 pkt. Jak wiadomo to właśnie tutaj wypadają między innymi dwa zniesienia wewnętrzne: 38.2% i 61.8%. Osobiście wydawało mi się, że byki zdołają dotrzeć do wymienionej strefy oporu i dopiero tutaj rynek zadecyduje, w jakim kierunku chce dalej podążać.

W obecnej sytuacji nadal przypisywałbym zatem spore znaczenie znanemu nam już zakresowi cenowemu: 2220 – 2228 pkt. Gdy przygotowuję opracowanie mamy jednak do czynienia z nagłym pogorszeniem się nastrojów na rynkach finansowych (spadki w Azji, silnie tracące na wartości kontrakty na US Futures). Wygląda więc na to, że początek sesji ułoży się dzisiaj po myśli sprzedających, co z kolei może implikować kolejny ruch w kierunku sierpniowego minimum.

Jeśli chodzi jednak o wsparcia, to kluczową rolę przypisałbym tutaj zaporze popytowej: 2144 – 2153 pkt. na WIG-u 20, która w ostatnim okresie działa dużo precyzyjniej, niż analogiczny zakres wsparcia 2173 – 2180 pkt. na FW20U11. Można zatem stwierdzić, że zapowiedzią testu sierpniowego dołka byłoby przełamanie strefy: 2144 – 2153 pkt na indeksie.

Trzeba również przyznać, że z dość ciekawą sytuacją techniczną mielibyśmy do czynienia w przypadku kolejnego naruszenia strefy 2173 – 2180 pkt. na kontraktach. Już w tej chwili można wysnuć wniosek, że popyt podejmuje jednak aktywne działania obronne we wspomnianym rejonie cenowym (świadczą o tym na przykład dwa, widoczne na wykresie dolne cienie). Być może jest to związane z plasującym się nieco niżej średnioterminowym wsparciem Fibonacciego: 2088 – 2099 pkt. zbudowanym na bazie horyzontu tygodniowego.

Podsumowując można stwierdzić, że jak na razie nie uzyskaliśmy wiarygodnego potwierdzenia (nieudana próba przełamania 2220 – 2228 pkt.), iż ostatnie działania podejmowane przez popyt, to zalążek jakiegoś silniejszego ruchu odreagowującego. Dopiero sforsowanie w/w przeszkody mogłoby nas utwierdzić w przekonaniu, że popyt rzeczywiście zamierza powalczyć na przykład w rejonie 2263 – 2273 pkt.

Paweł Danielewicz

Analityk Techniczny

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |