Świetne dane i… przecena

Indeks nastrojów Conference Board wzrósł we wrześniu aż o 9 pkt. do 70,3 pkt., z łatwością przekraczając konsensus rynkowy na poziomie 62,9 pkt. Indeks ten jest ważnym indykatorem nastrojów konsumentów, które to powinny przełożyć się na wyższy popyt, ułatwiając jednocześnie zadanie dla prowadzonej przez Fed polityki. Silne wzrosty tego indeksu z niskich poziomów (a okolice 60 pkt. to z historycznej perspektywy niski poziom) często sygnalizowały ożywienie gospodarcze. Podobny wydźwięk miał raport Fed z Richmond – przygotowywany w tym regionie indeks wzrósł aż o 13 pkt. (do +4 pkt.) i był to drugi silny wzrost z rzędu. Indeks ten jest najczęściej ignorowany przez rynki, ale tym razem może dostarczać nam ważnej wskazówki – pierwsze dwa indeksy we wrześniu (NY Fed – najgorszy od 2009, Philly Fed – trzeci kolejny wzrost) pokazały bardzo niejednoznaczny obraz. Jeśli publikowany w piątek Chicago PMI wpisze się w wydźwięk wczorajszych danych będzie można mówić o końcu spowolnienia w USA – przynajmniej w tym roku.

Pomimo tak dobrych danych na rynku obserwowaliśmy najsilniejszą realizację zysków od czasu ogłoszenia QE3 przez Fed. Elektroniczne media ekonomiczne sugerują kilka przyczyn. Jedną miałaby być jastrzębia wypowiedź członka Fed Charlesa Plossera. Naszym zdaniem, to nie jest faktyczna przyczyna wyprzedaży. Plosser jest znany ze swoich poglądów, jest członkiem w tym roku niegłosującym, a Bernanke pokazał, że robi swoje bez względu na pozostające w mniejszości jastrzębie. Mówi się też o strajkach w Hiszpanii, gdzie za chwilę mają być ogłoszone reformy.

Przyczyna może być jednak bardziej prozaiczna. Taka wyraźna poprawa w danych po okresie słabości to często ostatni dzwonek dla byków. Problem w tym, że w ostatnich miesiącach rynki rosły pomimo pogarszającej się sytuacji makro. Tym samym lepsze dane są już dawno w cenach i nie gwarantują nie tylko wzrostów, ale choćby utrzymania się na obecnych poziomach. Jeśli poprawa zostanie potwierdzona wskaźnikiem Chicago PMI ryzyko głębokiej korekty będzie mniejsze, ale należy mieć świadomość, iż pomimo pozytywnych sygnałów z USA i Niemiec zagrożenia dla globalnego wzrostu są nadal bardzo poważne. W samym USA coraz więcej mówi się fiskalnym klifie, który w mniejszym lub większym stopniu wpłynie negatywnie na wzrost w 2013 i 2014 roku. Dlatego też lepsze dane, choć są dobrą informacją, nie oznaczają automatycznie sygnału kupna.

Na wykresach:

S&P500 (kontrakt), H4 – notowania kontraktu na S&P500 odnotowały najsilniejszy spadek od niemal dwóch miesięcy, cofając się do poziomów tuż sprzed decyzji Fed o wprowadzeniu QE3; silniejszym wsparciem może być jednak poziom 1423 pkt. i to tam należy upatrywać pierwszej okazji do zakończenia trwającej realizacji zysków; na moment obecny technicznie w zasadzie nic się nie zmieniło – notowania przesunęły się w głąb kanału wzrostowego, ale sam kanał pozostaje niezagrożony

EURUSD, H4 – kurs EURUSD przedostał się do wewnątrz kanału wzrostowego (w którym przebywał w pierwszej fazie hossy), a to otwiera drogę do wsparcia 1,2747, o którym pisaliśmy przed kilkoma dniami – jeśli obecną korektę mamy opisać jako falę 4, to kupujący powinni uaktywnić się przy tym poziomie; po szczytach przeceny można wyrysować linię oporu, której przełamanie byłoby sygnałem dla byków

Gold, H4 – brak reakcji kruszców na pogorszenie nastrojów na szerokim rynku jest potwierdzeniem naszej opinii, iż to nie słowa Plossera są odpowiedzialne za spadki na rynku akcji i EURUSD (wzięty na poważnie jastrzębi komentarz byłby wyjątkowo niekorzystny dla złota); cena złota pozostaje w konsolidacji pod ustanowionymi niedawno szczytami z bardzo wyraźną linią wsparcia na poziomie 1755 USD; mimo odporności cen złota w dniu wczorajszym, spadki na EURUSD zwiększają prawdopodobieństwo jej przełamania – a wtedy rynek mógłby dość szybko cofnąć się do 1719 USD

dr Przemysław Kwiecień
Główny Ekonomista
X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.