Podażowy przebieg sesji

Warto na wstępie przypomnieć, że stosunkowo istotnym wydarzeniem wtorkowej sesji była nieudana próba sforsowania lokalnej zapory podażowej Fibonacciego: 2199 – 2202 pkt.

Jak pamiętamy doszło jedynie do krótkotrwałego naruszenia górnego ograniczenia strefy, po czym kolejne fazy handlu przebiegły już pod znakiem nieco większej aktywności obozu podażowego (w efekcie doszło również do naruszenia lokalnej linii trendu wzrostowego skonstruowanej na bazie wykresu intradayowego).

Można wstępnie przyjąć, że te wtorkowe problemy byków miały swoje głębsze podstawy, gdyż poranna faza wczorajszego handlu również ułożyła się po myśli sprzedających.

Już na wstępie sesji doszło bowiem do wykrystalizowania się silnego ruchu cenowego, który w błyskawicznym tempie dotarł do intradayowego obszaru wsparcia: 2170 – 2173 pkt. (wypadały tutaj dwa zniesienia wewnętrzne: 38.2% i 61.8%). Popyt, jak mogliśmy się przekonać, uaktywnił się w wymienionym rejonie, choć nie na tyle silnie, by na rynku mogło dojść do ukształtowania się wiarygodnego ruchu kontrującego.

Jak wiemy w ogóle z wiarygodnością ostatnich inicjatyw nie jest najlepiej, gdyż towarzyszy im jedynie symboliczny wolumen obrotu. Niemniej końcowa faza wtorkowego handlu, jak i znaczna część wczorajszej sesji, nie były z pewnością pokazem siły obozu kupujących. Również na tle wiodących rynków akcyjnych nasz parkiet wykazywał się zdecydowanie mniejszą wolą walki.

Ostatecznie kontrakty zakotwiczyły się w kilkupunktowym korytarzu cenowym, a częstotliwość zawierania transakcji zmniejszyła się do średnio kilku na minutę.

Końcowe fragmenty środowej sesji ułożyły się jednak po myśli obozu podażowego. Następstwem tej okoliczności było naruszenie krótkoterminowej zapory popytowej: 2170 – 2173 pkt. zbudowanej na bazie bieżącego impulsu wzrostowego (zamknięcie FW20H12 uplasowało się na poziomie 2165 pkt., co stanowiło to spadek wartości kontraktów w stosunku do wtorkowej ceny odniesienia wynoszący 1.19%).

Tak jak podkreślałem w swoich wcześniejszych opracowaniach, zakresu cenowego: 2170 – 2173 pkt. nie można traktować jako kluczowej zapory popytowej. Niemniej jej przełamanie nie jest z pewnością oznaką siły rynku, lecz stanowi potwierdzenie wzrostu presji podażowej na warszawskim rynku terminowym.

Generalnie powinniśmy spodziewać się w tej chwili kontynuacji ruchu spadkowego. Warto w tym kontekście podkreślić, że kolejna zapora popytowa Fibonacciego (również zbudowana na bazie ruchu wzrostowego trwającego od: 20.12 do 27.12), to przedział cenowy: 2142 – 2145 pkt. (nie został zaznaczony na załączonym wykresie).

Gdy przygotowuję opracowanie umacniają się jednak kontrakty na US Futures. Również eurodolar wchodzi w fazę odreagowania wzrostowego, choć nie jest to jakaś silna tendencja. Tak czy inaczej początek sesji na FW20H12 – pomimo wczorajszej przeceny na oceanem – wcale nie musi ułożyć się po myśli obozu podażowego.

Z drugiej strony, obserwując ostatecznie poczynania byków, trudno w tej chwili zakładać, że obóz byków rzuci się nagle do ataku i na kontraktach dojdzie do wykrystalizowania się silnego ruchu kontrującego. Niemniej w przypadku powrotu kontraktów ponad poziom 2173 pkt. niejako siłą rzeczy powinniśmy liczyć się z możliwością uformowania się na wykresie jakiejś inicjatywy odwetowej. Jeśli jednak ta próba zainicjowania ruchu odreagowującego nie powiedzie się, za realny wariant uznałbym wówczas kontynuację tendencji spadkowej, z możliwością dotarcia kontraktów do kolejnej zapory popytowej: 2142 – 2145 pkt.

W kontekście barier podażowych warto natomiast przypomnieć o istnieniu strefy: 2199 – 2202 pkt. Ponieważ wskazany przedział okazał się nieprzypadkowym rejonem cenowym należy oczekiwać, że w przypadku jego przełamania otrzymalibyśmy stosunkowo wiarygodny sygnał techniczny. Nie ukrywam, że w takiej sytuacji zacząłbym analizować inicjatywę byków pod kątem potencjalnego układu ABCD (nieco szerzej odniosę się do tego wątku w komentarzach online).

Podsumowując można stwierdzić, że istotną kwestią (analizując wykres w układzie krótkoterminowym) pozostaje w tej chwili to, czy wczorajsze naruszenie strefy wsparcia: 2170 – 2173 pkt. przeistoczy się ostatecznie w kolejną podfalę spadkową, czy też obóz byków zacznie aktywnie przeciwstawiać się podaży? Przebieg ostatnich sesji wskazuje na wyczerpywanie się potencjału wzrostowego rynku. Jeśli jednak bykom uda się dzisiaj wybronić przedział: 2170 – 2173 pkt., to w moim odczuciu kontrakty powinny szybko powrócić w okolice 2199 – 2202 pkt.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |