Ta praca się opłaca! Kim jest interim manager?

Najczęściej firmy decydują się na współpracę z interim managerem (IM) w sytuacji, kiedy muszą zmierzyć się z kryzysem lub też stają przed koniecznością zmiany, a w organizacji brakuje osób do jej przeprowadzenia. Stąd też ci specjaliści na rynku polskim najczęściej kojarzeni są z procesami restrukturyzacyjnymi. Realizują oni także inne projekty – np. ekspansja na nowe rynki, wsparcie konkretnego menedżera fachową wiedzą i doświadczeniem. Często formuła interim management staje się dobrym rozwiązaniem, kiedy trzeba zastąpić etatowego menedżera np. w przypadku dłuższego urlopu (urlop macierzyńskiego)
czy też zwolnienia lekarskiego. IM to wysokiej klasy ekspert, posiada udokumentowane, wieloletnie doświadczenie w pracy na najwyższych szczeblach zarządzania, często na poziomie zarządu. Jest praktykiem zarządzania, z dużym doświadczeniem zawodowym wyniesionym z wielu organizacji, które wykorzystuje, aby szybko i sprawnie wejść w nowe struktury. Często jego celem działania jest podniesienie wartości firmy.

Polecamy: Kim jest typowy polski emigrant?

Projekty o charakterze interimowym realizowane są w różnych firmach (od korporacji, gdzie to rozwiązanie jest zdecydowanie popularniejsze, poprzez firmy sektora małych i średnich przedsiębiorstw) i branżach takich jak: produkcja, ubezpieczenia, bankowość, nowoczesne technologie, czy profesjonalne usługi, a także w obszarach funkcjonowania każdej organizacji (HR, finanse, marketing czy sprzedaż). Coraz częściej firmy dostrzegają zalety tego typu rozwiązania i chętniej zatrudniają interim managerów. Z perspektywy firmy doradztwa personalnego w ostatnich latach obserwujemy rosnące zainteresowanie pracą projektową, a do tego modelu zalicza się IM.

Warto wspomnieć, że Stowarzyszenie Interim Managers obecnie prowadzi projekt EFS, który stwarza możliwość przetestowania rozwiązania interim management z dofinansowaniem unijnym.

Firmy korzystają z tego typu usług, bo jest to efektywne i wygodne rozwiązanie zarówno pod kątem finansowym, jak i czasowym. Otrzymują doświadczonego menedżera, który wie co robić, ponieważ często realizował już tego typu projekty. Łatwo wchodzi w organizację, potrafi zdiagnozować problem i go rozwiązać, nie trzeba go wdrażać miesiącami. Ważna jest także perspektywa „człowieka z zewnątrz” , który zawsze widzi więcej. Z drugiej strony przyjmując tego specjalistę nie trzeba wygospodarowywać kolejnego etatu. Można stosować rozliczanie na zasadzie częściowego success fee (premia wypłacana za osiągnięcie określonego celu, np. uzyskanie określonego poziomu obrotów). Poza tym nie jest on uwikłany w firmowe układy, łatwiej podejmie konieczne, ale często niepopularne decyzje, za które to właśnie on będzie obarczany winą przez załogę firmy. W taki sposób wizerunek prezesa pozostanie nienaruszony - przecież „czystek” dokonał ktoś z zewnątrz.

Szacuje się, że menedżerów mogących realizować projekty interimowe, dotychczas pracujących jako kadra zarządzająca w organizacjach, niezależni eksperci, czy też konsultanci jest ok. 2-3 tys. osób. Menedżerów pracujących jako interim managerowie, lub piastujących funkcje pokrywające się z charakterystyką tego zawodu w Polsce jest ok. 200-300 na rynku.

W tym zawodzie najważniejsze jest doświadczenie. Dobrze jeśli menedżer posiada portfolio zrealizowanych z sukcesem projektów wraz z referencjami klientów, a także potwierdzone umiejętności (np. przez certyfikaty). Stałe podnoszenie kwalifikacji jest niezbędne, bo tego wymaga szybko zmieniający się rynek. Istotne są także umiejętności sprzedażowe, w końcu każdy Interim Manager to firma działająca pod brandem, którego wartością jest jego imię i nazwisko. Ile się zarabia w tym zawodzie? Wynagrodzenie na pewno jest adekwatne do umiejętności i doświadczenia. Ale warto pamiętać, że zdarzają się sytuacje, kiedy projekty nie następują kolejno po sobie. Bywają okresy, gdy manager nie zarabia.

Kogo pracodawca nie może zwolnić?

Interimowie są zatrudniani tak samo często do projektów związanych ze zwolnieniami pracowników, jak i tych, gdzie konieczne jest zbudowanie czegoś od podstaw. Postrzeganie interim managementu wyłącznie przez pryzmat restrukturyzacji personelu to stereotyp. Przy projektach restrukturyzacyjnych firmy otwarcie mówią, że korzystały ze wsparcia zewnętrznego eksperta. Łatwiej jest przecież powiedzieć (szczególnie pracownikom), że „czystek” dokonał ktoś z zewnątrz. Z drugiej strony warto także pamiętać, że współpraca z IM’em we wskazanym zakresie podyktowana jest także jego bezstronnością (brak uwikłania w wewnętrzne konflikty w firmie), obiektywizmem (spojrzenie z zewnątrz) i ukierunkowaniem na osiągnięcie zamierzonego celu.

Polecamy: Kim jest typowy polski emigrant?

Każde zwolnienie pracownika w firmie musi być przeprowadzone zgodnie z artykułami zawartymi w kodeksie pracy. Typowanie do zwolnienia jest jedną z najtrudniejszych decyzji menadżerskich. Menedżer, często w porozumieniu z działem HR, przede wszystkim kieruje się wynikami pracy danego pracownika. Niestety zdarzają się sytuacje, kiedy nawet największe zaangażowanie i efektywność nie uchronią pracownika przed redukcją. Dzieje się tak np. w sytuacji likwidacji całej linii biznesowej lub przeniesienia fabryki w inne miejsce. Zawsze pod uwagę brana jest także sytuacja socjalna pracownika - w ostatniej kolejności podejmuje się decyzję o zwolnieniu pracowników samotnie wychowujący dziecko/dzieci, jedynych żywicieli rodziny, rodziców dzieci niepełnosprawnych czy osoby niepełnosprawne. Pracodawcy często także rozpatrują szanse, jaką dany pracownik ma na znalezienie nowej pracy w swoim regionie, czy łatwiej będzie kobiecie czy mężczyźnie, osobie z dużym doświadczeniem zawodowym czy tej, która dopiero rozpoczęła pracę, a
może osobie, która jest mobilna i za pracą może przenieść się w inny rejon. Te wszystkie czynniki brane są pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o rozstaniu się firmy w pracownikiem. Wiadomo przecież, że sytuacja na rynku pracy jest trudna, a znalezienie nowego miejsca pracy może potrwać nawet kilka miesięcy.

Interimowie mają statystycznie rzecz biorąc takie samo przygotowanie psychologiczne, jak przecięty polski menadżer. Można jednak przypuszczać, że są lepiej „zahartowani” w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami, co wynika choćby ze specyfiki ich zawodu i ilości zrealizowanych projektów. Interim Manager nie jest supermanem i jak każdy menedżer musi sobie radzić z kosztami podejmowania trudnych decyzji. To, co z pewnością bywa mu pomocne to świadomość braku powiązań z firmą i jej pracownikami. Nieznajomość pracownika, zwłaszcza od strony prywatnej pomaga znieść trudne emocje, które pojawiają się przy zwolnieniach. Najtrudniejsze chyba są zwolnienia, których przyczyna nie zależy zupełnie od wyników pracy pracownika i czasami trzeba się pożegnać z naprawdę dobrym i zaangażowanym człowiekiem. Na szczęście są też mechanizmy łagodzące takie sytuacje np. wysokie odprawy finansowe, możliwość korzystania przez jakiś czas z opieki medycznej, z samochodu służbowego, różnego rodzaju szkolenia i kursy pomagające w
przekwalifikowaniu się.

ag,JK,WP.PL

Kogo pracodawca nie może zwolnić?