Udana sesja dla byków

Konsekwencją takiej właśnie postawy popytu był test intradayowej zapory podażowej: 2487 – 2491 pkt (nie została przedstawiona na załączonym wykresie). Niestety byki musiały tutaj uznać wyższość swojego przeciwnika i ostatecznie w środę kupującym nie udało się przedrzeć ponad zakres wymienionej przeszkody.

Wczoraj jednak strona popytowa ponownie podjęła działania zmierzające do pokonania podaży w rejonie: 2487 – 2491 pkt. Tym razem atak popytu okazał się niezwykle skuteczny i efektywny. Odzwierciedleniem takiej właśnie postawy kupujących było dotarcie kontraktów do kolejnej zapory podażowej Fibonacciego: 2513 – 2516 pkt.

Ostatecznie zamknięcie kontraktów uplasowało się na poziomie: 2509 pkt. Stanowiło to wzrost wartości FW20M10 w stosunku do środkowej ceny odniesienia wynoszący: 1.78%.

Z załączonego wykresu wynika, że bykom nie udało się ostatecznie przedrzeć ponad zakres wymienionej już bariery cenowej: 2513 – 2516 pkt. Dzisiaj jednak, z racji bardzo udanej dla byków czwartkowej sesji za oceanem, otwarcie FW20M10 powinno uplasować się ponad poziomem: 2516 pkt.

Warto zatem będzie z uwagą przyglądać się poczynaniom inwestorów we wskazanym rejonie cenowym. Jeśli bowiem strefa: 2513 – 2516 pkt zacznie pełnić rolę bariery popytowej, realnym scenariuszem pozostanie wówczas kontynuacja ruchu wzrostowego i test kluczowej obecnie bariery podażowej: 2540 – 2545 pkt. Jest to istotny zakres, gdyż przebiega tutaj także górna, wiarygodna median line, a także czerwona, wewnętrzna linia trendu. Podaż powinna zatem uaktywnić się w wymienionym przedziale cenowym, gdyż oprócz wspomnianej ML, ważną rolę będzie z pewnością odgrywać tutaj także zniesienie 61.8% ruchu spadkowego ABCD (osobiście zamknąłbym część długich pozycji w tym właśnie rejonie cenowym).

A co, jeśli dojdzie jedynie do krótkotrwałego naruszenia przetestowanej wczoraj strefy: 2513 – 2516 pkt i kontrakty w ogóle nie zdołają dotrzeć do przedziału: 2540 – 2545 pkt? Krótkoterminowy układ techniczny wykresu pogorszy się, choć nie traktowałbym jeszcze powstałego naruszenia w kategoriach transakcyjnych. Niemniej jeśli ruch kontrujący zacząłby się jednak rozwijać i ostatecznie notowania FW20M10 powróciłyby poniżej niebieskiej median lline, można by w takiej sytuacji rozważyć częściowe zamknięcie długich pozycji.

Warto w tym kontekście nadmienić, iż fala AB potencjalnej struktury ABCD miała charakter złożony. Ruch CD z kolei był pozbawiony takiej „złożoności”. W przypadku zatem narastających problemów ze sforsowaniem strefy: 2513 – 2516 pkt należałoby w jakimś stopniu zacząć również uwzględniać scenariusz związany z możliwością uformowania się wspomnianej „złożoności” w obrębie fali CD. Wiązałoby się to oczywiście z kontynuacją ruchu spadkowego i możliwym wówczas dotarciem kontraktów do kluczowego wsparcia na wykresie FW20M10, czyli strefy: 2408 – 2412 pkt (jest to obecnie jednak chyba mniej prawdopodobny wariant).

Więcej o tej kwestii napiszę w swoich opracowaniach online. Na razie jednak obowiązuje intradayowy sygnał kupna, choć tak jak podkreślałem wcześniej, część kontraktów zamknąłbym w przedziale: 2540 – 2545 pkt. Przełamanie przedstawionego zakresu wygenerowałoby jednak silny sygnał techniczny zwiastujący najprawdopodobniej dalszy marsz byków w kierunku znanej nam już zapory podażowej: 2596 – 2604 pkt.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny
DM BZ WBK