Strefa relaksu na betonie. Warszawiacy śmieją się z niej, więc sprawdziłam jak tam jest.
Powstanie strefy relaksu na placu Bankowym w centrum Warszawy za niemal 1 milion złotych wywołało ogromną dyskusję - po co jakieś drzewka i leżaki obok ruchliwej ulicy? Postanowiłam pójść tam w dzień otwarcia i przekonać się na własnej skórze czy rzeczywiście jest się z czego śmiać.
Nie lubię komentować czegoś, czego nie znam. Dlatego postanowiłam udać się w dzień otwarcia do sławnej już strefy relaksu na placu sprawdzić, jak zostały wydane miejskie pieniądze. Zapraszam do galerii poniżej na fotorelację.
Samo miejsce nie jest złe, ale nie zachwyca. Trochę jakby ktoś tego dobrze nie zaplanował albo robił coś takiego pierwszy raz, albo miał za mały budżet (ta opcja odpada - za niemal 1 mln zł można zaszaleć).
Strefa trąci eko-hipokryzją. Ma chodzić o środowisko, ale wszystkie siedziska, stoły i instalacje są wykonane z drewna, które jeszcze pachnie świeżością - z recyclingu to ono na pewno nie jest. Do tego napoje z nalewaka podawane są w plastikowych kubkach (polecam wziąć własny, jeżeli przejmujemy się losem planety).
Za to na pewno plusem jest brak głośnych i mało kulturalnych ludzi, o którą nie jest ciężko w miejscówkach pod chmurką. Fajnie, że jest służba porządkowa, na szczęście nie musiałam sprawdzać, czy dobrze wykonują swoją pracę - na razie jest tam dość spokojnie. Dobra opcja dla ludzi z dziećmi czy starszych.
Była fajna muzyka, można sięgnąć po książkę z "książki na kółkach", dla głodnych znajdzie się coś do jedzenia (także w wersji wege). Można sprawdzić jak działa recyklomat, napić się warszawskiej kranówki z beczkowozu czy też pobujać się na drewnianej huśtawce. Ciekawy pomysł na rozpoczęcie wieczoru.
Odwiedziliście już strefę, macie już zdanie na jej temat? Dajcie znać na dziejesie.wp.pl