Przedsiębiorca po etacie dostanie pełny zasiłek

Takie wnioski wynikają z uchwały Sądu Najwyższego, jaka zapadła na wczorajszej rozprawie, we wtorek 18 sierpnia 2009 r.

Sprawa dotyczyła Andrzeja K., przedsiębiorcy z Łodzi, który wraz z żoną prowadzi działalność gospodarczą od 1999 r. Od samego początku płacił składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, które daje mu prawo do zasiłku podczas zwolnienia lekarskiego. Problemy się zaczęły, gdy w połowie marca 2008 r. zatrudnił się w szkole jako nauczyciel, na zastępstwo, do końca roku szkolnego. W tym czasie został objęty obowiązkowym ubezpieczeniem chorobowym jako pracownik. Nie podlegał więc dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu jako przedsiębiorca. Gdy 20 czerwca zakończył pracę przy tablicy, wrócił do prowadzenia działalności gospodarczej i od 21 czerwca 2008 r. przystąpił ponownie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Pech chciał, że na początku lipca źle się poczuł i poszedł na zwolnienie lekarskie (od 2 lipca do 31 sierpnia 2008 r.).

Niższe świadczenie

ZUS wypłacił mu za ten czas zmniejszony o dwie trzecie zasiłek chorobowy, gdyż uznał, że w czerwcu 2008 r. podlegał on pod to ubezpieczenie tylko przez dziewięć dni. Gdy pracował na etacie, nastąpiła bowiem przerwa w dobrowolnym ubezpieczeniu chorobowym, jakiemu podlegał jako przedsiębiorca. Wtedy zgodnie z wytycznymi obowiązującymi w ZUS zasiłek chorobowy nie jest liczony na podstawie przychodów z ostatnich 12 miesięcy, lecz jedynie na podstawie części miesiąca, kiedy podlegał temu ubezpieczeniu przed chorobą.

Nieważne, jakie było ubezpieczenie

Sąd Okręgowy w Łodzi zwrócił się do Sądu Najwyższego z pytaniem prawnym, jak należy rozstrzygnąć tę sprawę. SN uznał, że w takim przypadku do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wlicza się przychód uzyskany w poprzedzającym zatrudnienie okresie dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli w ubezpieczeniu chorobowym – bez względu na jego tytuł – nie wystąpiły przerwy przekraczające 30 dni.

Wynika z tego, że sąd okręgowy, który teraz zajmie się tą sprawą, powinien przyznać przedsiębiorcy zasiłek chorobowy liczony na podstawie ostatnich 12 miesięcy przed przejściem na zwolnienie lekarskie, z pominięciem dwóch miesięcy, kiedy ta osoba pracowała na etacie i podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu pracowniczemu (zarobków z tego okresu nie wlicza się do zasiłku). W wyniku nowej interpretacji przepisów dokonanej przez Sąd Najwyższy przedsiębiorca powinien więc otrzymać trzy razy wyższy zasiłek chorobowy od tego, który przyznał mu ZUS, na podstawie własnego rozumienia tych przepisów.

Jednostkowa sprawa

ZUS nie ma obowiązku stosowania tej uchwały, gdyż zapadła w jednostkowej sprawie. Dotyczy to również sądów powszechnych. Uchwała daje jednak podstawę do podważenia niekorzystnej dla przedsiębiorców praktyki ZUS.

Mateusz Rzemek