Propozycja rządu będzie przedmiotem dialogu i później może być podstawą regulacji prawnych, jednak gdy chodzi o regulację sytuacji prawnej Kościoła katolickiego i innych Kościołów i związków wyznaniowych, to trzeba odróżnić treść i formę. Gdy chodzi o treść, to jest równość Kościołów i związków wyznaniowych na podstawie konstytucji; tego nikt nie kwestionuje. W konstytucji jest również przewidziana forma regulacji: z Kościołem katolickim mają być zawierane umowy. Taką umową jest konkordat między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską. Ta sprawa też powinna być w ten sposób uregulowana.
Konkordat nie może być zmieniony w jakiejkolwiek formie poza umową. Rząd proponuje, żeby to była ustawa, regulująca sytuacje wszystkich Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce. Tymczasem w przypadku Kościoła katolickiego forma musi być inna, powinna to być umowa międzynarodowa ze Stolicą Apostolską. To jest tzw. konkordat partialny, cząstkowy, który dotyczy tylko jednej kwestii z zakresu stosunków państwo-Kościół. To nie aneks do obecnego konkordatu tylko nowa umowa międzynarodowa, która musiałaby być oddzielnie ratyfikowana zarówno przez głowę państwa, jak i głowę Kościoła.
Gdy chodzi o sytuacje innych Kościołów, ich władze zwierzchnie nie mają podmiotowości publicznoprawnej w stosunkach międzynarodowych. Żeby regulacje były takie same pod względem treści, zwykle one chcą mieć te gwarancje, które wynegocjował Kościół katolicki".
