Projekt o reklamacjach i Rzeczniku Finansowym trafi do drugiego czytania
Projekt, który w interesie konsumentów reguluje proces reklamacyjny w instytucjach finansowych i wprowadza instytucję Rzecznika Finansowego, trafi na tym posiedzeniu Sejmu do drugiego czytania. W trakcie prac w komisji wprowadzono do niego istotne zmiany.
Nowe przepisy dot. składania reklamacji mają dotyczyć osób fizycznych - w tym mikroprzedsiębiorców i rolników indywidualnych - które są klientami instytucji finansowych. W pierwotnej wersji miały one objąć także przedsiębiorców, z czego zrezygnowano w trakcie prac w komisji.
"Podmioty prawne będą z tego wyłączone; uznano, że są to silniejsze podmioty na rynku, profesjonalnie przygotowane, zostały więc one wyłączone z tego trybu. Ale przysługuje im w stosunku do instytucji finansowej m.in. możliwość składania skarg i prowadzenia postępowań przed sądem polubownym w Komisji Nadzoru Finansowego" - powiedziała PAP posłanka sprawozdawczyni projektu Krystyna Skowrońska z PO.
Zgodnie z propozycją Platformy instytucja finansowa miałaby obowiązek dostarczenia klientowi w chwili zawierania umowy informacji na piśmie dotyczących procedury składania i rozpatrywania reklamacji. Chodzi m.in. o sposób składania reklamacji - jej formę oraz miejsce, gdzie należy ją złożyć, a także termin rozpatrzenia reklamacji.
Instytucja finansowa ma według projektu obowiązek rozpatrzenia złożonej reklamacji i odpowiedzenia na nią na piśmie. Ponadto odpowiedź na reklamację powinna - według propozycji PO - zawierać m.in. uzasadnienie, a także wyczerpującą informację na temat stanowiska podmiotu finansowego oraz wskazanie osoby udzielającej odpowiedzi. W przypadku nieuwzględnienia ewentualnych roszczeń klienta, instytucja miałaby obowiązek poinformowania go o możliwości i sposobie ewentualnego odwołania się od stanowiska zawartego w odpowiedzi na reklamację.
Odpowiedź na reklamację powinna zostać udzielona w ciągu 30 dni od chwili otrzymania reklamacji. Projekt PO przewiduje przy tym, że w przypadku uzasadnionych i niezależnych od instytucji przeszkód, uniemożliwiających dotrzymanie 30-dniowego terminu, instytucja ta miałaby obowiązek wyjaśnienia przyczyn, wskazania okoliczności, które muszą zostać ustalone dla rozpatrzenia sprawy, a także wskazania przewidywanego terminu rozpatrzenia reklamacji i udzielenia odpowiedzi. Termin ten nie mógłby przekroczyć 60 dni od dnia otrzymania reklamacji.
W pierwotnej wersji projektu, w przypadku niedotrzymania tych terminów, reklamacja miała zostać uznana za rozpatrzoną zgodnie z wolą klienta. Z propozycji tej wycofano się jednak w trakcie prac w komisji pod wpływem Komisji Nadzoru Finansowego. KNF argumentowała, że taki przepis dawałby nieuczciwym klientom ogromne pole do nadużyć. Zamiast tego, na instytucję, która narusza te oraz inne obowiązki przewidziane w ustawie, może zostać nałożona kara finansowa w wysokości do 100 tys. zł.
Kary te miałby nakładać na instytucje finansowe Rzecznik Finansowy - nowa instytucja, która przejęłaby obowiązki obecnego Rzecznika Ubezpieczonych. Rzecznik Ubezpieczonych będzie miał czas na przekształcenie i w okresie przejściowym będzie pełnił funkcję organizatora Biura Rzecznika Finansowego.
"Wszystkie te kompetencje, które miał Rzecznik Ubezpieczonych, pozostają i one są przypisane Rzecznikowi Finansowemu, a zatem z tego dorobku Rzecznika Ubezpieczonych nic nie tracimy" - powiedziała PAP Krystyna Skowrońska (PO).
Według poselskiego projektu Rzecznika Finansowego powoływałby i odwoływałby premier; jego kadencja trwałaby cztery lata. Rzecznikiem mogłaby zostać osoba wyróżniająca się wiedzą i doświadczeniem w zakresie funkcjonowania rynku finansowego.
Do zadań Rzecznika Finansowego należałoby: podejmowanie działań w zakresie ochrony klientów instytucji finansowych. Chodzi o np. o rozpatrywanie skarg i wniosków w indywidualnych sprawach kierowanych do Rzecznika; opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania podmiotów rynku finansowego; występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących organizacji i funkcjonowania rynku finansowego w razie zaistnienia takiej potrzeby.
Rzecznik miałby ponadto informować właściwe organy nadzoru i kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu podmiotów rynku finansowego; inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony interesów klientów podmiotów rynku finansowego oraz przeprowadzanie postępowania mediacyjnego między klientem a podmiotem rynku finansowego.
Kosztem działalności Rzecznika Finansowego zostałyby w różnym stopniu obciążone same instytucje finansowe w zależności od tego, ile skarg wpływa na ich poszczególne rodzaje.