komentarz(strona 66/173)

Od początku tygodnia wspólna umacnia się wobec amerykańskiego dolara. Kurs EUR/USD wzrasta pod linię krótkoterminowego trendu spadkowego i obecnie notowany jest na 1,2890. Kurs EUR/PLN od początku tygodnia stabilizuje się przy poziomach z piątkowego zamknięcia. Notowania poruszają się w przedziale 4,29 – 4,32.

Czwartkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskiej po Czwartkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskiej po wczorajszym silnym umocnieniu w trakcie sesji amerykańskiej. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3005 PLN za euro, 3,3079 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4884 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu nieznacznie wzrosły i wynoszą aktualnie 4,102% w przypadku obligacji 10-letnich.

RPP kontynuuje trwającą od listopada serię obniżek stóp procentowych. Od tego momentu Rada utrzymuje zawrotne tempo redukcji stóp średnio o 0,25% miesięcznie. W efekcie tych działań osiągnęliśmy poziom 2,5%. Jest on co prawda jest znacznie wyższym poziomem niż obserwowane obecnie w strefie euro, Wlk. Brytanii i Szwajcarii 0,5%, ale różnica ta jeszcze rok temu była dwukrotnie większa.

Na jesień plasowanie kolejnych dwóch transz zapowiedział Orlen. Emisji obligacji detalicznych należy spodziewać się także po KGHM, PKO BP i być może PGE.

Środa to kolejny dzień, który przynosi umocnienie amerykańskiej waluty względem euro oraz złotego. Polska waluta jest także pod presją w relacji do euro, franka, czy funta.

Środowa sesja na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie zaczęła się od mocnego tąpnięcia kontraktów terminowych na WIG20, na których handel startuje kwadrans przed otwarciem obrotu akcjami. Blisko 5-procentowy spadek pochodnej na WIG20, która nerwowo zareagowała na prasowe doniesienia o tym, co znajdzie się w rządowym przeglądzie systemu emerytalnego wywołała prawdziwą burzę również na rynku akcji. Chwilę po otwarciu indeks największych spółek znalazł się poniżej 2200 pkt. i potrzeba było sygnału ze strony jednego z ministrów, iż OFE nie zostaną zlikwidowane, by strata została odrobiona a WIG20 znalazł się na plusie.

Bardzo ciekawy układ pojawił się na spółce Millennium. Po wybiciu górą z konsolidacji z okresu wakacyjnego 2012 roku cena narysowała trzy impulsy wzrostowe przedzielone korektami. Korekta po pierwszym impulsie skorygowała 61,8% wzrostu.

Ubiegły tydzień przyniósł nam silną przecenę w niemalże wszystkich klasach aktywów, poczynając od obligacji przez akcje i surowce, na walutach krajów wschodzących kończąc. Nie ominęło to giełdy warszawskiej i to w skali zdecydowanie większej niż na rynkach tzw. dojrzałych, na co m.in. miał wpływ przedłużający się termin ukazania się raportu ws. OFE.

Od miesiąca bez przerwy słyszymy, że Polska jest w tym samym koszyku rynków wschodzących dlatego rentowności obligacji rosną a waluta słabnie. Czy rzeczywiście inwestorzy zagraniczny lub fundusze spekulacyjnie tak samo postrzegają nasz kraj jak oddalone o tysiące kilometrów Chile czy Turcję?

Dziś zmienność na rynku złotego nieco wzrosła, po tym jak w poniedziałek obserwowaliśmy bardzo spokojny handel w pobliżu kursów zamknięcia z piątku. Z polskiej gospodarki napłynęły kolejne dane.

Mimo złych poniedziałkowych informacji z Chin oraz ubiegłotygodniowych komentarzy odnośnie wycofywania się z programu QE przez FED, początek tygodnia był pomyślny dla euro.

Krajobraz po bitwie to najbardziej adekwatny opis tego co zostało po wczorajszej sesji. Niestety po bitwie, w której warszawskie byki zostały zdemolowane przez globalny podmuch pesymizmu.

Koniec raju. Dziesięcioletnie kontrakty na stopę procentową (IRS) wzrosły o 100 pkt w ciągu miesiąca i o 130 bps od 9 maja. To zapowiedź sporych zmian, także stóp WIBOR.

Najważniejszym wydarzeniem tego tygodnia była decyzja FOMC ws. stóp procentowych oraz konferencja prasowa z udziałem prezesa Fed Bena Bernanke. Poinformował on o tym, że lepsza sytuacja gospodarcza (podobna do tych z projekcji) wpłynie na decyzję o wygaszaniu QE3.

Polska waluta nie cieszy się w ostatnim czasie zaufaniem inwestorów. Po odreagowaniu wyprzedaży sprzed trzech tygodni, inwestorzy powrócili do wyprzedawania polskiego złotego. Zarówno perspektywy gospodarcze naszego kraju, jak i czynniki zewnętrzne w najbliższym czasie nie powinny wspierać notowań złotego.

Negatywna reakcja na słowa Bena Bernanke, którą widzieliśmy w końcowej fazie sesji za oceanem, odcisnęła swoje piętno na notowaniach na giełdach azjatyckich, stąd trudno było się spodziewać czegoś innego niż spore spadki na otwarciu w Europie. Tak rzeczywiście się stało.

Od samego rana było wiadomo, że dzisiejsza sesja będzie zła. Wskazywało bowiem na to niezadowolenie z jakim przyjęty został komunikat opublikowany po wczoraj zakończonym posiedzeniu FOMC oraz późniejsza konferencja prasowa Bena Bernanke. Nie widomo jednak było jak sobie inwestorzy poradzą z presją podaży. Okazało się, że chętnych do kupna było niewiele.

Produkcja przemysłowa zanotowała w maju spadek o 1,8% r/r, co było mniej więcej zgodne z oczekiwaniami. Osłabienie w porównaniu do kwietnia wynikało głównie z efektów dni roboczych. Sektor wciąż jest w stagnacji i na razie nie widać istotnych sygnałów ożywienia. Natomiast sytuacja w budownictwie uległa dalszemu pogorszeniu (spadek o 27,5% r/r, mocniej niż oczekiwano) i to mimo poprawy pogody w maju. Nic nie zwiastuje rychłej poprawy w tym sektorze. Inflacja PPI obniżyła się w maju do -2,5% r/r, co było zgodne z oczekiwaniami
rynkowymi. Dane wspierają naszą prognozę obniżki stóp NBP o 25 pb w lipcu i słabego wzrostu PKB w drugim kwartale (ok. 0,7% r/r). Rynek nie zareagował na tę publikację.

W tym tygodniu środa będzie kluczowym dniem dla większości rynków, gdyż w tym dniu przemówić ma Ben Bernanke, przez którego zapoczątkowana polityka ilościowego luzowania ma aktualnie dominujący wpływ na nastroje inwestorów. W miniony czwartek publikacje prasowe wskazywały, że będzie on chciał uspokoić niekiedy przesadzone oczekiwania co do końca polityki stymulowania gospodarki. Od tamtego czasu indeksy giełdowe odrabiają wcześniejsze straty, ale nieprzyjemnym wyjątkiem w tym trendzie była dzisiaj GPW. Przyczyny tego były zapewne dwojakie – jedna to słabość regionu, a druga to powrót strachu o przyszły kształt OFE.

Niepewność towarzyszyła rozpoczęciu pierwszej w tym tygodniu sesji na warszawskim parkiecie. Inwestorzy w Warszawie niezbyt chętnie przystąpili do handlu w związku z oczekiwaniem na kluczowe co do przyszłości rynku kapitałowego i giełdy decyzje rządu w sprawie OFE. Ponadto podejmowaniu decyzji nie sprzyjała świadomość możliwego zakończenia programu skupu aktywów przez amerykański FED, który możliwą zmianę swojego stanowiska może ogłosić już w środę.